Κωλάδικο πα να πει μαγαζί για κώλους, ενώ το σκυλάδικο από πάντα του ήτανε το μαγαζί για τους σκύλους και για τα τσακάλια. Η αντιπαράθεση των λέξεων σκυλάδικο/κωλάδικο μας παρέχει το κλειδί για την κατανόηση των αιτίων που οδήγησαν στην δημιουργία των σκυλάδικων.

Οι μάγκες αποκαλούν κωλάδικα εκείνα τα άνοστα κέντρα διασκεδάσεως, όπου παίζουν διάφορες βεντέτες του μπουζουκιού. Τα κωλάδικα δυνάμωσαν κι απόχτησαν την μορφή, που διατηρούν και σήμερα, στα μέσα της δεκαετίας του ’50. Τα κωλάδικα – αντιπαθητικά και πανάκριβα μαγαζιά – απώθησαν τον κόσμο της μαγκιάς. Οι μάγκες αναγκάστηκαν να βρουν κάτι άλλο· εξ ου και η εφεύρεση του σκυλάδικου. Στο κωλάδικο ο μάγκας νιώθει σαν ξένος, ενώ στο σκυλάδικο είναι, κυριολεκτικώς, στο σπίτι του. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια το κωλάδικο απέβη το κατ’ εξοχήν κέντρο διασκεδάσεως των κώλων, τουτέστιν των μπουρζουάδων. Το κωλάδικο (διασημότερο δείγμα του το Χάραμα στο Σκοπευτήριο) είναι το μέρος όπου μπορείς να πεθάνεις από πλήξη και αηδία. Οι μάγκες δεν αγαπούν την πλήξη.

Βερολίνο, 8/12/1984.

Ηλία Πετρόπουλου, Το Άγιο Χασισάκι, Σελ. 70, Νεφέλη, 2010,