11:49  Παρασκευή, 29  Μαρτίου  2024 
elendetr

Οι άθλιοι

Τετάρτη, 16 Σεπτεμβρίου 2015 17:56
Διαβάστηκε 8239 φορές
Οι άθλιοι Marc Chagall, 1887-1985, η Αποβολή από τον Παράδεισο.

Σε πείσμα μιας μερίδας φθονερών σοφολογιότατων ευνούχων η Ευρωπαϊκή Ιδέα φαίνεται να επικρατεί για άλλη μια φορά πάνω στους εσχατολογικούς πόθους των φασιστοειδών απολήξεων των δύο πολιτικών άκρων. Αν και με αδικαιολόγητη καθυστέρηση, η Ηγεσία της Ένωσης αναγνώρισε στο οξύ προσφυγικό ζήτημα, που δημιούργησαν και ενισχύουν τα αυταρχικά ινδάλματα των προαναφερθέντων, μια ακόμη δοκιμασία που όχι μόνο ταράζει τα σχετικά ήρεμα νερά στην ευρωπαϊκή επιφάνεια, αλλά απειλεί τους θεμελιακούς δεσμούς του κοινού οικοδομήματος.

Μ’ άλλα λόγια η Ευρώπη βιώνει τη δυσχερή κατάσταση του να είναι πλούσια και απροστάτευτη, για να παραφράσω τη γνωστή θέση της Hannah Arendt. Η καταλυτική περίπτωση, το Ground Zero της Ευρώπης, όπως ονομάστηκε από μερίδα του διεθνούς Τύπου, που πρώτα εξέθεσε και ύστερα κινητοποίησε τη δύσκαμπτη γραφειοκρατία της ΕΕ, βρίσκεται στην Autobahn A4, 50 χλμ πριν τη Βιέννη. Στις αρχές αυτού του μήνα στην περιοχή του Parndorf της Αυστρίας αποκαλύφθηκε η τραγωδία των 71 εγκαταλελειμμένων νεκρών, που είχαν καταλήξει άθλια από ασφυξία μέσα σε ένα φορτηγό ψυγείο, κατά πάσα πιθανότητα στις 27 Αυγούστου. Ανάξια θύματα μιας στυγνής σπείρας Βούλγαρων δουλεμπόρων, στην οποία ανήκει ο συλληφθείς στην Ουγγαρία ομοεθνής οδηγός τους Metodi G, μέσα στην καρδιά μιας παραλυμένης από την έκπληξη και ανέτοιμης Ευρώπης. Ως τυπική και ίσως προσχηματική διαφορά από τις τραγωδίες των εκατοντάδων πνιγμών στη Μεσόγειο παρουσιάζεται το γεγονός ότι τα πτώματα των 59 αντρών, των 8 γυναικών, των τριών εφήβων και του 18μηνου βρέφους, ανήκουν σε ανθρώπους που δεν προσπαθούσαν να φτάσουν στην ήπειρο, αλλά βρίσκονταν ήδη εκεί. Ο J C Juncker τόνισε ότι δεν είναι αυτή η Ευρώπη που οραματίζεται και επίσης ότι σήμανε η ώρα για μια πιο συνεκτική ένωση. Η A Merkel δήλωσε συγκλονισμένη και για ένα διάστημα αδρανοποίησε ορισμένους από τους όρους των Συνθηκών Σένγκεν και Δουβλίνου. Ύστερα μάλιστα από τις δηλώσεις της ότι η χώρα για το τρέχον έτος θα προσφέρει άσυλο σε περίπου 800 χιλ πρόσφυγες, μακράν σε περισσότερους από οποιοδήποτε άλλο κράτος, ο Economist την ονόμασε Angela the bold, χαρακτηρίζοντάς την φωτεινή εξαίρεση. Παρόλα αυτά κάποιος συνέλλην γελωτοποιός χαρακτήρισε τη γερμανική ηγεσία ως ύαινες με κοστούμια και συνέστησε το άνοιγμα του στρατοπέδου της φρίκης στο Dachau για την υποδοχή των προσφύγων. Στη ρωσική ηγεσία δεν προτάθηκε η επαναλειτουργία των Gulag για τον ίδιο σκοπό, προφανώς επειδή κανείς, όσο απελπισμένος κι αν είναι, δεν κατευθύνεται στον παράδεισο της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας. Αλλά όταν από μια ηλικία και μετά ακόμη ονομάζεσαι Λάκης, έχεις κατακτήσει και το δικαίωμα για τέτοιου είδους απόψεις. Ωστόσο και οι δύο προαναφερθέντες ηγέτες γνωρίζουν ότι οι επιλεκτικές αντιδράσεις ερμηνεύονται ως προφάσεις εν αμαρτίαις για την μέχρι τώρα επιχειρησιακή νωχέλεια και παράλληλα τροφοδοτούν τον ακραίο λαϊκισμό, που και ύστερα από την ελληνική οικονομική εμπλοκή συνεχίζει να κερδίζει έδαφος. Ο επικεφαλής των συγκυβερνώντων Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) Χόρστ Ζέεχοφερ (Horst Seehofer) χαρακτήρισε τα μέτρα της Καγκελαρίου ως λάθος, γεγονός που συνέβαλε στην επαναφορά των ελέγχων στα γερμανικά σύνορα. Ο Ούγγρος Πρωθυπουργός Viktor Orbán υπερθεματίζοντας στις 12 του μήνα σε συνέντευξή του στο Πρακτορείο REUTERS τόνισε ότι οι πρόσφυγες έρχονται στην Ευρώπη όχι επειδή αναζητούν την ασφάλεια, αλλά αποβλέποντας σε μια καλύτερη ζωή. Συνέχισε λέγοντας ότι ο ίδιος κατανοεί μεν αυτήν την επιδίωξη, με τη διαφορά όμως ότι η καλύτερη ζωή δεν περιλαμβάνεται στα θεμελιώδη δικαιώματα. Θεμελιώδη δικαιώματα αποτελούν, συνέχισε, η ασφάλεια και η αξιοπρέπεια. Δεν παρέλειψε ακόμη να καυτηριάσει και την επίσημη γερμανική στάση στο θέμα της υποδοχής των προσφύγων υποστηρίζοντας ότι με τον τρόπο της τους αποθρασύνει. Ατυχώς ο εν λόγω δε στέκει μόνος του μ’ αυτές τις απόψεις. Εκτός της Ουγγαρίας, η Τσεχία, η Πολωνία και η Σλοβακία απορρίπτουν εκ προοιμίου το σχέδιο που επεξεργάζεται η ΕΕ για τις ποσοστώσεις στην κατανομή των προσφύγων ανά κράτος. Ο J C Juncker δήλωσε απερίφραστα ότι εν ανάγκη θα προχωρήσει αγνοώντας το veto της Ουγγαρίας. Η ΕΕ υφίσταται δικαίως τα επίχειρα της πρόωρης διεύρυνσής της προς ανατολάς. Όπως είναι γνωστό η θεμελιώδης δημοκρατική αρχή της αλληλεγγύης δεν υπαγορεύεται. Επίσης γίνεται σαφές ότι η κοινωνική διαπαιδαγώγηση στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού δεν στόχευε στην ενδυνάμωση της ανοχής και της συν-πάθειας. Ιδιαίτερα ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της Γερμανίας, όπου σύμφωνα με τον γερμανικό τύπο, οι εντονότερες αντιδράσεις απέναντι στην όντως αλληλέγγυα ομοσπονδιακή πολιτική υποδοχής των Σύρων προσφύγων προέρχονται κυρίως από τις κοινωνίες των κρατιδίων της πρώην ανατολικής Γερμανίας (DDR). Το περιοδικό Spiegel τους κατακεραύνωσε πρόσφατα με άρθρο του υπό τον τίτλο: Επιτέλους Πάψτε! υπενθυμίζοντάς τους τη δική τους κατάσταση πριν 25 χρόνια. Η περίπτωση της βαυαρικής ηγεσίας (Horst Seehofer) στα νότια της πρώην δυτικής Γερμανίας αποτελεί την μάλλον θλιβερή, όσο και παράφωνη εξαίρεση. Εν τω μεταξύ οι ροές των κυνηγημένων άθλιων συνεχίζουν την αργόσυρτη και θλιβερή πορεία τους προς την ευρωπαϊκή όαση, υπενθυμίζοντας τα οικεία κακά της δικής μας προσφυγικής ιστορίας. Για φέτος εκτιμάται ότι η πένθιμη πομπή θα φτάσει τους 400 χιλ και το 2016 τις 450 χιλ. Οι περισσότεροι από αυτούς, περίπου 250 χιλ, επιλέγουν τη μέση διαδρομή των δυτικών Βαλκανίων: Τουρκία, Ελλάδα, Σκόπια, Σερβία, Ουγγαρία, Αυστρία με τελευταίο σταθμό τη Γερμανία. Η θεωρούμενη ως η ασφαλέστερη διαδρομή των 3 έως 4 χιλ χιλιομέτρων κοστίζει κατά μέσο όρο περί τις 2,5 έως 3 χιλ ευρώ και σύμφωνα με την οργάνωση The Migrant’s Files ο κύκλος εργασιών των δουλεμπόρων, που εκτινάχτηκε μετά τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, υπολογίζεται πλέον στα 16 δισεκατομμύρια ευρώ από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Όσον αφορά τα δικά μας, στη χώρα μας βρίσκονται ή ακριβέστερα λιάζονται περί τις 160 χιλ πρόσφυγες, παρά τις διασώσεις των αρκετών εκατοντάδων σε εβδομαδιαία βάση από το Λιμενικό, οι τραγωδίες δεν λείπουν, ο αναπληρωτής υπηρεσιακός υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας σώζει τα προσχήματα οργανώνοντας κέντρα υποδοχής, ανακαλύψαμε ότι υπάρχει Αρμόδιος, και μάλιστα Έλλην, Επίτροπος στην ΕΕ και η κ. Τασία παροτρύνει τους κατοίκους των ακριτικών νησιών να βλέπουν στους διασωθέντες από τον πνιγμό ταλαιπωρημένους και την εμπορική διάσταση του θέματος. Με την θετική έννοια πάντα. Οτιδήποτε άλλο συνιστά πολιτικό bullying σε βάρος της. Άλλωστε ποιοι ανιστόρητοι κακεντρεχείς δεν αναγνωρίζουν στην αριστερή ελληνική προοδευτικότητα και επιχειρηματικές ευαισθησίες. Θέλω να πιστεύω ότι τις κρίσιμες αυτές ώρες που ο αναίτιος πόνος και η ανάξια δυστυχία περισσεύουν δε θα λείψει η αποφασιστικότητα τουλάχιστον από έναν κρίσιμο αριθμό Ευρωπαίων Ηγετών να απαλύνουν, έστω και προσωρινά, την εξαθλίωση, που για τους περισσότερους από εμάς παραμένει μια ακόμη εικονική και καθημερινή πλέον πραγματικότητα. Λέω προσωρινά γιατί μόνιμα επιβεβαιώνεται ο αφορισμός του Βίαντα του Πριηνέα από τον μακρινό 6ο πΧ αιώνα: Οἱ πλεῖστοι ἄνθρωποι κακοί.                        

Ερμηνείες:

1.άθλιος -α -ο : 1.που είναι πολύ κακός και επομένως δυσάρεστος. α. που η ποιότητά του είναι πολύ κακή. β: που βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση. γ: ταλαίπωρος, δυστυχισμένος. 2. που η συμπεριφορά του είναι απροσδόκητη. Πηγή: Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Λεξικό της κοινής νεοελληνικής.

2.κᾰκός, -ή, -όν, κακός, Λατ. Malus :1. αντίθετο προς το καλός, δύσμορφος, άσχημος, 2. αντίθετο προς τα ἀγαθός, ἐσθλός, ο ταπεινής καταγωγής, φτωχός, ταπεινός, άθλιος, άσημος, 3. άνανδρος, δειλός, πρόστυχος, χυδαίος, 4. ο κακός στο είδος του, δηλ. ανάξιος, μηδαμινός, ελεεινός, ἀλήτης, άθλιος 5. Με την ηθική έννοια, άθλιος, φαύλος, πονηρός, οδυνηρός, ολέθριος, μοιραίος. Πηγή:H.G. Liddell & R. Scott, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας.

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Αριστερός Δονκιχοτισμός Μηδενισμός, ISIS, Ευρώπη »
Copyright Κυριάκος Παράσογλου - CrashNews.gr © 2020. Design by Kostas Tsampalis