Τη χρονιά εκείνη το λεγόμενο φιλελεύθερο στρατόπεδο υπέστη την πιο ταπεινωτική ήττα του. Ο βορειοβιετναμέζικος Δαβίδ είχε γονατίσει τον αμερικανικό Γολιάθ. Σύντομα ο κομμουνισμός είχε επικρατήσει στο Νότιο Βιετνάμ, το Λάος και την Καμπότζη. Στις 17 Απριλίου 1975 οι Ερυθροί Χμερ κυρίευαν την Πνομ Πενχ, την πρωτεύουσα της Καμπότζης, και δύο εβδομάδες αργότερα ο κόσμος παρακολουθούσε τους τελευταίους Αμερικανούς να φυγαδεύονται με ελικόπτερα από την οροφή της πρεσβείας τους στη Σαϊγκόν.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 υπήρχαν στον κόσμο 130 ανεξάρτητα κράτη, αλλά μόνο τα 30 από αυτά χαρακτηρίζονταν ως φιλελεύθερες δημοκρατίες. Όπως σχολιάζει χαρακτηριστικά ο J N Harari1 : Η φιλελεύθερη δημοκρατία έμοιαζε όλο και περισσότερο με πολυτελή λέσχη για γερασμένους λευκούς ιμπεριαλιστές που δεν είχαν πολλά να προσφέρουν στον υπόλοιπο κόσμο ή ακόμα και στην ίδια τη νεολαία τους. Η Ουάσιγκτον παρουσίαζε τον εαυτό της ως ηγέτη του ελεύθερου κόσμου, αλλά οι περισσότεροι σύμμαχοί της ήταν είτε απολυταρχικοί βασιλιάδες, όπως ο βασιλιάς Χαλίντ της Σαουδικής Αραβίας, ο βασιλιάς Χασάν του Μαρόκου και ο σάχης της Περσίας ή στρατιωτικοί δικτάτορες, όπως οι Έλληνες συνταγματάρχες, ο στρατηγός Πινοσέτ στη Χιλή, ο στρατηγός Φράνκο στην Ισπανία, ο στρατηγός Παρκ στη Νότια Κορέα, ο στρατηγός Γκέιζελ στη Βραζιλία και ο στρατηγός Τσιαν Και-σεκ στην Ταϊβάν.
Παρά τη στήριξη όλων αυτών των βασιλιάδων και στρατηγών, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, που είχε συσταθεί στις 14 Μαΐου 1955, αμέσως μετά την προσχώρηση της Δυτικής Γερμανίας στο ΝΑΤΟ στις 9 Μαΐου της ίδιας χρονιάς, διέθετε συντριπτική αριθμητική υπεροχή έναντι της βορειοατλαντικής συμμαχίας. Η φιλελεύθερη δημοκρατία διασώθηκε τελικά από την απειλή της χρήσης των πυρηνικών όπλων, υιοθετώντας το δόγμα της Αμοιβαίας Βέβαιης Καταστροφής (Mutual Assured Destruction)2
Σύμφωνα με το δόγμα αυτό ακόμα και μια συμβατική επίθεση των Σοβιετικών θα απαντιόταν με ολικό πυρηνικό χτύπημα. Αν μας επιτεθείτε, απειλούσαν οι φιλελεύθεροι δυτικοί, θα φροντίσουμε να μη βγει κανείς ζωντανός.
Ουσιαστικά αυτό επαναλαμβάνει ο βορειοκορεάτης ηγέτης στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του. Οι υπόλοιποι μπορούμε απλώς να κρατάμε την ανάσα μας, παρακολουθώντας χαζοχαρούμενες σειρές στην τηλεόραση και ανιαρές εκτιμήσεις αναλυτών.
Παραπομπές:
1 Juval Noah Harari, Homo Deus - Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος - Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2017, Σελ 263.