Εκτύπωση αυτής της σελίδας

lemures

Τετάρτη, 17 Φεβρουαρίου 2016 08:27
Διαβάστηκε 1678 φορές

Η φτηνιάρικη δήθεν σύγκρουση κυβέρνησης-αντιπολίτευσης αποσκοπεί στην παγίδευση των όποιων πολιτών συνεχίζουν ακόμη να θεωρούν ως επιλογή τη δυνατότητα εκλογής ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την αυταπάτη. Με κοινό παρονομαστή τη στοχευμένη πολιτική ασυναρτησία, ώστε να επικαλύπτεται η απουσία υλοποιήσιμων θέσεων, οι σημερινοί πρωταγωνιστές διαγκωνίζονται για τις προνομιακές θέσεις στο πλούσιο τραπέζι της νέας διαπλοκής, που στήνουν οι εγχώριοι κλεπτοκράτες και η εξωχώρια αποικιοκρατία. Στο μεταξύ η αδύναμη χώρα και οι απηυδισμένοι πολίτες της, άσχετα αν το συνειδητοποιούν ή όχι, ετοιμάζονται να υποστούν τη μοίρα των αδυνάτων.

Όπως γνωρίζουν και οι πλέον επιφανειακοί γνώστες της ιστορίας, οι αδύναμοι και παραιτημένοι υπάρχουν και χάνονται στα σημεία τομής των συμφερόντων των ισχυρών διεκδικητών. Καθώς λοιπόν ο ορίζοντας της σύγκρουσης γύρω από το σύγχρονο Στάλινγκραντ, όπως χαρακτηρίζει τη Συρία ο Καθηγητής Δημήτρης Κιτσίκης1,διευρύνεται επηρεάζοντας τα νοτιοανατολικά της ευρασιατικής μεθορίου, αναδεικνύει τις χρόνιες παθογένειες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Επί του παρόντος αποκαλύπτονται οι περιορισμένες δυνατότητες επιτήρησης και άρα προστασίας των θαλάσσιων συνόρων μας, δηλαδή εθνικού χώρου. Στην έστω και προσωρινή εκχώρηση αυτού του δικαιώματος στη βορειοατλαντική συμμαχία προσθέστε την αλλαγή του σχεδίου πτήσης, που αποδέχτηκε ο Έλληνας Πρωθυπουργός στο ταξίδι του προς το Ιράν. Όπως έγινε γνωστό η διαδρομή άλλαξε ύστερα από παρέμβαση της Άγκυρας, η οποία δεν επέτρεψε την προσγείωση του στρατιωτικού αεροσκάφους για ανεφοδιασμό στην αποστρατικοποιημένη Ρόδο. Αναλογιστείτε επίσης τη ΝΟΤΑΜ2 της γείτονος, με την οποία αμφισβητούσε την αρμοδιότητα των ελληνικών αρχών για έρευνα και διάσωση στην περιοχή της Κινάρου, έχοντας υπ’ όψιν ότι ειδικά στις διεθνείς σχέσεις το δίκιο ακολουθούσε πάντα τη δύναμη και όχι την ηθική.

Κι αν τα προηγούμενα είναι βαριά και πολύπλοκα κάποιες αλήθειες στο προσφυγικό θα μπορούσαμε να τις υπερασπιστούμε. Μπροστά όμως στην πραγματική ή προσποιητή σύγκρουση όλων εναντίον όλων στην πολιτική σκηνή αυτά είναι ευσεβείς πόθοι. Έτσι μένει σε άλλους, τρίτους και ξένους, να καυτηριάζουν την υποκριτική στάση και τις χυδαίες απειλές των ευρωπαίων, που εκβαρβαρίζονται με αξιοθαύμαστη ταχύτητα. Μια τέτοια περίπτωση είναι ο ερευνητής των μεταναστευτικών ροών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Franck Düvell, ο οποίος χαρακτηρίζει τις αιτιάσεις θεσμικών παραγόντων της Ένωσης εναντίον της χώρας μας ως φτηνό κόλπο και προπαγάνδα, που στοχεύει στη δημιουργία εντυπώσεων, ώστε να συγκαλυφθεί η παταγώδης αποτυχία των περισσοτέρων ευρωπαϊκών χωρών στο συγκεκριμένο θέμα. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και σχετική έρευνα Επιτροπής του Γερμανικού Κοινοβουλίου στις 29 Ιανουαρίου, όπου χωρίς περιστροφές τεκμηριώνεται η αποτυχία του προγράμματος κατανομής προσφύγων, λόγω της απουσίας πραγματικού ενδιαφέροντος των περισσοτέρων χωρών να χορηγήσουν άσυλο. Οι Ευρωπαίοι Αρχηγοί Κρατών είχαν αποφασίσει στις αρχές Φθινοπώρου να απορροφήσουν στις χώρες τους 66.400 πρόσφυγες από την Ελλάδα. Μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου είχαν ανταποκριθεί εννέα από αυτές, θέτοντας στη διάθεση των Υπηρεσιών Μετανάστευσης 305 χώρους υποδοχής, στους οποίους τελικά φιλοξένησαν όλο κι όλο 157 ανθρώπους! Στο προηγούμενο sabotage στην πράξη προσθέστε την αποστολή μόνο 800 από τους 1.800 συνοριοφύλακες της Frontex, που είχαν αρχικά προβλεφθεί, τη σχεδόν απουσία χρηματοδότησης ακόμη και για την προμήθεια συσκευών καταγραφής και ψηφιοποίησης δακτυλικών αποτυπωμάτων. Πρέπει επίσης βα συνεκτιμηθεί και το γεγονός ότι οι Ελληνικές Αρχές, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, δεν επιτρέπεται να επαναπροωθούν πρόσφυγες στην Τουρκία, από τη στιγμή που περνάνε στα χωρικά μας ύδατα, όπως γινόταν στο παρελθόν, επισύροντας δικαίως κριτική σε βάρος της χώρας μας. Έτσι σχηματίζεται μια πληρέστερη εικόνα της επικρατούσας κατάστασης. Όταν όμως αποκτήσεις διαχρονικά τη φήμη της νωθρής και αναξιόπιστης ηγεσίας, περιμένεις από άλλους να σε υπερασπιστούν, μέχρις ότου τα παρατήσουν κι αυτοί. Τότε συμβαίνει αυτό που περιέγραφαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι όταν έλεγαν δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται.

Τα προηγούμενα σχετίζονται άμεσα και με τη σύγκρουση όλων εναντίον όλων, στην οποία προεξάρχοντα ρόλο παίζουν και τα παρασιτικά κανάλια της διαπλοκής με τους πανικόβλητους τζουτζέδες των κλεπτοκρατών, που αγχωμένοι φωνασκούν στα καταγέλαστα παράθυρά τους με έξοδα και σε βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων. Αν τελικά το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες δεν έχει την τύχη της ρύθμισης για τον βασικό μέτοχο της Κυβέρνησης Κ Καραμανλή του 2004-5, η οποία είχε αποτύχει και με τη σύμπραξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα υπάρξουν σίγουρα τεκτονικές αλλαγές στο σύστημα. Το εύρος τους δεν μπορεί να υπολογιστεί, όμως σίγουρα κάποιοι θα μείνουν εκτός του νυμφώνος. Επίσης δεν είναι αυτονόητο ότι τα προηγούμενα θα οδηγήσουν αυτόματα στην ποιοτική αναβάθμιση της ενημέρωσης και στην αναγκαία εξοικονόμηση πόρων για τον φορολογούμενο. Το παράδειγμα της αναβίωσης της ΕΡΤ, η προσπάθεια παροπλισμού του Μ Ιγνατίου και η σκανδαλώδης κρατικοποίηση του αποτυχημένου Μεγάρου Μουσικής είναι αρκετά ενδεικτικά, ώστε να μην αφήνουν ιδιαίτερα περιθώρια αισιοδοξίας.

Εκτός αυτών όμως οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης επηρεάζουν παραπλεύρως και ισχυρά, κάτω από την επίπλαστα ήρεμη επιφάνεια, κυρίως την αξιωματική αντιπολίτευση. Στην αποτυχία της ηγεσίας της να ηγεμονεύσει των αγροτικών κινητοποιήσεων, λόγω της κατάδηλης ανυπαρξίας θέσεων, προστίθεται και η προπατορικά καθορισμένη, όσο και αμαρτωλή ταύτισή της με τις πιο βρώμικες και απεχθείς ομάδες πίεσης της ελληνικής κοινωνίας: τους διαπλεκόμενους καναλάρχες και το γελοίο κίνημα της γραβάτας. Ακόμη και οι πλέον ουδέτεροι και ανεξάρτητοι αλλοδαποί αναλυτές (Transparency International, Bloomberg, Economist, Spiegel) της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας τους κατατάσσουν στην elite της εντόπιας διαφθοράς, σε επίπεδα όμοια με εκείνα των πολιτικών. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Σικάγου, η οποία στηρίζεται στη σύγκριση των δηλωθέντων εισοδημάτων των αυτοαπασχολουμένων με τα εισοδήματα, όπως προκύπτουν από τις τραπεζικές τους συναλλαγές, οι γιατροί φοροδιαφεύγουν κατά ποσοστό 75,38%, οι δικηγόροι κατά 78,79%, οι φαρμακοποιοί κατά 72,57%, οι μηχανικοί κατά 67,59%, οι λογιστές και οι παρέχοντες χρηματοοικονομικές υπηρεσίες κατά 78,92% (Chicago Booth Paper 12-15, Tax Evasion Across Industries:Soft Credit Evidence from Greece, 2012, p 53) Κατ’ επέκτασιν δεν πρέπει να εκπλήσσει η κυοφορούμενη σύμπραξη μιας σημαντικής μερίδας της ΝΔ με μια σημαντική μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Στο βαθμό που η σύγκρουση με τους νταβατζήδες είναι ειλικρινής φέρνει πολύ κοντά ή και ταυτίζει τους Α Τσίπρα και Κ Καραμανλή. Η μεθοδευμένη από τις ομάδες συμφερόντων επιβολή των κουληδομπουμπούκων στην ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελεί την ασφαλέστερη εγγύηση και για την πολιτική της διάσπαση. Η ηθική και ιδεολογική έχει ήδη συντελεστεί. Φυσικά οι αποστασιοποιημένοι πολίτες κρατούν μικρό καλάθι έναντι όλων αυτών, βέβαιοι ότι στη δική τους πραγματικότητα δεν πρόκειται να αλλάξει σχεδόν τίποτε. Ας ψαχτούν λοιπόν. Υπάρχουν εναλλακτικές: πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται.(Κατά Ματθαίον ζ' 8) 

Μια εξήγηση για τον τίτλο. Ο λεμούριος είναι είδος προπίθηκου, της τάξης των πρωτευόντων. Αποτελεί ενδημικό είδος στη Μαδαγασκάρη. Κάποια είδη, όπως ο καφέ λεμούριος, απειλούνται με εξαφάνιση. Αυτά στη Μαδαγασκάρη, για στη χώρα μας θάλλουν ειδικά στους χώρους της πολιτικής και της ενημέρωσης. Επίσης αρκετά είδη απειλούνται εξαιτίας της λαθροθηρίας. Στην Ελλάδα δε συμβαίνει αυτό, αφού προστατεύονται διαχρονικά και κυρίως αποτελεσματικά από την πολιτεία. Η ονομασία τους προέρχεται από τη λατινική λέξη lemures, που σημαίνει: πνεύματα της νύχτας, στοιχειό, φάντασμα. Θεωρείται η πιο αρχέγονη και ανθεκτική οικογένεια θηλαστικών, κυρίως λόγω των προσαρμοστικών και αρπακτικών της ικανοτήτων. Εμφανίστηκαν στις αρχές του Καινοζωικού Αιώνα, κατά την Παλαιογενή Περίοδο, που άρχισε πριν 65 εκ χρόνια και διήρκεσε 40 εκ χρόνια. Έχουν ανεπτυγμένη όσφρηση και μάλιστα περισσότερο από την όραση. Η νοημοσύνη των ειδών της Μαδαγασκάρης δεν είναι αναπτυγμένη, καθώς η εξέλιξη του φλοιού στον εγκέφαλό τους δεν παρουσίασε ικανοποιητική ανάπτυξη. Στη χώρα μας ωστόσο η εξελικτική τους πορεία, όπως τεκμαίρεται από τις επιδόσεις και τη μακροημέρευσή τους στο δημόσιο βίο, τους κατατάσσει στα πιο επιτήδεια είδη. Τα lemuria ήταν εορτή προς εξιλασμόν των δαιμόνων, τα μειλίχια. (Στέφανος Κουμανούδης, Λεξικόν Λατινοελληνικόν, Σελ 473, Εκδόσεις Γρηγόρη, 1972) Το ανάλογό τους στην πολιτική πράξη είναι οι εκλογές, αν κάποιος τις πάρει στα σοβαρά και δεν εγκλωβιστεί σε ψευτοδιλήμματα.

Παραπομπές:

1. Ο Δημήτρης Κιτσίκης είναι τουρκολόγος και διεθνολόγος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα από το 1970 και μέλος της Καναδικής Ακαδημίας από το 1999. Θεωρείται ένας από τους εγκυρότερους μελετητές στην παγκόσμια γεωπολιτική σκέψη. Ο Δημήτρης Κιτσίκης είναι ο αναγνωρισμένος θεωρητικός, πρώτα στην Ελλάδα και μετά στην Τουρκία, της ιδέας της ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας, την οποία προώθησε επηρεάζοντας ηγέτες, πολιτικούς, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες και διανοουμένους και στις δύο χώρες.

2. ΝΟΤΑΜ (Α Notice to Airmen: Προκήρυξη για Αεροπόρους) είναι μια σημείωση που κατατίθεται από την αρχή της πολιτικής αεροπορίας για να προειδοποιήσει τους πιλότους των αεροσκαφών για πιθανούς κινδύνους κατά την πορεία της πτήσης τους και σε ότι θα μπορούσε να επηρεάσει την ασφάλεια της πτήσης. Οι ΝΟΤΑΜ δημιουργούνται και μεταδίδονται από κυβερνητικούς φορείς. Είναι αταξινόμητες και περιέχουν πληροφορίες σχετικά με τη δημιουργία, τις συνθήκες ή την αλλαγή σε οποιαδήποτε αεροναυτική εγκατάσταση, υπηρεσία, διαδικασία ή κίνδυνο, η έγκαιρη γνώση των οποίων είναι απαραίτητη για το προσωπικό και τα συστήματα που εμπλέκονται στο πτητικό έργο (Παράρτημα 15, Υπηρεσιών Αεροναυτικών Πληροφοριών της σύμβασης για τη Διεθνή Πολιτική Αεροπορία CICA) Στο periergos.gr.

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)