Πρώτα γιατί ο δράστης παρόμοιων εγκλημάτων είναι γενικώς φτωχός, κι αυτή του η κατάσταση περικλείει μια τρομερή αναξιοπρέπεια και στη συνέχεια γιατί η πράξη του προκαλεί ένα είδος σιωπηλής αποδοκιμασίας στην κοινότητα. Το κλέψιμο του φτωχού γίνεται μια πονηρή προσωπική επανάκτηση, με καταλαβαίνεις...Που θα πηγαίναμε; Έτσι, η δίωξη των μικροκλεφτάκων γίνεται, παρατήρησέ το, σ’ όλα τα κλίματα με μια άκρα αυστηρότητα, όχι μόνο σαν μέσο κοινωνικής άμυνας, αλλά κυρίως σαν αυστηρή σύσταση σ’ όλους τους δυστυχισμένους να μάθουν να κάθονται στη θέση τους και στην κάστα τους ήσυχοι, χαρούμενα παραδομένοι να ψοφήσουν κατά μήκος των αιώνων από ατέλειωτη μιζέρια και πείνα.

Louis Ferdinand Céline, Ταξίδι στα βάθη της νύχτας, Σελ 87. Στην επικεφαλίδα το έργο του Vincent van Gogh, Δύο χωρικές σκάβουν σε χιονισμένο χωράφι στη δύση του ήλιου,  από το 1890.