Ζωντανοί και Νεκροί

16 Ιούλιος 2019
Ζωή

Ο ποιητής μιλάει στον ποιητή,

το πνεύμα απαντάει στο πνεύμα.

Τα υπόλοιπα είναι απόνερα.

Henry Miller, Plexus, s 665.

-Είναι νέοι! Πως θα μπορούσαν να έχουν το χρόνο να…

-Η ηλικία δε σημαίνει τίποτε, διέκοψε. Δεν είναι η ηλικία που μας κάνει σοφούς. Ούτε ακόμη και η εμπειρία, όπως νομίζουν οι άνθρωποι. Είναι η ζωντάνια του πνεύματος. Οι Ζωντανοί και οι Νεκροί…Αν κάποιος, τότε Εσείς, θα καταλάβετε τι εννοώ.

Μόνο δύο είδη ανθρώπων υπάρχουν σ’ αυτόν τον Κόσμο - και σε κάθε Κόσμο - οι Ζωντανοί και οι Νεκροί. Για ’κείνους που καλλιεργούν το πνεύμα, τίποτε δεν είναι αδύνατο. Για τους άλλους όλα είναι αδύνατα ή απίστευτα ή ανάξια. (Τελικά η ερώτηση δεν θα 'πρεπε να είναι για το αν υπάρχει Θεός. Η πραγματική απορία είναι για το αν εμείς υπάρχουμε για τον Θεό.)

αριστερά & νεοφιλελευθερισμός

28 Ιούνιος 2019
Πολιτική

Χαλεπόν ἐσθλόν ἔμμεναι¹.

Στο κείμενο που ακολουθεί εξιστορείται η καθοριστική συμβολή της ελληνικής αριστεράς στην πρωταρχική επιβολή της εγχώριας εκδοχής του νεοφιλελευθερισμού στην ελληνική κοινωνία. Το πραγματικό ύφος της, δηλαδή το περιεχόμενο της πολιτικής της, όπως αυτό αποτυπώθηκε στις θεμελιώδεις αποφάσεις της στα χρόνια της διακυβέρνησής της, δείχνει ότι παραμένει πιστή και συνεπής στην τότε επιλογή της. Κι μ’ αυτό δεν εννοείται μόνο η συγκυβέρνηση και η συνέχισή της με την ένταξη των ''υπερ''πατριωτών στελεχών στα ψηφοδέλτια του κυβερνητικού κόμματος.

Το άρθρο είναι μακροσκελές. Επιμένω στις λεπτομέρειες γιατί ο στόχος είναι η κατά το δυνατόν τεκμηριωμένη ενημέρωση και όχι η ύπουλη προπαγάνδα. Με την παράθεση των πηγών εξασφαλίζεται στον αναγνώστη η δυνατότητα, διασταυρώνοντας τα δεδομένα και αξιολογώντας τις αναφορές, να σχηματίσει τη δική του άποψη. Έτσι, αν και παίρνω θέση απέναντι στα γεγονότα, κανένας δεν χρειάζεται να παρασύρεται από τις εκτιμήσεις και τα συμπεράσματά μου.

Η Σήραγγα των Περιστεριών

25 Μάιος 2019
Πολιτική

Η ωμή, στα όρια του κυνισμού, παραδοχή των δηλώσεων J C Juncker, όσον αφορά τη ‘‘διάσωση’’ της Ελλάδας, που σε πραγματικούς όρους δεν κόστισε ούτε ένα ευρώ στους υπόλοιπους Ευρωπαίους, αλλά αξιοποιήθηκε για την ηθική ταπείνωση και την οικονομική εξουθένωση της πλειονότητας του ελληνικού λαού και η αυριανή εκλογική διαδικασία, μου θύμισαν μια σκοπευτική πρακτική που περιγράφει σ’ ένα από τα τελευταία βιβλία του ο Άγγλος συγγραφέας David Cornwell (John Le Carré):

Κοντά στο καζίνο [Μόντε Κάρλο] ήταν το κτίριο της αθλητικής λέσχης και μπροστά του απλωνόταν μια έκταση με γκαζόν και ένα ανοιχτό σκοπευτήριο με θέα στη θάλασσα. Κάτω από τη φυτεμένη με γκαζόν έκταση υπήρχαν μικρές παράλληλες σήραγγες που κατέληγαν όλες στη σειρά στην άκρη της θάλασσας. Μέσα σ’ αυτές τις σήραγγες έβαζαν ζωντανά περιστέρια που είχαν εκκολαφθεί και παγιδευτεί στη στέγη του καζίνου.

Αναχωρητές

21 Μάιος 2019
Πολιτισμός

Ζεις γενναία όταν δεν φορτώνεις

τα προβλήματά σου σε άλλους.

Ηλίας Πετρόπουλος¹.

Αλλά εγώ είχα τις δικές μου παράξενες ιδέες κι αυτές δεν είχαν καμιά σχέση με όλο αυτό το ‘‘παρανοϊκό’’ στοιχείο.

Εγώ ήθελα ένα σακίδιο γεμάτο με ό,τι ήταν απαραίτητο για ύπνο, καταφύγιο, φαγητό, μαγείρεμα, στην ουσία μια πλήρη κουζίνα και κρεβατοκάμαρα ακριβώς πάνω στην πλάτη μου και να πάω κάπου, να βρω απόλυτη μοναξιά, να μελετήσω το απόλυτο κενό του μυαλού μου, να είμαι εντελώς ουδέτερος για οποιαδήποτε ή οποιεσδήποτε ιδέες.

Οι έμποροι της εξουσίας.

08 Απρίλιος 2019
Ζωή

Ο κόσμος που βλέπουμε και ο κόσμος που υπάρχει

είναι δύο διαφορετικά πράγματα¹.

Στην τρομερή κάψα του χορού είδα ότι, ανάμεσα στους ερωτικούς χορευτές, ανάμεσα στους πολιτικούς και τους φυλάρχους, τους εμπόρους της εξουσίας, τους ιερείς των μυστικών λατρειών, τους πληρωμένους οπαδούς, τους μπράβους και τις πόρνες, ανάμεσα σ’ όλους αυτούς που χόρευαν στους ρυθμούς της νέας μουσικής, είδα ότι υπήρχαν και πλάσματα που δεν ανήκαν στον κόσμο των ζωντανών.

Είδα ότι μερικές από τις πόρνες που θα γίνονταν οι μελλοντικές νύφες της διεφθαρμένης εξουσίας είχαν κατσικίσια πόδια. Μερικές γυναίκες, που στην πραγματικότητα ήταν ξεπεσμένες παλλακίδες, χίμαιρες και σειρήνες, είχαν πόδια αραχνών και πουλιών. Μερικοί από τους πολιτικούς και τους εμπόρους της εξουσίας, τους φυλάρχους και τους ανθρώπους με αθώα όψη, που στην πραγματικότητα ήταν σάτυροι, μινώταυροι και σατανιστές, είχαν σχιστές οπλές ταύρων. Οι οπλές και τα οστεώδη πόδια τους ήταν έξυπνα καλυμμένα με τριχωτό δέρμα.

Η Χώρα των Απαρχών

16 Μάρτιος 2019
Ζωή

Στην αρχή ήταν ένας ποταμός. Ο ποταμός έγινε δρόμος κι ο δρόμος άπλωσε παρακλάδια σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Κι επειδή ο δρόμος ήταν κάποτε ποταμός, ήταν συνέχεια πεινασμένος.

Σ’ εκείνη τη χώρα των απαρχών ζουν μαζί πνεύματα κι αγέννητα μωρά. Έχουμε τη δυνατότητα να παίρνουμε διάφορες μορφές. Πολλοί έχουμε μορφές πουλιών. Δεν έχουμε κανέναν περιορισμό. Ζούμε μέσα σε αδιάκοπες γιορτές, παιχνίδια και πένθη. Γιορτάζουμε τους ωραίους τρόμους της αιωνιότητας. Παίζουμε πολύ, γιατί είμαστε ελεύθεροι. Και πενθούμε πολύ, επειδή πάντα μερικοί από μας έχουν μόλις γυρίσει από τον κόσμο των ζωντανών. Γυρίζουν απαρηγόρητοι για όλη την αγάπη που αφήνουν πίσω τους, για όλο τον πόνο που δεν βρίσκει λύτρωση, για όλα αυτά που δεν έχουν καταλάβει και για όλα όσα είχαν αρχίσει να μαθαίνουν, πριν τους τραβήξει πίσω η χώρα των απαρχών.

Η Κατάρα του Πλούτου

06 Μάρτιος 2019
Οικολογία

Αυτό που ονομάστηκε Κατάρα του Πλούτου δεν περιορίζεται μόνο στην εξαθλίωση των χωρών που δεν μπορούν να προστατέψουν τους θησαυρούς τους. Οι επιπτώσεις του φαινομένου, που εντείνεται και έχει αμιγώς πολιτικές ρίζες, αφορούν το σύνολο του πλανήτη. Κι εφόσον η κατοχή φυσικών ενεργειακών πόρων θα παραμένει θεμελιώδης απαίτηση στη διασφάλιση της ισχύος, οι περιβαλλοντολογικές ευαισθησίες αντιμετωπίζονται με συμπάθεια μεν, αλλά περισσότερο ως ευχολόγια. Μέχρι τώρα. Γιατί κάτι φαίνεται ότι αλλάζει στη στάση των κεφαλαιοκρατών. Με την έννοια αυτή όσα ακολουθούν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ανιαρές επαναλήψεις, αν όντως δεν ήταν επίκαιρα, ανησυχητικά, αλλά και ενδιαφέροντα.

Ο Παντός Καιρού

21 Φεβρουάριος 2019
Ιστορία

Κανένα πουλί δεν πετάει πολύ ψηλά,

αν πετάει με τις φτερούγες του.

Παροιμίες της Κόλασης¹.

Ο ελληνικός λαός έδειξε την πόρτα στον Γ Α Παπανδρέου. Ο Αλέξης Τσίπρας, παρακάμπτοντας τη βούληση των πολιτών, τον επαναφέρει από το παράθυρο. Μεθοδικά και σε μια πρώτη φάση δια των εκπροσώπων του. Τα προσχήματα πρέπει να τηρούνται. Οι ‘‘αγανακτισμένες’’ διαψεύσεις λειτουργούν όπως οι ανύποπτα ειδυλλιακές σκηνές στην αρχή μιας ταινίας τρόμου.

Η επιχειρούμενη αναβίωση του Γ Α Παπανδρέου, στην οποία επιδίδεται από καιρό το κυβερνών κόμμα, έχει το ιστορικό της προηγούμενο και μάλιστα με τον γενάρχη της πολιτικής δυναστείας.

Υπερίσχυση

15 Φεβρουάριος 2019
Πολιτική

Αντί ενός ακόμη ανιαρού ‘‘πολιτικού’’ σχολίου που θα εξηγεί τους κομματικούς τακτικισμούς ως το χρέος προς την πατρίδα, κι άλλα ηχηρά παρόμοια¹ παραθέτω ένα ποίημα του μεγάλου αλεξανδρινού, που ερμηνεύει επαρκώς την παρούσα κατάσταση και προλέγει ακριβώς ότι θ’ ακολουθήσει.

Μπορεί βέβαια να πέφτω έξω. Αλλά σε μια χώρα και σε μια εποχή, όπου κανείς και κυρίως ‘‘πολιτικός’’ δεν δεσμεύεται απ’ ότι λέει² , γιατί θα έπρεπε η εγκυρότητα μιας ‘‘πολιτικής’’ εκτίμησης να απασχολεί τον απλό πολίτη. Με μια άλλη διατύπωση η υποταγή των πολιτών στις απαιτήσεις της πολιτικής ορθότητας αποτελεί μια από τις πιο βασικές πηγές εισοδήματος και υπεροχής του πολιτικού προσωπικού. Η πολιτική ορθότητα δηλαδή συνιστά τη συνέχιση της θρησκοληψίας με πολιτικούς όρους.

Δείκτης Αντίληψης Διαφθοράς

29 Ιανουάριος 2019
Πολιτισμός

‘‘Θα όφειλα, όμως, να έχω υπόψη μου και μια άλλη παράμετρο: την τάση μυθοπλασίας, που έχει δημιουργηθεί στον τόπο μας, τη μόνιμη και έμμονη ιδέα μας για εξύφανση διεθνούς συνωμοσίας εναντίον μας, τον ξένο ‘‘δάκτυλο’’ ή ξένο παράγοντα ή τις ‘‘σκοτεινές δυνάμεις’’ που πάντοτε επεμβαίνουν εναντίον μας. Και ότι τελικά, σε όλες τις περιπτώσεις που αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, δεν είμαστε εμείς εκείνοι που φταίνε, αλλά πάντοτε ‘‘οι άλλοι’’.¹

‘‘Είμαστε ευρωπαϊκή χώρα διαπιστευμένη στα Βαλκάνια και όχι βαλκανική χώρα διαπιστευμένη στην Ευρώπη’’.²

Έτσι θέλουμε να πιστεύουμε και έτσι απαιτούμε να μας συμπεριφέρονται.

Subscribe to this RSS feed

Έναρξη
Προηγούμενο
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Επόμενο
Τέλος

ή είναι σκοτάδι ή δεν έχουμε ανάγκη από φως.

Θελόνιους Μονκ-Τόμας Πίνστον

Κανείς δεν θα ’πρεπε να χάσει την εμπειρία μιας υγιεινής, ίσως βαρετής, απομόνωσης μέσα στη φύση. Εκεί όπου βασίζεται κανείς αποκλειστικά και μόνο στον εαυτό του, άρα μαθαίνει την πραγματική κρυμμένη δύναμή του. Μαθαίνει, ας πούμε, να τρώει όταν πεινάει και να κοιμάται όταν νυστάζει. Μακριά από τη φρενίτιδα των γεγονότων του κάτω κόσμου ο χρόνος διαστέλλεται. Κάποιες φορές σαν να σταματάει.

Ξαφνικά, ένα ροδοπράσινο ουράνιο τόξο εμφανίζεται στη ράχη με συννεφάκια κι έναν πορτοκαλί ήλιο που στροβιλίζεται…

-Τι είναι το ουράνιο τόξο Θεέ;

-Ένα στεφάνι για τους ταπεινούς.

Οι άνεμοι διατηρούν καθαρή την κορυφή του κόσμου. Χαμηλότερα ο αέρας σαν μια ήρεμη καταιγίδα ανακατεύει τις ομίχλες. Κάπου εκεί ανάμεσα στις λόχμες και τις συστάδες η αρκούδα ακολουθεί μεγαλόπρεπα τα αιώνια μονοπάτια της. Περίμενα να τη δω. Την άκουγα τις φεγγαρόλουστες νύχτες. Τη φανταζόμουν ήρεμη και πελώρια. Δεν ήρθε ποτέ. Μάλλον ενοχλούσε η παρουσία μου.

Ύστερα τα σιωπηλά ηλιοβασιλέματα σε ρόδινες και πορτοκαλιές συμφωνίες ελπίδας, σαν εκείνα που ζωγράφιζες παιδί. Λαμπερά και μουντά πέρα από κουβέντες. Καταλαβαίνεις ότι πλησιάζει το κενό ανάμεσα στους κόσμους, όταν ακούγεται η σιωπή. Ακολουθούν οι ψίθυροι της νύχτας. Η μεγαλοπρέπεια του έναστρου ουρανού αντικατοπτρίζεται στη βαθυγάλαζη λιμνούλα. Το άπειρο σου κλείνει το μάτι. Τα φύλλα, τα χόρτα, κλαδιά ανασκιρτούν και ψιθυρίζουν στις πνοές της νυχτερινής αύρας, η σελήνη ανατέλλει μεγαλόπρεπα και προσπερνάει τις περιττές αγωνίες σου. Μετά εύχεσαι να μην καταντούσες τόσο ματαιόδοξος κι αλαζονικός. Να σταματούσες δηλαδή να νομίζεις ότι είσαι το κέντρο του σύμπαντος και ότι η πλάση υπάρχει για να εξυπηρετεί τις ανάγκες σου και να εκπληρώνει τις επιθυμίες σου.

Αποφάσισα ότι όταν θα ξανακατέβαινα στον κόσμο εκεί κάτω θα προσπαθούσα να κρατήσω το μυαλό μου καθαρό καταμεσής των βρωμερών ανθρώπινων ιδεών που καπνίζουν σαν καμινάδες εργοστασίων στον ορίζοντα μέσα από τις οποίες θα προχωρούσα μπροστά.

Κατά βάση: Τζακ Κέρουακ, Μοναχικός Ταξιδιώτης, Πλέθρον 1991, Σελ 130-135.