Μία χαρά υπάρχει πλην ευλογητή

μία παρηγορία εν αυτή τη λύπη.

Από το τέλος τούτο πόσοι συρφετοί

λείπουν χυδαίων ημερών,

πόση ανία λείπει!

Είπεν είς ποιητής· «Είναι αγαπητή

η μουσική που δεν δύναται να ηχήσει».

Κι εγώ θαρρώ ότι η πλέον εκλεκτή

είν’ η ζωή εκείνη που δεν δύναται να ζήσει.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης, 1863-1933.

Κρυμμένα Ποιήματα,1897.