καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. Κατά Λουκά, 16 26.
Είχα μάθει με προσωπικό κόστος ότι δεν μπορούμε ποτέ να νικήσουμε τις σκοτεινές δυνάμεις που μας κυβερνούν.
Κοινοτοπίες, από αυτές που απεχθανόμουν να ακούω, να λέω ή να παρακολουθώ, ως θέμα βαρετών ταινιών.
Οι έμμονες ιδέες είναι το ατελείωτο και σιωπηλό πένθος για όλους τους κρυμμένους φόβους και τις ανεκπλήρωτες ελπίδες που θάβουμε στο μη καθαγιασμένο μέρος της ψυχής μας. Και όπως φανερώνει η ποικιλία των δηλώσεων για την έξοδο προς τις αγορές, τα προηγούμενα ισχύουν και για το συλλογικό υποσυνείδητο.
Belinda: Ναι, αλλά ξέρεις ότι πρέπει να ανταποδίδουμε το καλό αντί του κακού.
Lady Brute: Αυτό ίσως είναι λάθος στη μετάφραση.
Sir John Vanbrugh, 1664–1726, The Provoked Wife,1697.
Στη μνήμη του Αλέκου Παναγούλη, 1939 – 1976, που σαν σήμερα το 1968 είχε αποτύχει στην απόπειρά του κατά του δικτάτορα Γ Παπαδόπουλου.
Η επιβίωση μιας κοινωνίας εξαρτάται από τις ενέργειές των μελών της, κυρίως όμως των ηγεσιών της, που οδηγούν στην σύμπτωση της προετοιμασίας με την ευκαιρία.
Το πένθος είναι ίσως η πιο ιδιωτική συναισθηματική κατάσταση. Την ένταση των αισθημάτων που δημιουργούνται μπορούν να την αντιληφθούν εκείνοι που έχουν βιώσει βαριές απώλειες. Και επειδή ο πόνος, σε αντίθεση με τη χαρά, μοιράζεται σχετικά εύκολα, ας αποφύγουμε τις υπερβολές στις προφορικές εκδηλώσεις συμπαράστασης, όπως και τις εύκολες καταδίκες και τη γενικευμένη απαξίωση.
Θα σας κατακλύσει η πλημμυρίδα των Αφρικανών μεταναστών, επειδή δεν θα υπάρχει εκεί κανείς για να τους σταματήσει. Στο χάος που θα ακολουθήσει το Ισλαμικό Κράτος θα επεκταθεί στη βόρεια Αφρική και θα εδραιωθεί στο κατώφλι σας.
Νόμιζε στο βάθος πως τ’ ανθρωπάκια σαν και κείνην ήταν φτιαγμένα για να υποφέρουν απ’ όλα, πως ήταν ο ρόλος τους στη ζωή, κι αν τα πράγματα τον τελευταίο καιρό πήγαιναν τόσο άσχημα, θα συνεχίζονταν ακόμα, για τον κυριότερο λόγο ότι είχαν κάνει πολλά μαζεμένα σφάλματα, τ’ ανθρωπάκια…
Το τουρκικό επίθετο sersem, που χρησιμοποιείται και στην ελληνική ως σερσέμης και έχει περσική προέλευση (سرسام – sarsām), δηλώνει τον ανόητο, τον χαζοβιόλη, τον ζαλισμένο. Στην επικεφαλίδα έχει τεθεί η ονομαστική πληθυντικού του συγκεκριμένου επιθέτου.
Δεν είμαι σίγουρος αν οι εικονιζόμενοι μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι. Συμφωνώ όμως με τον Άγγλο ποιητή William Blake στο ότι η ανοησία είναι ο μανδύας της πανουργίας1.