Ο πρωθυπουργός Εσκόλ*, ανοίγοντας τη συζήτηση στο συνέδριο της ηγεσίας του κόμματος, είπε τα εξής1: Εμείς, σύντροφοι, πρέπει να είμαστε οι πλέον προνομιούχοι τρελοί σε όλη την εβραϊκή ιστορία. Παρ’ όλα αυτά, ή ίσως και γι’ αυτό, πρέπει να τρέξουμε με όλη μας τη δύναμη και συγχρόνως αργά και προσεκτικά.
(*Levi Eshkol, 1895 - 1969. Ο τρίτος κατά σειρά Πρωθυπουργός του Ισραήλ από το 1963 και ιδρυτής του Εργατικού Κόμματος. Το συνέδριο στο οποίο αναφέρεται ο συγγραφέας έλαβε χώρα το 1966.)
Η συζήτηση ήταν έντονη στη Σύγκλητο το 144 π.Χ. γύρω από το ποιος από τους δύο υπάτους, ο Σέρβιος Σουλπίκιος Γάλβας ή ο Αυρήλιος Κόττας, έπρεπε να σταλεί για να καταστείλει την εξέγερση του Βιριάθου στην Ιβηρική χερσόνησο.
Παρεμβαίνοντας ο Σκιπίωνας Αιμιλιανός πρότεινε να μη σταλεί κανείς από τους δύο με το σκεπτικό ότι η αδυναμία του ενός ήταν η φτώχεια του και του άλλου η απληστία.
Την πρότασή του αυτήν ο Σκιπίωνας την έκανε με σοβαρότητα και χωρίς καμιά κακία κι έτσι πέτυχε να μη σταλεί στην επαρχία αυτή κανένας από τους δύο.
Ο Σκιπίωνας Αιμιλιανός θεωρούσε το ίδιο κακούς συμβούλους της εξουσίας και τη φτώχεια και την απληστία2.
Παραπομπές:
1. Άμος Οζ, Η Τέλεια Γαλήνη, Σελ. 169.
2. Λατινικά της Γ΄ Λυκείου, Μ. Πασχάλη - Γ. Σαββαντίδη, Μάθημα 50.