Στις 24 Οκτωβρίου 1912 κατελήφθη η Τένεδος. Όπως κατέγραψε στο Ημερολόγιόν του ο Σοφοκλής Δούσμανης, Κυβερνήτης τότε του θωρηκτού "Γεώργιος Αβέρωφ" και Αρχιεπιστολεύς του Στόλου του Αιγαίου, ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης τηλεγραφούσε προκλητικά στον Οθωμανό Υπουργό των Ναυτικών στην Κωνσταντινούπολη: Κατελάβαμεν την Τένεδον και περιμένομεν τον αντίπαλον στόλον. Επιπρόσθετα το θωρηκτό Γ Αβέρωφ περιέπλεε την είσοδο των Στενών, κάποιες φορές και εντός του βεληνεκούς των τηλεβόλων των Δαρδανελίων. Ανήσυχος ο Βασιλιάς προσπαθούσε να νουθετήσει τον Ναύαρχο: Θέλεις λογαριάζει δε τι θα γίνη η φιλτάτη Ελλάς εάν καταστραφούν τα πλοία; Ο Π Κουντουριώτης σχολίαζε στον Κυβερνήτη: Τα πολεμικά πλοία δεν είναι δια στολισμόν. Ακολούθησαν οι νικηφόρες ναυμαχίες της Έλλης στις 3 Δεκεμβρίου 1912 και της Λήμνου στις 5 Ιανουαρίου 1913, οι οποίες αποκατέστησαν και εδραίωσαν την ελληνική κυριαρχία στο Αρχιπέλαγος.

Ο Οθωμανικός Στόλος με Επικεφαλής τον Καπετάνιο Ramiz Numan Bey, αναγνωρίζοντας την υστέρησή του έναντι ενός αποφασισμένου, ορμητικού και υπέρτερου αντιπάλου αποσύρονταν οριστικά στην ασφάλεια των Στενών. Ο Οθωμανός Υπουργός των Ναυτικών δικαιολογούνταν αργότερα ότι κατά τη συγκεκριμένη περίοδο είχαν διακοπεί οι επικοινωνίες με την Τένεδο.

(Οι ημερομηνίες αναγράφονται με βάση το ισχύον τότε παλιό ημερολόγιο.)

Πηγές: Σοφοκλής Δούσμανης, Το ημερολόγιον του κυβερνήτου τού "Γ Αβέρωφ" κατά τους πολέμους 1912-1913 και Σπ Β Μαρκεζίνης, Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος.