Όπως πολλοί στοχαστές της χώρας, είχε αφήσει γενειάδα αλά Καρλ Μαρξ: Η ελευθερία, αγαπητοί, έγκειται, στην ουσία, στο να εφεύρεις στο πλαίσιο των υφισταμένων νόμων δικούς σου νόμους, να είσαι υποκείμενο και αντικείμενο συνάμα της νομοθεσίας.

Ο Κρούζο γονάτισε και απίθωσε το χέρι του στο παρτέρι: Για αυτό και μόνο έρχονται αποδώ-τη μυρίζονται την ελευθερία, είναι σαν τους ανθρώπους. Για μια στιγμή κοίταξε τον Εντ στα μάτια: Τον περασμένο χρόνο κατέστρεψαν τελείως το περιβόλι, όλα τα μανιτάρια και τα ιερά βοτάνια. Η δόση ήταν φυσικά υπερβολική. Τα γουρούνια ένιωσαν κατόπιν εντελώς απελευθερωμένα, ελεύθερα απ’ όλα. Κολύμπησαν κάμποσους γύρους, γύρω γύρω το νησί, προκαλώντας γενικό συναγερμό. Έχεις δει ποτέ γουρούνια να κολυμπούν, Εντ;

Πατέρας, μάνα, παιδί, στη σειρά, έτσι γλιστρούν μέσα στο νερό, πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι θα φανταζόσουν με τις μουτσούνες τους τεντωμένες έξω από το νερό. Ακριβώς έτσι τα πυροβόλησαν, πατέρα, μάνα, παιδί. Σκέφτηκαν αυτό που έπρεπε να σκεφτούν: φυγάδες, σκληροτράχηλοι παραβάτες των συνόρων, που δεν αντέδρασαν ούτε όταν τους φώναξαν ούτε όταν άκουσαν την προειδοποιητική βολή.

Ο Εντ σκέφτηκε ότι ο άνθρωπος είναι αναγκασμένος διαρκώς να υπερασπίζεται τη ζωή του, από τη μια ενάντια στα όσα κάθε τόσο συμβαίνουν, από την άλλη ενάντια στον ίδιο τον εαυτό του και στη διάθεση να εγκαταλείψει.

Lutz Seiler, Κρούζο, Πατάκης 2014, Σελ 41, 95, 109.

Photography Jason Theaker, TechRadar.