Το χειρότερο δεν είναι το λάθος, αλλά ο συνδυασμός σωστού και λάθους, αφού το ένα στηρίζει το άλλο και τίποτε δεν είναι τόσο χυδαία αποτελεσματικό όσο ένα ψέμα ζυμωμένο με αλήθειες.
Παραφράζοντας τα προηγούμενα θα επαναλάβω ότι η ελληνική κοινωνία δεν έχει συμφωνήσει σε μια κοινή εκδοχή των γεγονότων που διαμόρφωσαν τη σημερινή ιστορική πραγματικότητα. Την ευθύνη για αυτήν την επικίνδυνη κατάσταση τη φέρουν ακέραια οι ηγέτιδες ομάδες της χώρας, οι οποίες θρέφονται από τη διαίρεση που καλλιεργούν.
Οι παρεπίδημοι διαμαρτυρόμενοι της Πρωτεύουσας ας αναλογιστούν ποιοι επιδιώκουν να κερδοσκοπήσουν σε βάρος τους. Με μια άλλη διατύπωση: για πολλά μπορούμε και πρέπει να βρίζουμε τον Α Τσίπρα. Για το μακεδονικό όχι.
Όσον αφορά την υπερτιμημένη συμμετοχή του μουσικοσυνθέτη κ Μ Θεοδωράκη, ας θυμηθούμε τους Εφόρους της Σπάρτης : ἐξέστω Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν1.
Στην επικεφαλίδα το έργο Ιστορία (1892) του Νικόλαου Γύζη 1842-1901.
1: Συνηθίζεται στους Κλαζομένιους να διαπράττουν απρέπειες.
Κείμενο Pierre Assouline, Γκόλεμ. Σελ 127,179,184.