ὑπὸ δ᾽ ἀμφίπολοι ῥώοντο ἄνακτι χρύσειαι, ζωῇσι νεήνισιν εἰοικυῖαι. τῇς ἐν μὲν νόος ἐστὶ μετὰ φρεσίν, ἐν δὲ καὶ αὐδὴ καὶ σθένος, ἀθανάτων δὲ θεῶν ἄπο ἔργα ἴσασιν. Ὅμηρος, Ἰλιάς, Σ 417-421 (κι ανάλαφρα τον κύριο τους στήριζαν θεραπαινίδες ολόχρυσες, σαν ζωντανά κορίτσια. Δύναμη έχουν και φωνή, νου έχουν στις φρένες τους και τεχνουργήματα έμαθαν από τους αθανάτους)
(but there moved swiftly to support their lord handmaidens wrought of gold in the semblance of living maids. In them is understanding in their hearts, and in them speech and strength, and they know cunning handiwork by gift of the immortal gods. Homer. The Iliad. English Translation by A.T. Murray, Ph.D. book 18, lines 417-421)