Σε μια πρόσφατη πανευρωπαϊκή έρευνα του Ιδρύματος Bertelsmann, στην οποία έλαβαν μέρος 11.410 άτομα, αποδεικνύεται σημαντική απόσταση ανάμεσα στις διαθέσεις πολιτών και κυβερνήσεων. Το 52% θεωρεί ότι τα θέματα των προσφυγικών ροών πρέπει να τα χειρίζονται οι ευρωπαϊκοί φορείς. Στην Πολωνία της συντηρητικής δεξιάς Κυβέρνησης το ποσοστό ξεπερνάει το μέσο όρο και φτάνει στο 60%. Το 79% των Ευρωπαίων θεωρούν την ελευθερία στην κίνηση των ατόμων αδιαπραγμάτευτη. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, που υποτίθεται σκέφτονται σοβαρά την αποχώρηση, το αντίστοιχο ποσοστό βρίσκεται στο 60%. Το πιο εντυπωσιακό όμως εύρημα αφορά το ζήτημα της παροχής ασύλου. Το 91% των Γερμανών και των Ιταλών, το 89% των Ισπανών, το 79% των Γάλλων και το 77% των Βρετανών δηλώνουν ότι οι πρόσφυγες θα πρέπει να κατανέμονται αναλογικά στις χώρες της Ένωσης. Ο μέσος όρος του εν λόγω ποσοστού φτάνει στο 79% στις χώρες της δυτικής Ευρώπης και είναι πλειοψηφικό, με 54%, στους κατοίκους των ανατολικών. Άλλη μια φορά το συλλογικό υποκείμενο αποδεικνύεται πιο θαρραλέο και βρίσκεται πιο μπροστά από την ηγεσία του. Ο οπισθοδρομικός σχολιαστής της συντηρητικής γερμανικής εφημερίδας Die Welt, που πανηγύριζε ωρυόμενος: Η ομοσπονδία πέθανε. Ωραία! βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Στην πατρίδα του η κοινή γνώμη, παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα διάφορων επιπόλαιων και χαιρέκακων απολογητών της εντόπιας δεξιάς, στηρίζει την Καγκελάριο, διαχωρίζοντάς την από το κόμμα της, ειδικά όσον αφορά το θέμα των προσφύγων. Το σύνθημα που επικρατεί λέει: Σωστή Επικεφαλής, Λάθος Κόμμα. Η συγκυριακή και περιορισμένη τοπικά εκλογική ενίσχυση της λαϊκιστικής AfD αποδίδεται στα τεχνηέντως καλλιεργημένα φοβικά αντανακλαστικά μιας μερίδας συντηρητικών εκλογέων, οι οποίοι από τη μία μεριά αιφνιδιάστηκαν από τις προσφυγικές ροές, και από την άλλη κουράστηκαν από τον φιλελεύθερο μονόλογο της προστατευμένης οικονομικής ολιγαρχίας.

Ωστόσο θα ήταν αφελές να περιορίζεται το πρόβλημα. Πιο επικίνδυνη όμως από το ίδιο το πρόβλημα είναι η διάσταση που τείνει να λάβει, όπως και η υστερία που τη συνοδεύει. Σίγουρα ο τραγικός απολογισμός των 185 μέχρι τώρα αθώων και ανύποπτων άμαχων δε μπορεί να επιδέχεται αξιολογικές υποβαθμίσεις και έμμεσες αιτιολογήσεις. Είναι άτοπο, εξοργιστικό και απάνθρωπο ορισμένοι να δυσανασχετούν με τη δήθεν απορία πως τάχα γίνεται να τρομοκρατούνται 500 εκατομμύρια άνθρωποι από μερικούς σαλταρισμένους νεαρούς, όσο ύπουλα κι αν δολοφόνησαν τους 185. Από την άλλη είναι απλοϊκό και απερίσκεπτο να υποστηρίζεται ότι η χώρα μας δεν κινδυνεύει επειδή εμείς δεν υπήρξαμε αποικιοκράτες. Το ότι μέχρι τώρα δεν δεχτήκαμε παρόμοιο χτύπημα, πέραν των όποιων μέτρων έχουν ληφθεί, έχει να κάνει με το ότι μια τέτοια πράξη εδώ δεν θα είχε κανέναν περαιτέρω συμβολισμό και ευρύτερη επίπτωση. Οι δράστες είναι συνειδητοποιημένοι τρομοκράτες, όχι ανόητοι. Το ίδιο παραπλανητικός είναι και ο άθλιος συμψηφισμός των συγκεκριμένων ενεργειών με το αποτρόπαιο έγκλημα του ναζιστή A Breivik, ο οποίος μόνος του το καλοκαίρι του 2011 είχε δολοφονήσει ψυχρά στη Νορβηγία 77 απροστάτευτα παιδιά και τραυματίσει άλλα 319.

Όσο το ISIS, που από τον Ιανουάριο του 2015 και μέχρι σήμερα έχει απωλέσει τουλάχιστον το 30% των εδαφών που κατείχε, θα περιορίζεται, τόσο θα εντείνει και θα εξάγει την ασύμμετρη επιθετικότητά του. Στο μέχρι σήμερα απολογισμό του καταγράφονται 75 τρομοκρατικές ενέργειες σε 20 χώρες, μεταξύ αυτών και σε κάποιες που ανέχονταν τη δράση του. Όλοι γνωρίζουν ότι η απόλυτη ασφάλεια είναι μια ουτοπία. Το γεγονός ότι 400 Βέλγοι και 1.200 Γάλλοι εγκατέλειψαν τις εστίες τους μεταξύ 2012 και 2015 για να στηρίξουν το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος και οι περισσότεροι από αυτούς επέστρεψαν εκπαιδευμένοι και αποφασισμένοι στην Ευρώπη, αρκεί από μόνο του για να καταδείξει το μέγεθος της ενδεχόμενης απειλής. Το 2015 έφτασαν πάνω από 1,1 εκατομμύριο πρόσφυγες, το 2016 ήδη ξεπερνούν τους 135 χιλιάδες και οι ελπίδες αναστροφής της τάσης είναι περιορισμένες. Όπως όμως είναι γνωστό από τις μέχρι σήμερα ταυτοποιήσεις των τρομοκρατών που έλαβαν μέρος στις επιθέσεις, οι περισσότεροι από αυτούς ήταν πολίτες της Ένωσης. Κάποιοι μάλιστα γνωστοί στις υπηρεσίες. Με την έννοια αυτή, αν μεταξύ των προσφύγων υπάρχουν και τρομοκράτες σε παραλλαγή, τότε αυτοί προσθέτουν σ’ ένα πρόβλημα, που έτσι κι αλλιώς υφίσταται. Οπότε και κάποιες δηλώσεις, όπως των Πρωθυπουργών της Πολωνίας και της Βουλγαρίας, ότι θα δέχονται μόνο χριστιανούς πρόσφυγες, προσθέτουν απλώς στις κατηγορίες των ακραίων ισλαμιστών που θέλουν να παρουσιάζουν την ΕΕ ως έναν αφιλόξενο, ξενοφοβικό και παρηκμασμένο όμιλο χριστιανικών επιχειρηματικών συμφερόντων.                     

Η ΕΕ χαρακτηρίζεται ως το πλέον φιλόδοξο πολιτικό εγχείρημα του περασμένου αιώνα. Η Συνθήκη του Schengen, με τις όποιες προσαρμογές απαιτούν οι παρούσες δύσκολες και επικίνδυνες καταστάσεις, είναι η καρδιά του εγχειρήματος. Το δίλημμα ασφάλεια ή ελευθερία είναι ψευδεπίγραφο. Όποιος δεν παίζει με τις λέξεις γνωρίζει ότι το πρώτο, με την έννοια της τήρησης των νόμων, αποτελεί προϋπόθεση της δεύτερης. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι, στη χώρα μας τουλάχιστον, η διάζευξη τίθεται από τους καθεστωτικούς νοσταλγούς της κλεπτοκρατίας και κάποιους yalancı προοδευτικούς. Οι πολίτες της θέλουν να την κρατήσουν την Ένωση γιατί γνωρίζουν ότι το Όλον είναι περισσότερο από το άθροισμα των Μελών του. Το ζήτημα είναι αν οι πολιτικοί της μπορούν ή θα αποδείξουν για άλλη μια φορά, όπως ήδη έγινε στην οικονομία, ότι υπάρχουν μόνο για τις περιχαρακωμένες ευρωπαϊκές elite.

Κάποιοι όπως ο Χριστιανός Πάπας Φραγκίσκος, Ο Αριστερός Πρωθυπουργός της Θουριγγίας Bodo Ramelow, που εικονίζεται, ο οποίος καλεί σε φιλοξενία στο κρατίδιό του τους αποκλεισμένους στην Ειδομένη και οι ανυστερόβουλοι εθελοντές στα ελληνικά hot spots δείχνουν το δρόμο. Η A Merkel δεν είναι μόνη. Τους άλλους τους περιμένουν τα καυδιανά δίκρανα¹ της Ιστορίας.

Παραπομπή:

1.Καυδιανά δίκρανα: Λέγεται στη φράση περνώ μέσα από τα καυδιανά δίκρανα και σημαίνει αναγκάζομαι να υποστώ εξευτελισμούς. Η φράση προέρχεται από την ταπεινωτική ήττα του ρωμαϊκού στρατού στο Καύδιο το 321 π.Χ. κατά το Δεύτερο Σαμνιτικό Πόλεμο στην Αππία οδό, εκεί που σήμερα βρίσκεται το χωριό Arpaja. Ο Στρατηγός Πόντιος Ερέννιος είχε υποχρεώσει τους νικημένους Ρωμαίους να περάσουν κάτω από ένα ζυγό σε σχήμα Π κατασκευασμένο από δόρατα. Τα Καυδιανά Δίκρανα είναι μια στενωπός που σχηματίζουν οι απόκρημνες πλαγιές των ορέων Veccio και Sauccoli των σαμνιτικών Απεννίνων στην Ιταλία.

Πηγές: Der Spiegel, Time, BBC,Jakob Augstein.