Δοξασμένος ως επερχόμενος πορθητής των ακμαζόντων ανακτόρων του φαύλου κατεστημένου, απομυθοποιήθηκε εντυπωσιακά σύντομα και τώρα καταποντίζεται στο βόρβορο της πολιτικής ανυποληψίας. Η απαξία, ήδη στο -12,5%, καταγράφεται στα δημοσκοπικά ποσοστά του κόμματός του, αν και η προεκλογική περίοδος, στην οποία σέρνει τη χώρα, μόλις άρχισε. Έχοντας υποκριθεί έναντι των συντρόφων του και εκμεταλλευόμενος την αγωνία μιας σημαντικής μερίδας πολιτών ή της μάζας κατά την προσφιλή και προσβλητική αριστερή ορολογία, αποπειράθηκε να εκβιάσει την ευρωπαϊκή ηγεσία. Η relance2 του W Schäuble τον προσγείωσε. Ύστερα προσπάθησε να πουλήσει τον αποτυχημένο εκβιασμό ως πραξικόπημα των θεσμών. Όπως όμως είναι γνωστό η αμετροέπεια προέρχεται από τη βλακεία, η οποία λειτουργεί ως μανδύας της πανουργίας. Η πανουργία, όπως και η πονηριά είναι ενδεικτικά γνωρίσματα των ανώριμων και ανεπαρκών ανθρώπων, που μιμούνται τους ευφυείς. Τα πραγματικά εύστροφα άτομα διαθέτουν αντίληψη και αυτεπίγνωση. Εν ολίγοις δεν χρειάζεται να καταφεύγουν στην ψευδολογία και την παραπλάνηση. Η ζωντανή απόδειξη της άποψης του Erich Fromm ότι το πλέον επικίνδυνο πλάσμα πάνω στη γη είναι ο μέτριος άνθρωπος με δύναμη στα χέρια του. Όπως συνέβη και με την πλειονότητα των προκατόχων του. Όταν συνειδητοποιήθηκαν αυτά άρχισε η αποσάθρωση ενός παρακμιακού πολιτικού σχηματισμού που, αν δεν υπήρχε, ίσως και να μην χρειαζόταν να ανακαλυφθεί. Τώρα, παρουσιάζοντας ως εκδούλευση προς το λαό το ότι η χώρα δεν έπεσε στον γκρεμό, στο χείλος του οποίου την έφερε ο ίδιος, ζητάει καθαρή εντολή για να εφαρμόσει τους όρους ενός μνημονίου, για το οποίο δηλώνει ότι δεν το πιστεύει. Βέβαια με την ευαισθησία του προοδευτικού και την κυβερνητική αποτελεσματικότητα που τον διακρίνουν, όπως άλλωστε είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε τους τελευταίους μήνες, θα εργαστεί αξιόπιστα να απαλύνει τις αρνητικές επιπτώσεις. Εξάλλου η πρόβλεψη για ύφεση -2,6 το τρέχον έτος και η διατήρηση του bonus των 50 εδρών καταδεικνύουν του λόγου το ασφαλές. Εξυπακούεται ότι τα προηγούμενα ισχύουν εάν και εφόσον η εντολή είναι πλειοψηφική, άλλως δεν δεσμεύεται, όπως δηλώνουν οι στενοί συνεργάτες του, να υποστηρίξει όσα συμφώνησε. Με μια λέξη alalúm. Ο απόλυτος ορισμός της έννοιας τρικυμία εν κρανίω. Κάποιοι Βρετανοί συστήνουν την προσέγγιση της τρέχουσας επικαιρότητας από τη σκοπιά του Αριστοφάνη (Αχαρνής, Εκκλησιάζουσες).Για κάποιους Γερμανούς το όνομα του Α Τσίπρα έχει γίνει συνώνυμο της πολιτικής διγλωσσίας. Αυτή τη φορά όμως οι κουτόφραγκοι παρουσιάστηκαν πιο διαβασμένοι και έτοιμοι. Απογοητευμένοι από τη μεταρρυθμιστική νωθρότητα της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και αηδιασμένοι από την προσχηματική διαπραγματευτική μανία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, των 143 (!) συνεδριάσεων του Eurogroup, κινούνται πλέον στη λογική εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν. Στα τέλη αυτού του μήνα θα εκταμιευθούν 25 από τα 86 δισεκατομμύρια ευρώ του τρίτου πακέτου. Από αυτά μόνο τρία μπορεί να τα διαχειριστεί η ελληνική κυβέρνηση. Το ποσό δεν αρκεί ούτε για την κάλυψη του πλήθους και του όγκου των εκκρεμών λογαριασμών του δημοσίου. Το μήνυμα είναι σαφές: τα υπόλοιπα να τα πάρετε επιτέλους από τους γνωστούς φοροκλέπτες. Κάποιοι από αυτούς βρίσκονται και στο χώρο του κυβερνώντος κόμματος, σε περίοπτες μάλιστα θέσεις και θα μπορούσαν, λέμε τώρα, να δώσουν το παράδειγμα. Αντ’ αυτού όμως καλυπτόμενοι πίσω από ποταπούς νομικισμούς, που τους διατήρησαν όπως τους βρήκαν, αντιστέκονται σθεναρά στις πληρωμές των υποχρεώσεών τους. Επιπλέον ελεεινολογούν με πατριωτική και ταξική ευαισθησία τους όρους της χρηματοδότησης με δηλώσεις του τύπου: το μνημόνιο αποτελεί εθνική ταπείνωση. Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι ὑποκριταί, ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δὲ μεστοί ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας. Ο ευρωβουλευτής της ομάδας των πρασίνων Sven Giegold, προφανώς προσπαθώντας να εκλογικεύσει τη στήριξή του στο πρόγραμμα διάσωσης, πιστεύει ότι αυτή τη φορά η ελληνική κυβέρνηση με τη συνδρομή των εταίρων θα διώξει τους φοροφυγάδες και τους εισφοροκλέφτες. Ο περί την ελληνική πραγματικότητα βαθιά νυχτωμένος συνάνθρωπός μας, θα δει νωρίτερα τον Ροζ Πάνθηρα Πάπα. Εν τω μεταξύ το κύριο και ουσιαστικό μέρος του μεταρρυθμιστικού προγράμματος βρίσκεται μπροστά μας: Εφοπλιστές και άλλοι μεγαλοεισοδηματίες θα κληθούν να πληρώσουν επιπλέον φόρους, οι αγρότες θα πρέπει να ανταπεξέλθουν με λιγότερες άμεσες και έμμεσες επιδοτήσεις. Μηχανικοί, συμβολαιογράφοι και άλλοι προστατευμένοι επαγγελματίες θα πρέπει να συνηθίσουν στον εντονότερο ανταγωνισμό, στον περιορισμό της τεχνητής ζήτησης των υπηρεσιών τους και άρα σε περιορισμό των εσόδων τους. Ευρείας κλίμακας ιδιωτικοποιήσεις, κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, αύξηση των ορίων ηλικίας και μειώσεις των απολαβών. Αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα, σημαντικές περικοπές ακόμη και στον προϋπολογισμό του ΥΠΕΘΑ. Πιστεύω ότι το σύνολο των δεσμεύσεων υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνατότητες του αθροίσματος των φιλοευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων, στο οποίο δεν νομίζω ότι μπορεί να προσμετρηθεί το κόμμα της τωρινής πλειοψηφίας με την επαμφοτερίζουσα στάση του. Η αντίσταση από τα οργανωμένα συμφέροντα της ολιγαρχίας και των συντεχνιών γνωρίζει να αμύνεται και να ακυρώνει ότι θα μπορούσε να απειλήσει τα ληστρικά προνόμιά τους.
Από την άλλη πλευρά η αξιωματική αντιπολίτευση παρά την αλλαγή του αρχηγού της, διατηρώντας το ίδιο στελεχιακό δυναμικό και αλώβητο τον κομματικό μηχανισμό της δεν πρόκειται να πείσει ως αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση. Το διάστημα από την καταψήφισή της είναι πολύ μικρό για να λησμονηθούν τα έργα και οι ημέρες της. Στο δια ταύτα και επειδή η δημοκρατική ενηλικίωση, όπως και η οικονομική ανάπτυξη, δεν διατάσσεται θα επέλεγα δυνάμεις που θα αξιοποιούσαν την εμπειρία της έμμεσης αλλά αυστηρής επιτήρησης του μεταρρυθμιστικού προγράμματος και για την πολιτική τους αναβάθμιση. Με την έννοια και την προοπτική ότι η ΕΕ θα προχωρήσει στο επόμενο στάδιο ισχυροποίησης των αντιπροσωπευτικών κεντρικών θεσμών της, ώστε κυβερνήσεις σαν τις ελληνικές να μην διαφέρουν στις διοικητικές ευθύνες και στις διαχειριστικές αρμοδιότητες από το επίπεδο παρέδρου κοινότητας. Όσο σκληρό, απεχθές και πένθιμο κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο.
Ο Clemens Fuest, Επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Οικονομικής Έρευνας (ZEW), σημειώνει ότι η διάθεση για μεταρρυθμίσεις συνιστά θετική εξέλιξη, δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν κατέστη ακόμη ανταγωνιστική. Τονίζει όμως ότι η ανταγωνιστικότητα δεν μπορεί να προκύψει κατ’ εντολήν. Είναι γνωστό, συνεχίζει, ότι κι άλλες φορές ψηφίστηκαν μεταρρυθμίσεις στη χώρα αλλά δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Από τη δική του μεριά ο Jürgen Matthes, συνεργάτης του Οικονομικού Ινστιτούτου της Κολονίας (IW), αμφιβάλλει για τη σοβαρότητα των δεσμεύσεων του Έλληνα Πρωθυπουργού, δεδομένων και των δηλώσεων του ότι έτσι κι αλλιώς θεωρεί το πρόγραμμα κακό. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι απαισιόδοξοι ζουν κοντά στην αλήθεια. Όσον αφορά την ελληνική πολιτική σκηνή και ειδικά το προσωπικό της, θα συμφωνήσω. Παρόλα αυτά, όπως λένε σ’ ένα τραγούδι τους οι Pink Floyd: Don't give in without a fight.
Τώρα λίγα για τους πίνακες της προμετωπίδας: O Ισπανός Diego Velázquez χρειάστηκε μόνο λίγες συναντήσεις για να ολοκληρώσει την προσωπογραφία του Giovanni Battista Pamphilj, 1574-1655. Ο μετέπειτα Πάπας, 1644-1655, με τα σφιγμένα χείλη, το δύσπιστο και διεισδυτικό βλέμμα παρουσιάζεται ως ένας πραγματιστής και εξουσιαστικός άνθρωπος χωρίς ψευδαισθήσεις. Το σύνηθες ήταν οι Πάπες να απεικονίζονται ως ευσεβείς, μεγαλόψυχοι και καλοκάγαθοι ποιμένες. Ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας Innozenz X, όπως είχε ονομαστεί, στη θέα του έργου φέρεται να σχολίασε: troppo vero (υπερβολικά αληθινό). Στη σπουδή του Βρετανού Francis Bacon ο Ιννοκέντιος Ι΄ τοποθετημένος σε ένα απόκοσμο περιβάλλον κραυγάζει. Ο δημιουργός υποστήριζε ότι ‘η κραυγή είναι το πιο ισχυρό και άμεσο σύμβολο της ανθρώπινης κατάστασης’. Ακόμη και οι πιο σκληροτράχηλοι ρεαλιστές, όπως και οι πιο πανούργοι τακτικιστές δεν αποφεύγουν τελικά τη συντριβή κάτω από το βάρος του υπαρξιακού άγχους. Εκτιμώ ότι ο προκαθήμενος του κόμματος της μέχρι πρότινος πλειοψηφίας θα νοιώσει σύντομα το εν λόγω αίσθημα.
Παραπομπές:
1.Το προσωνύμιο παπατζής είχε αποδοθεί στον Γεώργιο Παπανδρέου από τους σύγχρονούς του της περιόδου του 1944, λόγω των συνεχών ιδεολογικών παλινωδιών και πολιτικών τακτικισμών του. Ο Winston Churchil είχε σχολιάσει: ο Γεώργιος Παπανδρέου αλλάζει γνώμη τρείς φορές την ημέρα. Η τακτική του αποσκοπούσε στην παραμονή του στην πρωθυπουργία, στην οποία είχε τοποθετηθεί με εισήγηση του Άγγλου Πρέσβη Reginald Leeper προς τον Βρετανό Πρωθυπουργό. Για τη γενικότερη λειτουργία και συμπεριφορά του δαιμόνιου και αδίστακτου Γεώργιου Παπανδρέου την περίοδο 1944 και των Δεκεμβριανών ανατρέξτε στο άρθρο Δεύτερος Γύρος, στο φάκελο Ιστορία σ’ αυτή την Ιστοσελίδα.
2. relance: Όρος του poker, που πέρασε ως λέξη και στην καθομιλουμένη. Προέρχεται από το γαλλικό relancer, που σημαίνει ξεκινάω εκ νέου. Χρησιμοποιείται για να δείξει ότι κάποιος πάει κόντρα στην κόντρα, ανέβασμα στο ανέβασμα (SLANG.gr)