Προσωπικά είχα αμφισβητήσει, σε μια ανάρτηση με τίτλο εφιάλτης; στις 2 Αυγούστου, όπου παρουσίαζα ορισμένες θέσεις του υποψήφιου, ότι ο συγκεκριμένος θα είναι αναγκαστικά ο πιο επικίνδυνος για την υφιστάμενη παγκόσμια τάξη. Πέρα από τις λεκτικές υπερβολές και κάποιους άστοχους χαρακτηρισμούς, οι σκέψεις του για εφαρμογή του Νόμου Glass-Steagall στον χρηματοπιστωτικό τομέα, όπως και η διάθεσή του να προσεγγίσει τη Ρωσία, ξενίζουν όσους έχουν βολευτεί με την πολεμοχαρή και αρπακτική διάσταση της παγκοσμιοποίησης. Αυτούς ελπίζω να τους περιορίσει όντως. Αν πάλι δεν συμβεί αυτό, πάλι θα συνεχίσει να είναι η σωστότερη επιλογή. Πάντα με το σκεπτικό που την υποστηρίζουν αιρετικοί διανοητές, όπως οι Michael Hudson και Slavoj Žižek. Δηλαδή του ανθρώπου που θα επιταχύνει τη φθορά και την αποσάθρωση του συστήματος. Άλλωστε ποιος και γιατί θα πρέπει ν' ανησυχεί που η γερμανική ηγεσία αισθάνεται ότι θα εκβιάζεται από τον Donald Trump και θα απειλείται από τον Vladimir Putin.