Η έκπληξη, η οργή και η αμηχανία των στελεχών του στενού περιβάλλοντος του Πρωθυπουργού, με αφορμή την παραίτηση του Ν Κοτζιά, έφεραν στην επιφάνεια και κάποια άλλα χαρακτηριστικά του μηχανισμού. Και πρώτα την ένδεια ενός συστήματος εξουσίας που αδυνατεί να βρει αξιόπιστο διπλωματικό αντικαταστάτη για την όντως απαιτητική θέση του Υπουργού των Εξωτερικών, που δεν θα ασκεί πολιτική κότας.

Από την άλλη μεριά είναι απόλυτα κατανοητή η άρνηση ευκαιριακών αξιωματούχων να δεχτούν την ευθιξία κάποιου που τα βροντάει, επειδή κατηγορήθηκε ως χρηματοδοτούμενος του ύπατου κερδοσκόπου. Δεν αποκλείεται το μυστικό όνειρο και η κρυφή ελπίδα των νεόκοπων αυτών να είναι το να συμπεριληφθούν κι αυτοί οι ίδιοι στις μισθοδοτικές καταστάσεις του G Soros.

Εκτός των προηγουμένων δεν αποκλείεται βέβαια ο Ν Κοτζιάς να υπήρξε ένα είδος Ιφιγένειας στην πορεία προς τη Μόσχα, όπως ο Γ Βαρουφάκης στην πορεία προς το Βερολίνο. Το σίγουρο πάντως είναι ότι Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας², όπως επίσης και το ότι η πορεία ως τις εκλογές και κυρίως το προδιαγραφόμενο αποτέλεσμά τους, θα έχουν μια ιδιαίτερη ψυχαγωγική αξία. Οι ανεκδιήγητοι και μοιραίοι αυτοί τύποι είναι ικανοί να ηττηθούν ακόμη και από αυτήν την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Παραπομπές:

1 Όταν αργότερα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός παραδέχτηκε ότι η διενέργεια του δημοψηφίσματος υπήρξε λάθος και ακόμη ότι θα μπορούσε κάποιος να τους κατηγορήσει ως ψεύτες, αλλά όχι ως διεφθαρμένους, ο συμπαθής φίλος συμφώνησε σιωπηρά ότι δεν ήμουν υπερβολικός.

2 Something is rotten in the state of Denmark. William Shakespeare, Hamlet, Act 1, Scene 4.