Η μέχρι τώρα εκλογική εξέλιξη στις ΗΠΑ δείχνει ότι η διάσταση ανάμεσα στην αμερικανική κοινωνία, στους υπερφίαλους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και στο κατεστημένο πολιτικό σύστημα – και των δύο κυρίαρχων παρατάξεων - παραμένει απελπιστικά αγεφύρωτη.

Η αλαζονική σιγουριά, οι τακτικισμοί και η προσβλητική περιφρόνηση του αντιπάλου προσγειώνουν τους επιτελείς και τους υποψηφίους του δημοκρατικού κόμματος, υπό τον Τζόζεφ Μπάιντεν. Ενδεχομένως και ανώμαλα.

Οι ευσεβείς πόθοι των δημοκρατικών, αρχικά για μια σχεδόν δεδομένη σαρωτική νίκη ή έστω για μια σχετικά εύκολη και αδιαμφησβήτητη επικράτηση, συρρικνώνονται στην προσδοκία τουλάχιστον μιας κυβερνητικά αξιοποιήσιμης διαφοράς. Ακόμη κι αν η τελική απόφαση εναποτεθεί στη δικαστική κρίση.

Υπάρχει το προηγούμενο του 2000, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε να σταματήσει την επανακαταμέτρηση των ψήφων, και η διακηρυγμένη άρνηση του Ντόναλντ Τράμπ ότι δεν θα δεχτεί αδιαμαρτύρητα ένα αρνητικό σε βάρος του αποτέλεσμα, ειδικά με μια περιορισμένη διαφορά, που θα προκύπτει κυρίως από επιστολικές ψήφους.