03:44  Παρασκευή, 29  Μαρτίου  2024 
elendetr

Αναστολή Εκτέλεσης – Αναβολή Εξέγερσης

Δευτέρα, 15 Μαρτίου 2021 21:15
Διαβάστηκε 905 φορές

Σε μια σώφρονα κίνηση που εξηγήθηκε με μια ειλικρινή ανακοίνωση ο Δημήτρης Κουφοντίνας διέκοψε την ατελέσφορη απεργία πείνας: Ο θάνατος δεν παίρνει παρηγοριά. Κάλλιο στη γης να ξενοδούλευα ξωμάχος… παρά ολωνών εδώ των άψυχων νεκρών ο ρήγας να᾿ μαι1. Αυτήν την απάντηση πήρε ο Οδυσσέας όταν στην επίσκεψή του στον Κάτω Κόσμο συνάντησε τη σκιά του Αχιλλέα. Κάπως έτσι ο Δ. Κουφοντίνας ακολούθησε τη στερνή2 γνώση του Αχιλλέα. Και σε αντίθεση με τον μυθικό Αχιλλέα, ο πραγματικός Δημήτρης Κουφοντίνας είναι εξαίρετος πολιτικός συγγραφέας.

Η κυβέρνηση θεωρεί ότι μπορεί να καγχάζει πανηγυρικά. Δεν θα το έκανε εάν γνώριζε ότι η “νίκη” της είναι επίπλαστη και προσωρινή: Η λαϊκή δυσαρέσκεια δεν εκτονώθηκε. Αν και ακηδεμόνευτη, μορφοποιήθηκε με κοινό σημείο αναφοράς την απόρριψη μιας σειράς κεντρικών κυβερνητικών ενεργειών. Η λαϊκή δυσαρέσκεια κόπασε πρόσκαιρα.

Σε μια επόμενη, όχι μακρινή φάση και για έναν συνδυασμό λόγων – εθνικών, οικονομικών, υγειονομικών, εκπαιδευτικών – που θα ενισχύονται από μια ακόμη προκλητική πολιτική συμπεριφορά, το κύμα της συσσωρευμένης αγανάκτησης θα ξεσπάσει. Δεν είναι απαραίτητο και δεν χρειάζεται να είναι βίαιο. Αρκεί να είναι πειστικό ως προς το ότι το συγκεκριμένο κυβερνητικό προσωπικό έχει χάσει το όποιο λαϊκό έρεισμα διέθετε. Την επόμενη στιγμή οι προστάτες τους θα αποσύρουν την κάλυψη που τους παρέχουν. Το σύστημα διαθέτει αρκετές εναλλακτικές και ένα πλήθος προθύμων.

Η περιφρόνηση του κοινού περί δικαίου αισθήματος, που αποτελεί τη νομιμοποιητική βάση κάθε δημοκρατικού πολιτεύματος, ακόμα και εκείνου της κοινοβουλευτικής οικογενειοκρατίας, στην ουσία της και τηρουμένων των ιστορικών αναλογιών θυμίζει την επηρμένη πολιτική συμπεριφορά της ύστερης περιόδου της ξενοκίνητης ελληνικής δυναστείας, υπό την πανίσχυρη éminence grise3 βασιλομήτορα Φρειδερίκη4. Δηλαδή πριν την αυτοδημιούργητη έκπτωσή της και μάλιστα στη διάρκεια του καθεστώτος των βασιλοφρόνων δικτατόρων. Αν δηλαδή πέσει ο Κυρ. Μητσοτάκης και η ομάδα του, αυτό θα οφείλεται περισσότερο στους “συντηρητικούς” και λιγότερο στους “προοδευτικούς”.

Χαρακτήρισα την τακτική υποχώρηση του Δ. Κουφοντίνα ειλικρινή, επειδή είναι συνεπής με εκφρασμένες θέσεις του για το ζήτημα της αποτυχίας: Όπως προανέφερα, μια παλιά αρχή της παρανομίας λέει ότι “δικαιώνεσαι όταν αποτύχεις”. Όταν συλληφθείς, όταν “καείς”. Δεν με ένοιαζε καμία “δικαίωση”, καμία προσωπική επιβεβαίωση. Ήρωές μου ήταν πάντοτε εκείνοι οι σεμνοί άγνωστοι αγωνιστές που αναμετρήθηκαν, στον καιρό τους, με την Ιστορία και έπειτα απόμαχοι έπιναν το κρασάκι τους με λίγους παλιούς φίλους5. Ο θάνατός του από απεργία πείνας θα ήταν η υπέρτατη αποτυχία.

Σε λίγους μήνες μπορεί να αποφυλακιστεί. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι το ίδιο συνεπής και με κάποιες άλλες θέσεις του: Το επαναστατικό κίνημα ζητά από το λαό την εξέγερση. Ο λαός ζητά πρώτα από το επαναστατικό κίνημα την εκδίκηση. Για τα χρόνια που ματώνεται, εξευτελίζεται, ταπεινώνεται. Ζητά εκδίκηση για το αίμα μας που χύθηκε. Ζητά να αποδοθεί δικαιοσύνη6. Ας ελπίσουμε ότι το παλιό 45-άρι της 17Ν, που δεν παραδόθηκε ούτε και βρέθηκε ποτέ, έχει υποκατασταθεί από την ανυποχώρητη και αποφασιστική επιδίωξη εφαρμογής του νόμου.

Παραπομπές:

1.‘μὴ δή μοι θάνατόν γε παραύδα, φαίδιμ᾿ Ὀδυσσεῦ. βουλοίμην κ᾿ ἐπάρουρος ἐὼν θητευέμεν ἄλλῳ, ἀνδρὶ παρ᾿ ἀκλήρῳ, ᾧ μὴ βίοτος πολὺς εἴη, ἢ πᾶσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν. Ὀδύσσεια λ, 488-491. (Ας τα, Οδυσσέα τρανέ, κι ο θάνατος δεν παίρνει παρηγοριά! Κάλλιο στη γης να ξενοδούλευα ξωμάχος, ρογιασμένος* σε αφέντη που 'χασε τον κλήρο του κι είναι το βιός του λίγο, παρά ολωνών εδώ των άψυχων νεκρών ο ρήγας να᾿ μαι.) *ρογιάζω: προσλαμβάνω κάποιον στην υπηρεσία μου με μισθό.

2. Ο Αχιλλέας είχε προτιμήσει έναν πρόωρο αλλά ένδοξο θάνατο, από μια παρατεταμένη, πεζή αλλά και όλβια ζωή. (ὄλβιος, -ον και -α, -ον, < ὄλβος: ευτυχισμένος, μακάριος.)

3. éminence grise ή grey eminence: Ο εξωθεσμικός και ωστόσο πραγματικός υπεύθυνος για τη λήψη αποφάσεων που κατευθύνει την πολιτική από τα παρασκήνια. Ο όρος επινοήθηκε στη Γαλλία του πρώτου μισού του 17ου αιώνα για να περιγράψει την επίδραση του καπουτσίνου μοναχού François Leclerc du Tremblay στις αποφάσεις του καρδινάλιου Ρισελιέ, του οποίου υπήρξε έμπιστος και πράκτορας.    

4. Με τις διαρκείς αυταρχικές πολιτικές παρεμβάσεις της, ακόμη κι όταν βασίλευε ο Παύλος, τις αναχρονιστικές μοναρχικές αντιλήψεις της και την ακόρεστη κλεπτοκρατική απληστία της η Φρειδερίκη, εγγονή του τελευταίου αυτοκράτορα της Γερμανίας και μέλος της ναζιστικής νεολαίας της πατρίδας της, είχε συσπειρώσει εναντίον της και τελικά εναντίον και του θρόνου, που άλλωστε δεν είχε ποτέ απήχηση και ερείσματα στην ελληνική κοινωνία, ακόμη και τους οπαδούς του θεσμού της βασιλευομένης δημοκρατίας: Αν μπορούσα να βάλω σε μια μαούνα χίλιους Έλληνες πολιτικούς και να πήγαινα έξω από την Αίγινα να τους ρίξω στη θάλασσα, θα ήμουν η ευτυχέστερη γυναίκα του κόσμου. Από συνομιλία της Φρειδερίκης με τον Χαρίλαο Μητρέλια τον Νοέμβριο του 1967. Την περίοδο εκείνη ο Χαρίλαος Μητρέλιας, που είχε διατελέσει πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (1961 - 1966) ήταν επικεφαλής της εικοσαμελούς επιτροπής για την κατάρτιση του χουντικού Συντάγματος του 1968. Στο Σπ. Β. Μαρκεζίνης, Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος, Τόμος Τρίτος 1952-1975, Σελ. 156.

5 & 6. Δημήτρης Κουφοντίνας, Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη, Ε.Ο. Λιβάνη ΑΒΕ 2014, Σελ. 333 & 183.

 

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Αναίτια Καταστολή στη Νέα Σμύρνη Ψήφος Απόδημων »
Copyright Κυριάκος Παράσογλου - CrashNews.gr © 2020. Design by Kostas Tsampalis