Ένα κρίσιμο μέγεθος των Γερμανών πολιτών κουράστηκε από την ευημερία των αριθμών με τίμημα την κοινωνική του αποτελμάτωση.
Σε στιγμές απαιτητικές τόσο για τη Γερμανία όσο και για την Ευρώπη οι πολίτες δεν πείστηκαν από την αφελή ελαφρότητα των ασαφών πολιτικών προτάσεων των πρασίνων. Η εναρμονισμένη με ξένους παράγοντες αντίθεσή τους στον Nord Stream 2 τους στοίχισε. Τα προηγούμενα επιτάθηκαν δραματικά από την προεκλογική εκστρατεία της υποψήφιας τους, στο λόγο της οποίας απουσίαζε η αξιοπιστία ενός περιεχομένου. Η σημαντική άνοδος του κόμματος κατά 5,9% ωστόσο προσφέρει στη σημερινή ηγεσία τους την ευκαιρία να αποδείξει στην πράξη τη διάθεση της να αναλάβει ευθύνες και να δοκιμαστεί κυβερνητικά.
Η εσωτερικά διαιρεμένη αριστερά, που μετά βίας κατορθώνει να μπει στη βουλή, δεν κατόρθωσε να κεφαλαιοποιήσει το ρεύμα που είχε αποκτήσει το 2017.
Οι Γερμανοί πολίτες είναι ικανοποιημένοι από την κατάσταση στη χώρα τους. Μόνο ένα περιορισμένο ποσοστό θα υποστήριζε ουσιαστικές αλλαγές. Έτσι στράφηκαν στον δοκιμασμένο ρεαλισμό της σοσιαλδημοκρατίας. Έστω κι αν ή αδιαφορώντας για το ότι οι σοσιαλδημοκράτες και οι πράσινοι υπό τους Σρέντερ και Φίσερ ήταν που είχαν προλειάνει το έδαφος για την οικονομική πολιτική που εφάρμοσαν η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Αρκετοί πολιτικοί αναλυτές πάντως αποδίδουν το αποτέλεσμα περισσότερο στα εχέγγυα μιας αδιατάρακτης συνέχειας που απέπνεαν τα πρόσωπα των υποψηφίων και λιγότερο στις προεκλογικές τους εξαγγελίες.
Παραπομπή:
1. Stephen Hawking, Το Χρονικό του Χρόνου, Σελ. 240.