Ο τίτλος θα μπορούσε να αποδοθεί στην ελληνική ως Μεταβλητή Γεωμετρία, είναι αγγλικής έμπνευσης και έχει καταγραφεί επίσημα¹στην ομάδα των εννοιών που υποδηλώνουν τη διαφορετικότητα στην τοπογραφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρόμοιες και γνωστότερες εκφράσεις αποτελούν οι όροι Σκληρός Πυρήνας, που εισήχθη από τον Wolfgang Schäuble το 1994, η Ευρώπη των Δύο Ταχυτήτων, που είναι ο συχνότερα χρησιμοποιούμενος, η Ομάδα των Πρωτοπόρων, όπως τη φαντάζονταν ο Valéry Giscard d'Estaing. Θα μπορούσαν να αναφερθούν κι άλλοι, οι οποίοι έχουν ως κοινό παρονομαστή με τους προηγούμενους τη διαφορετικότητα, ωστόσο σε μια κίνηση προς την ίδια κατεύθυνση. Ο αγγλικός όμως όρος εκτός αυτών ενσωματώνει και την έννοια της αντίθετης φοράς της κίνησης προς την ολοκλήρωση.

Tα δ’ άλλα εν Άδου τοις κάτω μυθήσομαι.

«Τωόντι», είπ’ ο ανθύπατος, κλείοντας το βιβλίο, «αυτός

ο στίχος είν’ ωραίος και πολύ σωστός·

τον έγραψεν ο Σοφοκλής βαθιά φιλοσοφώντας.

Πόσα θα πούμ’ εκεί, πόσα θα πούμ’ εκεί,

και πόσο θα φανούμε διαφορετικοί.

Aυτά που εδώ σαν άγρυπνοι φρουροί βαστούμε,

πληγές και μυστικά που μέσα μας σφαλνούμε,

με καθημερινή αγωνία βαρειά,

ελεύθερα εκεί και καθαρά θα πούμε».

«Πρόσθεσε», είπε ο σοφιστής, μισοχαμογελώντας,

«αν τέτοια λεν εκεί, αν τους μέλλει πια».

Κ Π Καβάφης, Κρυμμένα Ποιήματα, 1877. Στην επικεφαλίδα η δημιουργία Tahitian Landscape του 1891. Eugène Henri Paul Gauguin, 1848-1903.

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.

Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου.

Οδυσσέας Ελύτης, Άξιον Εστί.

Όσα ακολουθούν θα μπορούσαν να συνοψιστούν στον αφορισμό του Λούντβιχ Βιτγκενστάιν τα όρια του λόγου μου είναι τα όρια του κόσμου μου¹. Η αφορμή για το κείμενο υπήρξε η παρέμβαση κάποιων πανεπιστημιακών για την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών, τα οποία ορισμένοι θεωρούν κάτι χειρότερο από νεκρή γλώσσα. Για όσους γνωρίζουν έστω και επιφανειακά την ελληνική πραγματικότητα αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Η αυτοαποκαλούμενη διανόηση του τόπου στο μεγαλύτερο μέρος της υπήρξε διαχρονικά έρεισμα της κατεστημένης αντίδρασης και υπηρέτησε αδιάλειπτα τον ενδοτισμό και την ειλωτεία προς ίδιον όφελος.

Ποιος είναι λοιπόν αυτός που χώνει στο λογισμό των θρησκευομένων την αμφιβολία, στις επιδόσεις των αθλητών τ’ αναβολικά, και στο νου των ποιητών τη γλύκα της ήττας; Πως και γιατί καταφέρνει το μέρος της ζωής το φαίνον, το μη θολούμενον, να το καθιστά σχεδόν αόρατο για τους άλλους; Γιατί και πως τους πείθει να μην κάνουν μιαν απλή κίνηση έστω, μια στροφή της κεφαλής, που θα μπορούσε να σημαίνει και στροφή του κόσμου ολόκληρου;

Η δεξιά θέλει να κυβερνά. Η αριστερά θέλει να έχει δίκιο. Για τη συντήρηση ο συμβιβασμός αποτελεί το θεμελιώδες εργαλείο διατήρησης στην εξουσία. Στον προοδευτικό χώρο η ίδια διαδικασία ορίζεται ως προδοσία. Δεν πρέπει λοιπόν να προκαλεί εντύπωση που διάφοροι καθαρολόγοι ιδεαλιστές συμπίπτουν στις πολιτικές αιτιάσεις τους με τις αντιδραστικότερες ομάδες της συντήρησης.

Εγώ φοβούμενος τα τετριμμένα

πολλούς μου λόγους αποσιωπώ.

Εν τη καρδία μου είναι γραμμένα

πολλά ποιήματα· και τα θαμμένα

εκείνα άσματά μου αγαπώ.

Ω πρώτη, αγνή, μόνη ελευθερία

της ήβης προς την ηδονήν ροπή!

Ω μέθη των αισθήσεων γλυκεία!

Τας θείας σας μορφάς κοινοτοπία

φοβούμαι μη υβρίση ποταπή.

Κ Π Καβάφης, Κρυμμένα Ποιήματα, 1892.

Ο μεταφρασμένος τίτλος του ποιήματος είναι: Δεν τολμάμε πια να τραγουδήσουμε τα τριαντάφυλλα.

Στην επικεφαλίδα το λιτό και ποιητικό έργο Dancer, από το έτος 1925, του Καταλανού σουρεαλιστή Joan Miró i Ferrá, 1893-1983. Αναφερόμενος στο απέριττο ύφος των δημιουργιών του είχε δηλώσει: έπρεπε να γεράσω για να μάθω να ζωγραφίζω σαν παιδί.

Μεταναστευτικά Ρεύματα και Προσφυγικές Ροές: Μια άλλη ανάγνωση.

Η αξιοποίηση της στατιστικής στη διαδικασία δημιουργίας αληθοφανών εντυπώσεων θεωρείται δεδομένη. Όποτε συμβαίνει αυτό, και συμβαίνει συχνά, έχει σαν σκοπό την υποδαύλιση του φόβου, ώστε να κινητοποιηθούν κεφάλαια και να διευρυνθούν κομματικά ακροατήρια. Στην προκειμένη περίπτωση η παραπειστική πληροφόρηση προέρχεται από τις υπεράνω υποψίας υπηρεσίες του ΟΗΕ, όπως η UNHCR. Αυτή, επειδή θεωρεί ότι μόνιμα υποχρηματοδοτείται, δραματοποιεί τα μεγέθη και ανεβάζοντας τα επίπεδα συναγερμού πιέζει για την ενίσχυση της χρηματοδότησής της. Φυσικά διάφορα ΜΜΕ και άλλοι σαφώς αναχρονιστικοί θεσμοί αναπαράγουν μεγαφωνικά την κινδυνολογία, πρωτίστως για τους δικούς τους λόγους. Μια από τις παρενέργειες αυτής της αξιοθρήνητης συμπεριφοράς είναι η ενεργοποίηση των φοβικών αντανακλαστικών ομάδων του πληθυσμού, τα οποία γνωρίζουν να εκμεταλλεύονται αρκούντως τόσο οι αντιδραστικοί πατριδοκάπηλοι, όσο και οι ονειροπαρμένοι προοδευτικοί. Οι μεν απαιτώντας φράχτες και συρματοπλέγματα, οι δε προσπαθώντας να κεφαλαιοποιήσουν τα παρακμιακά φαινόμενα του οικονομικού ιμπεριαλισμού.

Θα γίνει τώρα τούτο, κ’ έπειτα εκείνο·

και πιο αργά, σε μια ή δυο χρονιές (ως κρίνω),

τέτοιες θα είν’ οι πράξεις, τέτοιοι θα ’ν’ οι τρόποι.

Η λατινική έκφραση felix culpa δηλώνει το ευτυχές αμάρτημα και προέρχεται από τον Ιερό Αυγουστίνο. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αναφωνεί το felix culpa στον ύμνο Exultet, ο οποίος ψάλλεται κατά τη διάρκεια της πλέον σημαντικής τελετής του χρόνου: της αναστάσιμης λειτουργίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Εκκλησία εορτάζει την ενοχή των προγόνων. Το προπατορικό αμάρτημα επέφερε τη λύτρωση μέσω της ταπείνωσης, του μαρτυρίου και της σταύρωσης Του Υιού του Θεού¹.

Κάθε προσπάθεια να αποσιωπηθούν τα γεγονότα, να διαστρεβλωθούν και να ξαναγραφτεί η Ιστορία είναι απαράδεκτη και ανήθικη. Συχνά πίσω από τις απόπειρες αυτές υπάρχει η επιθυμία να κρύψει κανείς τη δική του ντροπή. Τη ντροπή για τη δειλία του, την υποκρισία και την προδοσία του. Να κρύψει τη σιωπηρή συνενοχή του με τους ναζιστές, παθητική ή ενεργητική. Влади́мир Влади́мирович Пу́тин

Πρέπει να είμαστε μονίμως σε επιφυλακή για να προστατεύσουμε την ελευθερία μας, τη δημοκρατία μας και το κράτος δικαίου. Angela Dorothea (Kasner) Merkel