περί τύχης
Η επιβίωση μιας κοινωνίας εξαρτάται από τις ενέργειές των μελών της, κυρίως όμως των ηγεσιών της, που οδηγούν στην σύμπτωση της προετοιμασίας με την ευκαιρία.
Οδύνη
Το πένθος είναι ίσως η πιο ιδιωτική συναισθηματική κατάσταση. Την ένταση των αισθημάτων που δημιουργούνται μπορούν να την αντιληφθούν εκείνοι που έχουν βιώσει βαριές απώλειες. Και επειδή ο πόνος, σε αντίθεση με τη χαρά, μοιράζεται σχετικά εύκολα, ας αποφύγουμε τις υπερβολές στις προφορικές εκδηλώσεις συμπαράστασης, όπως και τις εύκολες καταδίκες και τη γενικευμένη απαξίωση.
Η προειδοποίηση
Θα σας κατακλύσει η πλημμυρίδα των Αφρικανών μεταναστών, επειδή δεν θα υπάρχει εκεί κανείς για να τους σταματήσει. Στο χάος που θα ακολουθήσει το Ισλαμικό Κράτος θα επεκταθεί στη βόρεια Αφρική και θα εδραιωθεί στο κατώφλι σας.
Ανθρωπάκια.
Νόμιζε στο βάθος πως τ’ ανθρωπάκια σαν και κείνην ήταν φτιαγμένα για να υποφέρουν απ’ όλα, πως ήταν ο ρόλος τους στη ζωή, κι αν τα πράγματα τον τελευταίο καιρό πήγαιναν τόσο άσχημα, θα συνεχίζονταν ακόμα, για τον κυριότερο λόγο ότι είχαν κάνει πολλά μαζεμένα σφάλματα, τ’ ανθρωπάκια…
Sersemler
Το τουρκικό επίθετο sersem, που χρησιμοποιείται και στην ελληνική ως σερσέμης και έχει περσική προέλευση (سرسام – sarsām), δηλώνει τον ανόητο, τον χαζοβιόλη, τον ζαλισμένο. Στην επικεφαλίδα έχει τεθεί η ονομαστική πληθυντικού του συγκεκριμένου επιθέτου.
Δεν είμαι σίγουρος αν οι εικονιζόμενοι μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι. Συμφωνώ όμως με τον Άγγλο ποιητή William Blake στο ότι η ανοησία είναι ο μανδύας της πανουργίας1.
Nakba & Yisrā'el
Όταν σκοτώνεις έναν άνθρωπο σαν αυτόν της φωτογραφίας, όταν μάλιστα δεν είναι και η πρώτη φορά, πρέπει να είσαι τρομαγμένος· βαθιά τρομαγμένος και βαριά ταραγμένος. Και το πάνοπλο προσωπικό της Zahal βέβαια δεν τρέμει από τους διαδηλωτές της Λωρίδας της Γάζας. Οι μύχιοι φόβοι στα 70α γενέθλια του κράτους του Ισραήλ, σύμφωνα με τον Ισραηλινό ιστορικό Tom Segev, προέρχονται από τους Παλαιστινίους που κατοικούν μέσα στην επικράτεια του εβραϊκού κράτους, όπως αυτό προέκυψε μετά τον πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967, και οι οποίοι εκτιμάται ότι μελλοντικά θα υπερφαλαγγίσουν πληθυσμιακά τους Εβραίους κατοίκους. Αν βέβαια δεν προκαλέσουν μια επόμενη Nakba (καταστροφή)
ο ζωντανός θάνατος
Αυτός ο αδιάκοπος ανόητος θάνατος,
αυτός ο ζωντανός θάνατος, που σε σφάζει, Θεέ,
μες στα εύρωστα χειροτεχνήματά σου,
τα τριαντάφυλλα, τις πέτρες,
Έρημο Πουλί.
Τι πρέπει να ’χει ένα έρημο πουλί;
Πρώτο, πετά στο πιο ψηλό σημείο.
Δεύτερο, δεν το νοιάζει η συντροφιά, 
ακόμη κι από τ’ αδέρφια του.
Τρίτο, γυρνά πάντα το ράμφος τους κατά τους ουρανούς.
Τέταρτο, δεν έχει ένα χρώμα ορισμένο.
Πέμπτο, κελαϊδά πολύ απαλά.
Τα Λυκάκια
Τα πάντα υπό τον ουρανό είναι χάος,
η κατάσταση είναι έξοχη1.
Έλεγε το τραγουδάκι ξανά και ξανά, ενώ η μελωδία έσβηνε και τα λόγια δεν ξεχώριζαν πια, σαν ρυάκι που κυλά από κάποιο μέρος μακρινό και διασχίζει τον απέραντο βοσκότοπο, προτού χαθεί στο πράσινο χορτάρι:
Κελαηδούν οι κορυδαλλοί, έφτασε η άνοιξη,
Φωνάζουν οι μαρμότες, οι ορχιδέες άνθισαν,
Γκρίζοι γερανοί πετούν, ήρθαν οι βροχές,
Τα λυκόπουλα ουρλιάζουν, ανέτειλε το φεγγάρι.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ’ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·