Την χάραξι φρόντισε τεχνικά να γίνει.

Έκφρασις σοβαρή και μεγαλοπρεπής.

Το διάδημα καλλίτερα μάλλον στενό·

εκείνα τα φαρδιά των Πάρθων δεν με αρέσουν.

Η επιγραφή, ως σύνηθες, ελληνικά·

όχ’ υπερβολική, όχι πομπώδης—

μην τα παρεξηγήσει ο ανθύπατος

που όλο σκαλίζει και μηνά στην Pώμη —

αλλ’ όμως βέβαια τιμητική.

ή είναι σκοτάδι ή δεν έχουμε ανάγκη από φως.

Θελόνιους Μονκ-Τόμας Πίνστον

Κανείς δεν θα ’πρεπε να χάσει την εμπειρία μιας υγιεινής, ίσως βαρετής, απομόνωσης μέσα στη φύση. Εκεί όπου βασίζεται κανείς αποκλειστικά και μόνο στον εαυτό του, άρα μαθαίνει την πραγματική κρυμμένη δύναμή του. Μαθαίνει, ας πούμε, να τρώει όταν πεινάει και να κοιμάται όταν νυστάζει. Μακριά από τη φρενίτιδα των γεγονότων του κάτω κόσμου ο χρόνος διαστέλλεται. Κάποιες φορές σαν να σταματάει.

Ξαφνικά, ένα ροδοπράσινο ουράνιο τόξο εμφανίζεται στη ράχη με συννεφάκια κι έναν πορτοκαλί ήλιο που στροβιλίζεται…

-Τι είναι το ουράνιο τόξο Θεέ;

-Ένα στεφάνι για τους ταπεινούς.

Σ’ ένα εμπνευσμένο μήνυμά του, πέρα από τα τετριμμένα ευχολόγια των ημερών, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είπε μεταξύ άλλων:

Δεν είναι καθόλου τυχαίον, ότι πριν ο νεωτερικός πολιτισμός κατανοήση και εγκαθιδρύση τον άνθρωπον ως δημιουργόν της ιστορίας, οι πιστοί εκλήθησαν να καταστούν «Θεού συνεργοί»

Στο συγκεκριμένο απόσπασμα, που προέρχεται από την πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του Παύλου, επαναδιατυπώνεται αυτό που συγκροτήθηκε ως ιστορική συνείδηση από τον Ηρόδοτο τον 5^ο π.Χ. αιώνα. Την περίοδο εκείνη ο Πατέρας της Ιστορίας, διασκευάζοντας τη δράση του Σόλωνα, ο οποίος εφάρμοζε θετικά το δίκαιο, μετέθεσε το μεταφυσικό στα χέρια των ανθρώπων¹. Από τότε οι άνθρωποι, απελευθερωμένοι από το εξωλογικό άγχος, γίνονται υπεύθυνοι για τις πράξεις τους.

Πέρυσι, στις 13 Μαρτίου 2018, σε μια συνεδρίαση της βρετανικής βουλής ο Jeremy Corbyn είχε κατηγορήσει τα ηγετικά στελέχη των Tories ότι είχαν δεχτεί δωρεές από Ρώσους ολιγάρχες μεταξύ άλλων και για να προωθήσουν την ιδέα του δημοψηφίσματος για το Brexit το 2016.

Στο μεταξύ η χώρα υφίσταται μια άνευ προηγουμένου ταπείνωση, αν όχι έναν διασυρμό. Το απόσπασμα που ακολουθεί συνοψίζει το κυρίαρχο αίσθημα της διχασμένης βρετανικής κοινωνίας που ετοιμάζεται να υποστεί συνέπειες, που όπως παραδέχεται ακόμη κι ο David Davis, εμβληματική φυσιογνωμία του συντηρητικού κόμματος και πρώην Brexit Secretary, ανάλογες ενός γενικευμένου πολέμου:

Η δίωξις των καταχραστών του δημοσίου χρήματος απετέλει πραγματικήν επιτακτικήν αξίωσιν της κοινής γνώμης. Από του Αυγούστου 1924 είχεν αποκαλυφθή σωρεία καταχρήσεων εις βάρος του δημοσίου χρήματος ή εις βάρος του χρήματος διαφόρων κοινωφελών οργανισμών. Πλείστοι δημόσιοι υπάλληλοι και στρατιωτικοί συνελήφθησαν κατηγορούμενοι ως ένοχοι δια τας καταχρήσεις αυτάς.