Η εικόνα των NYT για τον καύσωνα και τις πυρκαγιές στην Ελλάδα στο video που επισυνάπτεται. Σύμφωνα με την Deutsche Welle οι μετεωρολόγοι θεωρούν πιθανό να σπάσει το ρεκόρ της υψηλότερης θερμοκρασίας που έχει μετρηθεί στην Ευρώπη. Στις 10 Ιουλίου 1977 είχε καταγραφεί θερμοκρασία 48 ⁰C στην Αθήνα. Το θετικό στη διάρκεια της διπλής για αρκετές περιοχές δοκιμασίας είναι η τουλάχιστον μέχρι τώρα απουσία θυμάτων. Ωστόσο εξαιτίας της πυκνότητας των επαναλαμβανόμενων ακραίων καιρικών φαινομένων η περιβαλλοντική καταστροφή γίνεται ιδιαίτερα σοβαρή. Οι υλικές ζημίες είναι πολύ σημαντικές για όσους τις υπέστησαν. Τα δάση και οι περιουσίες χρείαζονται δεκαετίες για να ξαναφτιαχτούν. Πολλές δεκαετίες. Η εκρηκτική και σκαιή* οργή αγανακτισμένων πολιτών στο δεύτερο video και μάλιστα στην ΕΡΤ. (*σκαιός -ή -ό: που συμπεριφέρεται ή που εκδηλώνεται με τρόπο απότομο και βάναυσο)  #βαρυμπομπη #Πυρκαγια

Greece experienced its hottest day on record this week, as an intense heat wave swept through much of Southern Europe and fueled major forest fires. https://t.co/W64Q5pcfZA pic.twitter.com/3ZGcW3V6Y5

— The New York Times (@nytimes) August 4, 2021

Ποιο ακαουντ είσαι ρε φίλε;
Σ' αγαπώ!
Via @JeronymoBoss2#Μητσοτακη_γαμιεσαι pic.twitter.com/ZVwkkqxNEy

— Venetia (@venetia_Ap) August 4, 2021

Ο ρυθμός και η έκταση των ακραίων μετεωρολογικών φαινομένων κάνει αδύνατη την περιγραφή τους. Αν υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο θα είχε νόημα. Έχουν όλα εξηγηθεί ικανοποιητικά και έχουν παρουσιαστεί εκτεταμένα. Μάλλον ήρθε ο καιρός να τα ζήσουμε. Και το πιθανότερο είναι ότι θα πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε όλο και πιο συχνά. Αυτό που συνέβη στη Βραζιλία είναι η μεγαλύτερη χιονόπτωση από το 1957! Έστε έτοιμοι!  Abnormal weather! Snowstorm in Brazil (July 29, 2021).

Another cold spell in South America after very unusual heat in the middle of winter. Unseasonable cold will continue to affect parts of S America, especially southern parts of Brazil and Paraguay, bringing harsh frosts and even snow.

Ας πάρουμε μια εικονική ανάσα δροσιάς παρακλουθώντας τα video. Ίσως το κλιματολογικό πανδαιμόνιο επιφυλάξει και σε μας καμιά ευχάριστη έκπληξη:

Wetter verrückt: In Brasilien gab es den ersten großen Schneefall seit 1957... pic.twitter.com/Vx4RftfP72

— DW Deutsch (@dw_deutsch) July 30, 2021

#FobosPlanet#Brazil#Snowstorm#καυσωνας

At the age of 13, Japan's Momiji Nishiya wins the first-EVER Olympic gold medal in women's skateboarding. Στην ιστορία του αθλητισμού γράφτηκε σήμερα μια γλυκύτατη και ελπιδοφόρα νέα σελίδα. Στο skateboarding που για πρώτη φορά περιλήφθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων κατέκτησαν τα μετάλλια δύο 13χρονες και μια 16χρονη. Το βάθρο στολίστηκε με τον ηλικιακά νεαρότερο μ.ο. όλων των εποχών σε Ολυμπιακό Αγώνισμα (14 χρονια, 191 ημέρες) #TokyoOlympics  #skateboarding #OlympicGames #MomijiNishiya

Congratulations ??Momiji Nishiya?? gold medal in #skateboarding at only 13 years old pic.twitter.com/wbHWFfOpt4

— Iruk (@IRUKLugo) July 26, 2021 

Γενναιότητα σημαίνει να μην ζεις σε βάρος άλλων. Παλικάρι είναι ο άνθρωπος που μπροστά σε μια δύσκολη στιγμή, απειλή ή κίνδυνο, δε δειλιάζει, αλλά δείχνει μια εξαιρετική ψυχική και ηθική δύναμη μαζί με ένα υψηλό συναίσθημα προσωπικής αξιοπρέπειας. Αυτά μου έρχονται στο νου παρακολουθώντας τη φωτογραφία και το αφιέρωμα στην κ.Zohra Trabelsi.

Και επίσης εκείνο που είχε πει ο τεράστιος Albert Camus: Ντρέπομαι επειδή ντρεπόμουν που ήμουν φτωχός. Πέρασα αυτό το στάδιο της αναίτιας και ένοχης ντροπής. Τώρα, κοιτώντας πίσω χωρίς νοσταλγία, βλέπω σ' εκείνες τις ταπεινωτικές εμπειρίες και τα σκληρά βιώματα τον πιο πικρό και συνάμα τον πιο πολύτιμο δάσκαλο της ζωής.  

Δεν εξιδανικεύω την κακή σύμβουλο φτώχεια και τις εκδικητικές μέριμνες. Καμία πολιτικολογία και καμία ηθικολογία δεν είναι αρκετά άξιες για να υμνήσουν την αγωνιστική θέληση για ζωή σε συνθήκες ανέχειας. Τους ύμνους στη ζωή τους γράφουν με τα έργα τους οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται ενάντια στη ματαιότητα χωρίς να ξεχνούν, χωρίς να μέμφονται και χωρίς να παραπονιούνται. Αυτοί καταλαβαίνουν τι λέω και τι εννοώ, επειδή δεν είναι καλοί στο να μισούν και επειδή ξέρουν ότι ο πλούτος στο τέλος πάντα θα κερδίζει τον θεό των φτωχών. Έτσι κι αλλιώς σ' αυτούς θέλω να απευθύνομαι.

Σταματάω. Η μνήμη αναδεύεται. Η ψυχή αναριγάει από τους συνειρμούς και τις αναμνήσεις εικόνων και προσώπων που δεν θα αξιωθεί να δει ποτέ ξανά.

ICYMI: Zohra Trabelsi, 75, is the only fisherwoman among dozens of fishermen in her coastal town of Nabeul, Tunisia pic.twitter.com/OhDSa645iF

— Reuters (@Reuters) July 17, 2021

Augustus praefecto, quem cum ignominiā mittēbat, subinde interponenti precibus: «Quid respondēbo patri meo?» dixit «Dic me tibi displicuisse». (Ένας αξιωματούχος, που ο Αύγουστος τον απέλυσε με ατιμωτικό τρόπο, είπε ικετευτικά στον αυτοκράτορα: «Τι εξήγηση θα δώσω στον πατέρα μου;» Τότε ο Αύγουστος του απάντησε: «Πες του πως σε απογοήτευσα!) 

Η γενικότερη κατάσταση μου θυμίζει αυτό το απόσπασμα του Κοϊντιλιανού (6, 3, 64). Εκείνοι που στη δημόσια ζωή, τόσο σε επίπεδο προσώπων όσο και συλλογικών φορέων, θα έπρεπε να έχουν την τύχη του αξιωματούχου είναι γνωστοί και μη εξαιρετέτοι. Το πρόβλημα είναι η απουσία ενός Οκταβιανού Αυγούστου. Κι αυτό δεν περιορίζεται μόνο στη χώρα μας. 

Κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα των μεταβατικών περιόδων είναι η απουσία προσανατολισμού. Βρισκόμαστε στην εποχή της ασάφειας, κυριαρχεί η ρευστότητα. Το αύριο που έχει αρχίσει καιρό τώρα θα διαρκέσει πολύ.

Στην ιδιωτική ζωή οι προφητείες και τα σχέδια καταλήγουν ή μπορεί να καταλήξουν ένα μάτσο χαρτιά που έχουν γραμμένες τις ματαιώσεις και το λήθαργό μας. Οι αναμνήσεις τους όμως θα ζουν διάσπαρτες μέσα στο σώμα. Εξαφανίζονται όταν τις αφήσεις στην ησυχία τους, όταν δεν τις δίνεις σημασία. Μακάριοι εκείνοι που ο βάλτος της μνήμης τους είναι ρηχός. Αυτοί μπορούν να κοιτάζουν πίσω χωρίς νοσταλγία. Και να θυμούνται πόσο τυχεροί ήταν που υπήρξαν αδέσμευτοι, ξένοι κι απελεύθεροι*. Απαλλαγμένοι από τις υποχρεώσεις που δημιουργεί η συνείδηση της προέλευσης, ζουν σ' ένα διαρκές παρόν. Λουσμένοι στα καθαρτήρια νερά της Λήθης, απολαμβάνουν το φως του Ήλιου**, που φροντίζουν να τον έχουν πάντα μπροστά τους για να ρίχνει και να κρατάει τις σκιές πίσω τους.  

Οι άλλοι καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε κάθε λογής εξαφανίσεις στο παρελθόν, κανείς δεν υπέφερε τρομερά, κανείς δεν φαίνεται να νοιάζεται πολύ. Θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε κάπως κι ό,τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια.      

*απελεύθερος: στην αρχαιότητα, ο δούλος που απέκτησε την ελευθερία του. **Κι αυτό όμως είναι επικίνδυνο: Ἐάν τις τὸν ἥλιον ἀναιδῶς ἐγχειρῇ θεάσασθαι, τὴν ὄψιν ἀφαιρεῖται. (Αν κάποιος επιχειρεί να κοιτάξει κατά πρόσωπο τον ήλιο με αναίδεια, χάνει το φως του) 

#vaccine #inoculation#Χαρδαλιας