Υποθέτω ότι συμφωνούμε άπαντες στο ότι ο πολιτισμός, ακόμη και στη νεοελληνική εκδοχή του, δεν εξαντλείται στα επιτηδευμένα αναμασήματα τετριμμένων θεωριών, αν και ορισμένοι κατ΄ επίφαση διανοητές έχτισαν και χτίζουν καριέρες με τέτοιου είδους αερολογίες. Αφορμή για το σχόλιο αυτό στάθηκε η φετινή αναγνώριση και απονομή του εν λόγω βραβείου στο Γερμανό Φυσικό Stefan Hell, Διευθυντή του Ιδρύματος Max Planck Βιοφυσικής Χημείας του Πανεπιστημίου Goettingen της Γερμανίας. Ωστόσο ακόμη και οι κριτές της Σουηδικής Ακαδημίας δεν απέφυγαν λάθη και παγίδες, τιμώντας ‘απατεώνες’ ψευδοεπιστημών, όπως τα ‘οικονομικά’.

Η άποψη ότι οι πολιτικοί ζουν σ΄ ένα δικό τους ‘κόσμο’ ακούγεται συχνά, λέγεται για να τους θίξει και είναι σωστή. Όχι όμως δεν πιάνει, αλλά κάποιοι το διασκεδάζουν κιόλας, ‘είμαστε εκεί, αλλά έχουμε βρεί και αρκετούς γνωστούς’ λένε. Η αλήθεια είναι ότι κι αυτό είναι σωστό, αν και όχι αναγκαστικά ευχάριστο, επειδή στους ‘αρκετούς γνωστούς’ αυτού του ‘κόσμου’, ή έστω σε μία εκδοχή του, ανήκουμε κι εμείς διευρύνοντας τον ραγδαία. Και δεν είναι ευχάριστο, αφού η σχέση του πλαστού αυτού κόσμου με ότι εμείς οι κανονικοί άνθρωποι καταλαβαίνουμε ως πραγματικότητα είναι φαινομενική. Γι αυτό αγανακτούμε πιστεύοντας ότι μιλάμε εις ώτα μη ακουόντων κι αυτοί απορούν που δεν εκτιμούμε το πλούσιο έργο τους.