Περί Ανεπιτήδευτης Ομορφιάς.
Αβίαστο γούστο, γνήσια κομψότητα. Η ενδυματολογική άποψη αυθεντικών χαρακτήρων. Το ύφος ή στιλ (stíl) προϋποθέτει προσωπικότητα ικανή να διατηρεί τον έλεγχο ή έστω κάποιον έλεγχο στις εκδηλώσεις της καθημερινής ζωής.
Ακόμη κι αν ταξιδέψουμε σ' όλον τον κόσμο για να βρούμε την ομορφιά, αν δεν την έχουμε μέσα μας, δεν πρόκειται να τη συναντήσουμε ποτέ:
#Beauty #style #dress #italian#WritingCommunity
Italianspic.twitter.com/BMwgOnCPsM
— The Best (@ThebestFigen) February 7, 2024
Θράσος, Αμάθεια & Κοινωνία.
Τώρα όμως μπήκαν στη μέση ή κάποιος διάβολος ή κάποιος αλήτης με παρανομία και ασέβεια
και το σπουδαιότερο με το θράσος της αμάθειας, από το οποίο πηγάζουν όλα τα κακά στους ανθρώπους,
που βλασταίνουν και φέρνουν πικρό καρπό σ’ αυτούς που το έχουν*.
Πλάτων, Έβδομη Επιστολή, 336 b.
Η Κοινωνία, Κυρία, είναι πολύ παράξενη, γεμάτη επιείκεια για τους νεαρούς αυτού του είδους. Τους δείχνει συμπάθεια, αφήνεται να παρασυρθεί από τα εξωτερικά τους χαρίσματα αντί για τα εσωτερικά, δεν απαιτεί τίποτα από αυτούς, τους συγχωρεί όλα τους τα λάθη, τους δίνει προνόμια που τα αξίζουν άλλοι πολλοί καλύτεροι και, μη βλέποντας παρά τα προτερήματά τους, τους κάνει παραχαϊδεμένα παιδιά.
Αντίθετα είναι γεμάτη αυστηρότητα για τους ισχυρούς και ολοκληρωμένους χαρακτήρες.
R.O.M.A.*
*Radix Omnium Malorum Avaritia
(Ρίζα Όλων των Κακών η Απληστία)
Δεν έγινε βέβαια κάποιος από μας αθάνατος και, αν γινόταν, δεν θα ήταν ευτυχισμένος, όπως πανθομολογείται. Γιατί στα άψυχα ούτε κακό ούτε κάποιο αγαθό αξιόλογο υπάρχει, αλλ’ αυτό συμβαίνει σε κάθε ψυχή που είναι με το σώμα, ή όταν χωρίζεται από αυτό. Πρέπει, αλήθεια, πάντα να πιστεύουμε στα παλιά και θεία λόγια, που μας λένε πως η ψυχή είναι αθάνατη, πως έχει δικαστές και πως πληρώνει τις πιο μεγάλες τιμωρίες, όταν ο άνθρωπος απαλλαγεί από το σώμα. Γι’ αυτό πρέπει να έχουν στον νου τους πως τα μεγάλα αμαρτήματα και αδικήματα είναι καλύτερα να τα παθαίνεις παρά να τα διαπράττεις. Για παράδειγμα, ο φιλοχρήματος, άνθρωπος ψυχικά φτωχός, δεν ακούει τ’ ακούει αυτά και, αν τ’ ακούσει, τα κοροϊδεύει, όπως νομίζει, κι από παντού μ’ αναίδεια αρπάζει ό,τι επιθυμεί, σαν θηρίο, για να φάει και να πιει ή να χορτάσει τον εαυτό του με ζωώδη κι άχαρη τέρψη, που κακώς ονομάζουν ηδονή της Αφροδίτης.
Πλάτων, Ζ΄ Επιστολή, 334 e – 335 a-b.
Nakba Χ.
Η ποιότητα και το ανάστημα των ατόμων και των συλλογικοτήτων μετριέται στον τρόπο που συμπεριφέρονται σ΄ οποιονδήποτε και οτιδήποτε βρίσκεται στο έλεός τους.
Η χτεσινή επίθεση στο Al-Ahli Hospital στη Γάζα με τους νεκρούς, ανάλογα με την πηγή, να υπολογίζονται μεταξύ 300 και 500 – την οποία ωστόσο αρνείται σθεναρά το Ισραήλ - μπορεί να σημαίνει την υπέρβαση ενός ορίου από το οποίο δύσκολα ή ίσως και να μην υπάρχει επιστροφή. Οι δημοσιογράφοι του BBC και MSNBC που βρίσκονται στην περιοχή και έχουν εικόνα της έκτασης του πλήγματος θεωρούν ως πιθανότερο υπεύθυνες τις στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ.
Ο Πρόεδρος Mahmoud Abbas ακύρωσε τη συνάντησή του με τον J. Biden. Η Μαύρη Σημαία* υψώθηκε στο Τέμενος Razavi στη Mashhad της επαρχίας Khorasan στο Ιράν. Το Τέμενος Imam Reza είναι το μεγαλύτερο του Ιράν. (*Η Μαύρη Σημαία δηλώνει Jihad.)
Το σιωνιστικό όραμα του David Ben-Gurion καταστράφηκε το 1967. Αυτό υποστηρίζει ο γνωστός ισραηλινός ιστορικός Tom Segev.
Ο Ben-Gurion ήθελε ένα κράτος με εβραϊκή πληθυσμιακή πλειοψηφία. Αυτός ήταν ο λόγος που το 1948 άφησε έξω από τα σχέδια του τη την Ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα.
Τα Τρία Γένη των Ανθρώπων.
Τον παλιότερο καιρό η ανθρώπινη φύση δεν ήταν όμοια με τη σημερινή, αλλά διαφορετική. Όταν δηλαδή πρωτοφάνηκαν στη γη τα φύλα των ανθρώπων ήταν τρία, όχι δυο όπως τώρα, αρσενικό και θηλυκό, αλλά εκτός απ᾽ αυτά υπήρχε κι ένα τρίτο, που μέσα του είχε τα δυο άλλα ενωμένα· σήμερα κρατούμε τ᾽ όνομά του, το ίδιο όμως χάθηκε· τότε λοιπόν υπήρχε και φύλο με ξεχωριστή μορφή και όνομα, το αρσενικοθήλυκο, που το συναποτελούσαν και τα δυο, και το αρσενικό και το θηλυκό· τώρα απόμεινε μόνο το όνομα, που το τυλίγει η ντροπή.
Τώρα, ποιός ο λόγος που τα ανθρώπινα φύλα ήταν τρία και τέτοιας λογής; Επειδή στην αρχή το αρσενικό ήταν παιδί του ήλιου, το θηλυκό της γης κι εκείνο που τα ᾽χε ενωμένα μέσα του και τα δυο ήταν του φεγγαριού, γιατί και το φεγγάρι1 έχει πάρει κι απ᾽ τα δυο αυτά ουράνια σώματα.
Πλάτων, Συμπόσιον, 189 d - e και 190 b.
Στο συγκεκριμένο απόσπασμα μιλάει ο Αριστοφάνης. Ο Goethe χαρακτήριζε τον Αριστοφάνη παλιάτσο. Ο λόγος που ο Γκαίτε έψεγε τον Αριστοφάνη είχε να κάνει με το ότι ο κωμωδιογράφος κρατούσε έντονα επικριτική και σκωπτική στάση απέναντι στους νεωτεριστές της εποχής του. Ο Αριστοφάνης καταφέρονταν κυρίως κατά των Ευριπίδη και Σωκράτη.
Το Πρωτογενές Κενό και ο Ουράνιος Έρωτας.
Ἔστιν ἄρα συλλήβδην, ἔφη, ὁ ἔρως τοῦ τὸ ἀγαθὸν αὑτῷ εἶναι ἀεί.
Ἀληθέστατα, ἔφην ἐγώ, λέγεις.
Πλάτων, Συμπόσιον ή Περί έρωτος ηθικός. 206 a.
(Άρα, συνοψίζουμε, είπε: έρωτας είναι ο πόθος του ανθρώπου να έχει κτήμα του για πάντα το καλό.
Ό,τι πιο αληθινό, είναι ο λόγος σου, της είπα.
Briefly then,’ said she, ‘love loves the good to be one's own for ever.’
That is the very truth,’ I said.
Plato, Symposium, 206 a.)
Το απόσπασμα προέρχεται από το διάλογο του Σωκράτη με τη Διοτίμα στη διάρκεια του Συμποσίου του Αγάθωνα το 416 π.Χ. Μέσα από το πλήθος των κοινών ανθρώπων προβάλει ο φιλόσοφος στην ατοπία του. Ατοπία σημαίνει να μην έχεις θέση - τόπο – στη συνηθισμένη εικόνα των ανθρώπων. Η Διοτίμα υπήρξε μάντισσα από τη Μαντίνεια και η δασκάλα που μύησε τον Σωκράτη στα μυστήρια.
Hassliebe*.
tradere turpi fasces populus
gaudet, eosdem colit atque odit.
Phaedra, vs 983 – 984. Lucius Annaeus Seneca, 4 BC - AD 65.
(To the hands
Of brutish men the rabble most
Rejoice to trust their government;
The same they honor and they hate.
Στο λαό αρέσει πολύ να προσφέρει τις θέσεις της
Εξουσίας στους πιο μιαρούς! Τους ίδιους λατρεύει
Και τους ίδιους μισεί!)
*Hassliebe: love-hate relationship.
Αισθητή είναι στον Σενέκα η πολιτική διάσταση. Στο έργο του διασπείρει πολλές αναφορές πάνω στους κινδύνους που διατρέχει η “ανώτερη τάξη”, τη διαφθορά της πολιτικής τάξης, τις δυσκολίες να είναι κανείς σύμβουλος ενός μονάρχη, όπου αναγνωρίζουμε τις προσωπικές ανησυχίες του παιδαγωγού και υπουργού του Νέρωνα.
Ενδιάμεσοι και Μεσολαβητές.
Θεὸς δὲ ἀνθρώπῳ οὐ μείγνυται1.
Πλάτων, Συμπόσιον,203 a.
Ό,τι προσφέρει στο λογικό πεδίο η έννοια του μεταξύ, είναι για το μεταφυσικό και θρησκευτικό ο δαίμων. Μετριάζει το δυϊσμό του πλατωνικού συστήματος, τον απόλυτο χωρισμό ανάμεσα στον κόσμο του νοητού, που είναι απειροτέλειος σε ουσία, αλήθεια και αξία, και του αισθητού κόσμου του γίγνεσθαι και του κακού.
Στο θεολογικό επίπεδο ο δαίμων αποκαθιστά την επικοινωνία μεταξύ του θείου και των ανθρώπων, ώστε ο άνθρωπος να εξυψωθεί μέχρι τη γνώση και τη μίμηση του θείου, χωρίς να χάνει το θείο από την ανέφικτη τελειότητα και την ευδαιμονία του με το συγχρωτισμό του με την ανθρώπινη μηδαμινότητα.
Όσο ψηλότερα τοποθετεί η προοδεύουσα θρησκευτική συνείδηση το θείο, τόσο ζωηρότερη γίνεται η ανάγκη του μεσολαβητή. Οι άγγελοι των ανατολικών θρησκειών, ο Όσιρις, ο Μίθρας – που σημαίνει μεσίτης –, αλλά και αυτό το δόγμα της ενανθρώπησης του Λόγου, είναι προσπάθεια να λύσουν αυτόν το δυϊσμό και την αντινομία του εγκλείει.
Μόνο τρεις κατηγορίες όντων δεν φιλοσοφούν: οι θεοί, οι σοφοί και οι μωροί1α.
Δεν φιλοσοφούν οι θεοί. Δεν χρειάζεται. Τα ξέρουν όλα. Στα πάντα που ξέρουν περιλαμβάνεται και η τέχνη της παραπλάνησης: Τούτα τα λόγια πρώτα απ᾽ όλα μού είπανε οι θεές, οι Ολυμπιάδες Μούσες, κόρες του Δία που βαστά αιγίδα: Ποιμένες της υπαίθρου, κακές ντροπές, στομάχια σκέτα, γνωρίζουμε να λέμε ψέματα πολλά, με την πραγματικότητα όμοια, μα ξέρουμε, σαν θέλουμε, να ψάλλουμε κι αλήθειες2. Είναι ένας από τους τρόπους να μας δοκιμάζουν. Εναπόκειται στην ικανότητά μας να διακρίνουμε και να επιλέξουμε το θεό που θα πιστεψουμε: Δεν θα σας πάρει με κλήρο κάποιος δαίμονας, εσείς θα τον διαλέξετε το δαίμονα σας3.
Δεν φιλοσοφούν οι σοφοί. Σοφοί είναι εκείνοι που ξέρουν να χρησιμοποιούν κατάλληλα όσα γνωρίζουν χωρίς να ξεφεύγουν από τα όριά τους. Γνωρίζουν τα μέτρα τους. Έχουν επίσης αντιληφθεί πως οι λέξεις μέτρο και μοίρα είναι συγγενικές χωρίς να είναι ομόρριζες.
Επίσης δεν φιλοσοφούν οι χαζοί· δεν τους χρειάζεται.
Όλοι οι υπόλοιποι, που αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία, φιλοσοφούν. Προσπαθούν να ανακαλύψουν τις αιτίες των πραγμάτων. Δηλαδή να θέσουν καθολικά ερωτήματα και να βρουν καθολικές απαντήσεις. Δηλαδή να παραγάγουν τεκμηριωμένες ερμηνείες.
Για όσο διαρκεί αυτή η επίπονη και μακριά διαδικασία όλοι αυτοί ταλαντεύονται ανάμεσα στη μωρία και τη σοφία1β.
Για τους περισσότερους τα αποτελέσματα είναι οικτρά. Δεν θέλω και ούτε χρειάζεται να επεκταθώ στους λόγους της αποτυχίας. Είναι προφανείς. Θα σημειώσω μόνο πως από τον Πλάτωνα και τον Επίκουρο μέχρι τον Ιωάννη της Κλίμακας και τον Don Juan Matus η υπερβολική άνεση και ακόμα περισσότερο οι υπέρμετρες απολαύσεις με τη χαύνωση που προκαλούν, όπως επίσης και οι διαρκείς ή συχνές περισπάσεις, αποτελούν τα σημαντικότερα εμπόδια στο δρόμο προς τη σοφία. Δηλαδή στην πορεία προς τη θέαση της ουσίας των πραγμάτων. Με την προϋπόθεση βέβαια πως έχει καλλιεργηθεί η ενδιάθετη ροπή προς τη γνώση4 και το υποκείμενο, δηλαδή αυτός που ψάχνει, έχει κάποια ψυχική σχέση - αυτό που λέμε κλίση - ή μια εσωτερική συγγένεια με το αντικείμενο του οποίου αναζητά την ουσία.
Το πόσο οικτρή, αλλά και επικίνδυνη είναι η κατάληξη διαπιστώνεται από το κενό που δημιουργείται ανάμεσα στην ψυχική στάση και στην κοινωνική συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων. Το κενό παίρνει τη μορφή μιας εντεινόμενης αντιφατικότητας. Στο πρώτο επίπεδο προσοχής, δηλαδή στις καθημερινές τους δραστηριότητες, τα άτομα λειτουργούν μηχανικά ή σχεδόν ηλίθια. Στο δεύτερο επίπεδο, δηλαδή στην ψυχική τους κατάσταση, κινούνται στις παρυφές της παραφροσύνης5.
Παραπομπές:
1α & 1β. Δες σχετικά: Πλάτων, Συμπόσιον ή Περί Έρωτος Ηθικός, 203 e.
2. τόνδε δέ με πρώτιστα θεαὶ πρὸς μῦθον ἔειπον, Μοῦσαι Ὀλυμπιάδες, κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο· ποιμένες ἄγραυλοι, κάκ᾽ ἐλέγχεα, γαστέρες οἶον, ἴδμεν ψεύδεα πολλὰ λέγειν ἐτύμοισιν ὁμοῖα, ἴδμεν δ᾽ εὖτ᾽ ἐθέλωμεν ἀληθέα γηρύσασθαι.
Ησίοδος, Θεογονία, 24 – 29.
(And this word first the goddesses said to me the Muses of Olympus, daughters of Zeus who holds the aegis: “Shepherds of the wilderness, wretched things of shame, mere bellies, we know how to speak many false things as though they were true; but we know, when we will, to utter true things.”
Hesiod, Theogony, 25 – 29.)
3. οὐχ ὑμᾶς δαίμων λήξεται, ἀλλ' ὑμεῖς δαίμονα αἱρήσεσθε.
Πλάτων, Πολιτεία, 617 e.
4. Πάντες ἄνθρωποι τοῦ εἰδέναι ὀρέγονται φύσει.
Αριστοτέλης, Των Μετά Τα Φυσικά, 980 a.21.
5. Δες σχετικά: Carlos Castañeda, Η Τέχνη των Ονείρων, Σελ. 205.
https://crashnews.gr/index.php?start=150#sigProId272b5f6a0c
True love never dies pic.twitter.com/edjKU9DJ5e
— Historic Vids (@historyinmemes) March 6, 2024
Κυριάκος Παράσογλου
Αναχωρητής. Nomen est Omen. Αναζητώντας τα Αίτια. Τα Αποτελέσματα θα Ανακοινωθούν.
Συντεταγμένες
Ο διαχειριστής της σελίδας δεν ενδιαφέρεται να πείσει κανέναν και για τίποτα. Πρόκειται για μια πνευματική άσκηση. Τα αποτελέσματά της εκτίθενται στη σύγχρονη μορφή της "αγοράς του δήμου", δηλαδή στα κοινωνικά δίκτυα. Απευθύνονται σ' εκείνους που για οποιονδήποτε λόγο θα τους ενδιέφεραν.
Πνευματικά δικαιώματα
Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Η χρήση των περιεχομένων της σελίδας είναι απόλυτα ελεύθερη.
Επικοινωνία