Μετά τη νίκη του επί των Ρωμαίων στο Άσκλον (σημερινό Άσκολι) της Ιταλίας το 279 π.Χ. ο Πύρρος, 318 π.Χ.-272 π.Χ., βασιλιάς των Μολοσσών, ελληνικού φύλου της Ηπείρου, λέγεται ότι σχολίασε σε κάποιον που τον συνεχάρη για την επικράτησή του: ἄν ἔτι μίαν μάχην Ῥωμαίους νικήσωμεν, ἀπολούμεθα παντελώς (Μια ακόμα νίκη εναντίον των Ρωμαίων και θα χαθούμε εντελώς) Πλουτάρχου, Βίοι Παράλληλοι: Πύρρος και Μάριος, ΧΧΙ, 9.

Χτὲς καὶ σήμερα ἴδια κι ὅμοια, χρόνος μπρός, χρόνια μετά...

Ἡ ὕπαρξή σου σὲ σκοτάδια ὅλο πηχτότερα βουτᾷ.

Τάχα ἡ θελησή σου λίγη, τάχα ὁ πόνος σου μεγάλος;

Ἄχ, ποὖσαι νιότη, ποὔδειχνες πῶς θὰ γινόμουν ἄλλος!

(Σκλάβοι Πολιορκημένοι,1927)

Κώστας Βάρναλης, 1884 – 1974, Βραβείο Ειρήνης Lenin 1959.

Από υαλί χρωματιστό

Πολύ με συγκινεί μια λεπτομέρεια στην στέψιν, εν Βλαχέρναις, του Ιωάννη Καντακουζηνού

και της Ειρήνης Aνδρονίκου Aσάν.

Όπως δεν είχαν παρά λίγους πολυτίμους λίθους

(του ταλαιπώρου κράτους μας ήταν μεγάλ’ η πτώχεια)

φόρεσαν τεχνητούς. Ένα σωρό κομμάτια από υαλί,

κόκκινα, πράσινα ή γαλάζια. Τίποτε

το ταπεινόν ή το αναξιοπρεπές

δεν έχουν κατ’ εμέ τα κομματάκια αυτά

από υαλί χρωματιστό. Μοιάζουνε τουναντίον

σαν μια διαμαρτυρία θλιβερή

κατά της άδικης κακομοιριάς των στεφομένων.

Είναι τα σύμβολα του τι ήρμοζε να έχουν,

του τι εξ άπαντος ήταν ορθόν να έχουν

στην στέψι των ένας Κυρ Ιωάννης Καντακουζηνός,

μια Κυρία Ειρήνη Aνδρονίκου Aσάν.

K.Π. Kαβάφης,1925

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις.

Κ.Π. Καβάφης,1863-1933,Αλεξανδρινός Ποιητής,Όσο Mπορείς.

İt ürür, kervan yürür. (Τα σκυλιά γαβγίζουν, το καραβάνι προχωράει) Ένα από τα βασικά καθήκοντα του Αρχηγού του Καραβανιού (Kervanbaşı) είναι η επιλογή των σκύλων-φυλάκων των ταξιδευτών. Το γάβγισμά τους δεν πρέπει να προσκαλεί τους λύκους στην πομπή.

Τούρκικη Παροιμία.