Σταύρακας & Καραγκιόζης
Ο Σταύρακας είναι βασικό πρόσωπο του ελληνικού θεάτρου σκιών. Ντυμένος με εξεζητημένη αλλά και παρωχημένη κομψότητα, ενσαρκώνει τον τύπο του ξεπεσμένου μάγκα ήδη από τις αρχές του περασμένου αιώνα. Στο τούρκικης προέλευσης ελληνοποιημένο θέατρο του Καραγκιόζη, ο Σταύρακας εκπροσωπεί τον εκφυλισμό της λεβεντιάς σε κουτσαβακισμό και της παλικαριάς σε νταηλίκι.
Τελειωμένα.Κ.Π. Καβάφης.
Τελειωμένα
Μέσα στον φόβο και στες υποψίες, με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο· ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ’ ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν, εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
κι ανέτοιμους — πού πια καιρός — μας συνεπαίρνει.
Κ.Π. Καβάφης, 1863- 1933,Αλεξανδρινός Ποιητής.
Σχέδιο του Franz Kafka,1883-1924, Μείζονος Γερμανόφωνου Λογοτέχνη.
Πόλεμος και Πόλεμος
Από δω και στο εξής, τα πάντα είναι μόνο ψέμα, κι αυτό το ψέμα, είπε κουνώντας το κεφάλι, έχει παρεισφρήσει μέχρι τα πιο μυστικά μύχια της ψυχής μας, μην αφήνοντας κανέναν χώρο για τις προσδοκίες και τις ελπίδες μας, κι αν ποτέ, μια μέρα, ερχόταν αυτό που δεν ερχόταν ποτέ, αν ποτέ μια μέρα, ξαναγινόταν όπως ήταν πριν, να ποιο είναι το μήνυμα που θα επιθυμούσε να μεταβιβάσει στους ανθρώπους:
bost
Αρμόδιο Εικαστικό Σχόλιο Προϋπολογισμού 2016.Η ρακένδυτη Ελλάς, ο Πειναλέων και η Ανεργίτσα. (Δημιουργία του αμίμητου Μποστ 1958) Σ' αυτόν τον τόπο όμως ακόμη και οι θρήνοι είναι αισιόδοξοι:Ἡ Ρωμανία κι ἂν πέρασεν ἀνθεῖ καὶ φέρει κι ἄλλο,αντηχεί κι επαληθεύεται η ραψωδία της Ποντιακής Μούσας ανά τους αιώνες.
Bost
Ο ÇiprAndréas περιοδεύων προς άγραν1επενδύσεων, αφού πρώτα κατετρόπωσε τους διεθνείς καπιταλιστές ή μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά. Οι αφελείς, έχοντας απωλέσει το 94% των κεφαλαίων, που τοποθέτησαν στις συστημικές τράπεζες της χώρας, αδημονούν να εξιλεωθούν αυτοπυρπολούμενοι στην αγορά του Çipristan, πρώην Samaristan.
1.άγρα, η: επίμονη αναζήτηση, κυνήγι, κυρίως στην έκφραση προς άγραν.
Γελοιογραφία του Μεγάλου Χρύσανθου Μποσταντζόγλου, 1958.
Μπόστ
Πάρε το δύσκο τούτονε που γράφη τ’ όνομά μου, κε πέστους να σου δόσουναι να φάναι τα πεδγιά μου.
Κε παρακάλα Παναή με δάκρηα στα μάτια, κτηπόν αράδα μέγαρα κε μπένον εις παλάτια.
Πήτε μπίτε1, μπήτε βγήτε κι εν ανάγκη κσαναμπήτε. Κι αν δεν λάβετε των μάρκων αποκεί μην ξεκολείτε.
(Όπου Παναής Αλέξιος. Όπου Βόνη Βερολίνο. Όπου μάρκα ευρώ. 1. μπίτε: φωνολογική απόδοση του γερμανικού ρήματος bitten, που σημαίνει κυρίως παρακαλώ.)
Η περί πολλά σκωπτική και επίκαιρη αυτή δημιουργία χρονολογείται από τα τέλη της δεκαετίας του 1950.
Χρύσανθος (Μέντης) Μποσταντζόγλου, (Μπόστ),1918-1995. Αμίμητος, Διαχρονικός, Καίριος.
X M
Όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να αλλάξω το σύστημα, άρχισα να αγωνίζομαι να μην με αλλάξει αυτό. Αγωνίζομαι να μείνω άνθρωπος. Και αυτό είναι η κορυφαία πολιτική μάχη. Να μπορείς να αποφύγεις τη βαρβαρότητα αυτής της εποχής. Να μπορείς να παραμείνεις άνθρωπος με τρυφερότητα. Με το δικό σου βλέμμα.
Χρόνης Μίσσιος,1930−2012, Αντιστασιακός & Συγγραφέας
Η Π Καραγκιόζης
Ο Καραγκιόζης διαρκώς πεινάει. Αυτό είναι το κύριο γνώρισμα του. Η κλεπτομανία, η θρασυδειλία, η βρομιά, η πονηριά, η απιστία, η ανηθικότητα, η ανειλικρίνεια και οι λοιπές ιδιότητες του Καραγκιόζη έπονται. Ο Καραγκιόζης θεωρείται και ενδεχομένως είναι ο πρωταγωνιστής του ελληνικού θεάτρου σκιών. Αλλά στα λεγόμενα ηρωικά και πατριωτικά έργα ο Καραγκιόζης αποβαίνει ένας ασήμαντος τύπος: εκεί παριστάνει τον υπηρέτη, τον τσοπάνο, τον μικροσυγγενή, τον τυχαίο κάτοικο του χωριού κτλ. Ο Καραγκιόζης δεν τρέφει όνειρα. Η μόνη φιλοδοξία του είναι η σάλτσα. Ο Καραγκιόζης πάντα τρώει ξύλο απ’ τους ανθρώπους της εξουσίας. Ο Καραγκιόζης, όταν μπορεί, δίνει ξύλο.
Ηλίας Πετρόπουλος, Υπόκοσμος και Καραγκιόζης, Σελ 96.
Νικολάι Γκόγκολ
Ώστε θέλετε ψωμί…είπε ο Ιβάν Ιβάνοβιτς.
Και είναι κακό αυτό κύριε; Θα μπορούσα να φάω κι ολόκληρο βόδι!
Θα θέλετε και λίγο κρέας, ε;
Κι ότι άλλο έχετε ευχαρίστηση, κύριε!
Ώστε το κρέας είναι καλύτερο από το ψωμί, έ;
Δεν χωρούν ιδιοτροπίες όταν πεινάς, τα πάντα είναι καλοδεχούμενα, κύριε!
(Πως τσακώθηκε ο Ιβάν Ιβάνοβιτς με τον Ιβάν Νικηφόροβιτς)
Νικολάι Γκόγκολ, 1809-1852, Μείζων Ρώσος Συγγραφέας.
Πύρρειος Νίκη
Μετά τη νίκη του επί των Ρωμαίων στο Άσκλον (σημερινό Άσκολι) της Ιταλίας το 279 π.Χ. ο Πύρρος, 318 π.Χ.-272 π.Χ., βασιλιάς των Μολοσσών, ελληνικού φύλου της Ηπείρου, λέγεται ότι σχολίασε σε κάποιον που τον συνεχάρη για την επικράτησή του: ἄν ἔτι μίαν μάχην Ῥωμαίους νικήσωμεν, ἀπολούμεθα παντελώς (Μια ακόμα νίκη εναντίον των Ρωμαίων και θα χαθούμε εντελώς) Πλουτάρχου, Βίοι Παράλληλοι: Πύρρος και Μάριος, ΧΧΙ, 9.