Πέρα από τον αποπροσανατολιστικό και ίσως ψυχαγωγικό χαρακτήρα της φασαρίας για το ήσσονος σημασίας θέμα της προεδρίας του ΕΣΡ, της συζήτησης για τη ρύθμιση του δημοσίου χρέους και της διαπραγμάτευσης για τα εργασιακά, η κοινωνία και οι ηγέτιδες ομάδες της πορεύονται με προσποιητή αμεριμνησία στη διακεκαυμένη ζώνη του ιδιωτικού χρέους. Ενός χρέους των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων που στα χρόνια της κρίσης παίρνει σταδιακά τη μορφή ενός τεράστιου ναρκοπεδίου, το οποίο όταν ενεργοποιηθεί, δεν θα συμπαρασύρει στην κατάρρευση μόνο την οικονομία στο σύνολό της. Με μια άλλη ανάγνωση και οπωσδήποτε από ένα ορισμένο σημείο και μετά οι εν λόγω οφειλές συνιστούν τη χρηματοοικονομική διάσταση της καθολικής πλέον αποστροφής της πλειονότητας των πολιτών προς τους ηγήτορές τους.

Ἔθλιψε τὴν Ἑλλάδα νύκτα πολλῶν αἰώνων,

νύκτα μακρᾶς δουλείας,

αἰσχύνη ἀνδρῶν, ἢ θέλημα τῶν ἀθανάτων.

Ἀνδρέας Κάλβος. ᾨδὴ Δεκάτη. Ὁ Ὠκεανός, στροφή ιγ´.

Στην ανάγκη συντήρησης του μύθου της εθνικής ομοψυχίας και του ηρωισμού της ηγεσίας του υποστήκαμε τις παράφωνες κορώνες των πολιτικών ιθυνόντων. Για άλλη μια φορά οι παρακμιακοί διαχειριστές της υποχώρησης, προσβάλοντας το αισθητήριο των πολιτών, προσποιήθηκαν ρίγη εθνικής έπαρσης. Υποκρίθηκαν μια πατριωτική περηφάνια την οποία ανερυθρίαστα συνέχισαν να υποκλέπτουν από το μεγαλείο της αντίστασης του ελληνικού λαού και με τη χαρακτηριστική τους αναίδεια αποπειράθηκαν επιπρόσθετα και να νουθετήσουν. Στην προσπάθεια εξυπηρέτησης του μυθοπλαστικού αφηγήματος οι μοιραίοι επικουρούνται από στρατευμένους εθελόδουλους κονδυλοφόρους.

Το σύντομο κείμενο που ακολουθεί είναι μια απόπειρα ανάπλασης αυτού του μύθου. Οι συγκυρίες των τελευταίων ετών αποκαλύπτουν ότι η επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου προσιδιάζει περισσότερο σε μνημόσυνο, παρά σε γιορτή. Μνημόσυνο εδώ σημαίνει περισυλλογή και περίσκεψη. Με την καρδιά στο παρελθόν και τα μάτια στο μέλλον.

Η éminence grise¹ της αμερικανικής διπλωματίας Henry Kissinger επισημαίνει ότι ο κυβερνοχώρος θέτει υπό αίρεση ολόκληρη την ιστορική εμπειρία και τονίζει ότι η τεχνολογία του διαδικτύου έχει υπερκεράσει στρατηγικές και δόγματα. Κατ’ επέκταση, όπως υποστηρίζει, η ίδια η έννοια της διεθνούς τάξης ενδέχεται να κλονιστεί σοβαρά. Επιμένει ότι αν δεν διατυπωθούν κάποιοι κανόνες διεθνούς συμπεριφοράς, είναι βέβαιο ότι θα προκύψει κρίση λόγω της εσωτερικής δυναμικής του συστήματος. Ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA) στρατηγός Keith Alexander είναι κατηγορηματικός. Ήδη από το 2010 έχει προειδοποιήσει ότι ο επόμενος πόλεμος θα ξεκινήσει στον κυβερνοχώρο. Σε συνέχεια των προηγουμένων ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων Walerij Gerassimow δήλωνε στις αρχές του 2013 ότι σε αρκετές περιπτώσεις τα μη στρατιωτικά μέσα είναι αποτελεσματικότερα στην επίτευξη πολιτικών και στρατηγικών στόχων. Επισήμαινε μάλιστα χαρακτηριστικά ότι αρκούν μερικοί μήνες ή και μέρες για να μετατραπεί μια ευημερούσα κοινωνία σε πεδίο σφοδρών ταραχών, ανθρωπιστικής καταστροφής, εμφύλιου πολέμου.

Μνημοσύνης καὶ Ζηνὸς Ὀλυμπίου ἀγλαὰ τέκνα,

Μοῦσαι Πιερίδες, κλῦτέ μοι εὐχομένῳ·

(Της Μνημοσύνης και του Διός παιδιά χαριτωμένα,

Πιερίδες Μούσες, προσευχήν ακούστε σιγαλή.)

Σόλων, 1Diehl=13 West. Μετ. Ι.Ν. Καζάζης.

Στο άρθρο που δημοσιεύεται έχει επισυναφθεί η ιστορική μελέτη με την ονομασία: Η πτώση μιας Αυτοκρατορίας-Το μάθημα από το Βυζάντιο.

«Πού απεσύρθηκε, πού εχάθηκε ο Σοφός;

Έπειτ’ από τα θαύματά του τα πολλά,

την φήμη της διδασκαλίας του

που διεδόθηκεν εις τόσα έθνη

εκρύφθηκ' αίφνης και δεν έμαθε κανείς

με θετικότητα τι έγινε

(ουδέ κανείς ποτέ είδε τάφον του).

Ο υπαρκτός φιλελευθερισμός δεν κάνει εξαιρέσεις. Οι οικονομικά καθυστερημένοι λαοί του νότου, όπως ο δικός μας, τιμωρούνται με την ακραία εσωτερική υποτίμηση. Οι προοδευμένες βόρειες φυλές υποφέρουν από τα μηδενικά ή και αρνητικά επιτόκια. Οι αποταμιεύσεις τους απαξιώνονται, τα αποθεματικά των ασφαλιστικών τους ταμείων εξαϋλώνονται.

Το σύστημα από τη μια μεριά ενισχύει τους κεφαλαιοκράτες μεταφέροντας πόρους από τους νότιους στους ισχυρούς μέσω των τόκων των δανείων, από την άλλη χρησιμοποιεί ως δωρεάν πρώτη ύλη τις καταθέσεις των βορείων.

Διανύουμε την περίοδο όπου και οι πιο αισιόδοξοι αναγκάζονται να διαπιστώσουν ότι η αλήθεια είναι υπερτιμημένη² και ακόμη ότι η ειρήνη δεν είναι πια, από κάποια αιτία, πολύτιμη³.

Προχτές, 10 Σεπτεμβρίου, ήταν η Ημέρα κατά της Αυτοκτονίας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία αρμόδιων φορέων της χώρας μας από το 2009 και μετά οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 30%, τα εμφράγματα κατά 50% και η κατάθλιψη κατά 80%. Οι στίχοι που ακολουθούν διατηρούν μια μακάβρια επικαιρότητα, παρά τα διάφορα οράματα¹ της πολιτικής ηγεσίας.

…μαντεύω πως τούτα τα πράγματα έχουν συμβεί επανειλημμένα, μα δεν μπορώ να μην το σκέφτομαι:

να πεθαίνεις στο πάτωμα μιας κουζίνας στις 7 το πρωί

καθώς άλλοι τηγανίζουν αυγά

δεν είναι τόσο σκληρό

εκτός κι αν συμβαίνει σε σένα…

είμαι ένας ξένος εδώ, κι έγινα (υποθέτω) κάτι σαν κάθαρμα… 

Πως δεν αναγνωρίζομεν ότι το εθνικόν μέλλον το συντρίβομεν, καθ’ ην στιγμήν ερχόμεθα να ανακηρύξωμεν ότι εις τους κόλπους του Ελληνισμού δεν δύνανται να χωρήσουν παρά οι πρεσβεύοντες το Ορθόδοξον Ανατολικόν Δόγμα; Ποίος δεν γνωρίζει ότι, ταχέως ή βραδέως, πρόκειται να πληρωθώσι τα εθνικά μας όνειρα και εις την Ελλάδα του μέλλοντος πρόκειται να περιλαμβάνονται αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι πληθυσμοί;

Η πραγματική και σκληρή τιμωρία για τους ανθρώπους της Λούμπεν Μεγαλοαστικής Τάξης¹ έρχεται πρωτίστως από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Σύμφωνα με το αμερικανικό The Family Firm Institute μόνο ένα 30% των οικογενειακών επιχειρήσεων επιβιώνει της δεύτερης γενιάς και μόλις ένα 12% κατορθώνει να διασωθεί από τους κληρονόμους της τρίτης γενιάς.