Κ’ είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη
για το αψήφιστο της εκλογής.
Βλάπτουν κ’ οι τρεις τους την Συρία το ίδιο.
Aλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.
Aς φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν.
Απόσπασμα από το ποίημα Ας φρόντιζαν, 1930.
Κ.Π. Καβάφης, 1863-1933, Αλεξανδρινός Ποιητής.
Χτὲς καὶ σήμερα ἴδια κι ὅμοια, χρόνος μπρός, χρόνια μετά...
Ἡ ὕπαρξή σου σὲ σκοτάδια ὅλο πηχτότερα βουτᾷ.
Τάχα ἡ θελησή σου λίγη, τάχα ὁ πόνος σου μεγάλος;
Ἄχ, ποὖσαι νιότη, ποὔδειχνες πῶς θὰ γινόμουν ἄλλος!
(Σκλάβοι Πολιορκημένοι,1927)
Κώστας Βάρναλης, 1884 – 1974, Βραβείο Ειρήνης Lenin 1959.
Όποιος απέτυχε
Όποιος απέτυχε, όποιος ξεπέσει
τι δύσκολο να μάθει της πενίας
την νέα γλώσσα και τους νέους τρόπους.Εις τ’ άθλια ξένα σπίτια πώς θα πάει! —
με τι καρδιά θα περπατεί στον δρόμο
κι όταν στην πόρτα εμπρός βρεθεί πού θά ’βρει
την δύναμι ν’ αγγίξει το κουδούνι.
Για του ψωμιού την ποταπήν ανάγκη
και για την στέγη, πώς θα ευχαριστήσει!
Πώς θ’ αντικρίσει τες ματιές τες κρύες
που θα τον δείχνουνε που είναι βάρος!
Τα χείλη τα υπερήφανα πώς τώρα
θ’ αρχίσουν να ομιλούνε ταπεινά·
και το υψηλό κεφάλι πώς θα σκύψει!
Τα λόγια πώς θ’ ακούσει που ξεσκίζουν
τ’ αυτιά με κάθε λέξι — κ’ εν τοσούτω
πρέπει να κάμνεις σαν να μην τα νιώθεις
σαν να ’σαι απλούς και δεν καταλαμβάνεις.
Κ Π Καβάφης,Κρυμμένα Ποιήματα,1877
Από υαλί χρωματιστό
Πολύ με συγκινεί μια λεπτομέρεια στην στέψιν, εν Βλαχέρναις, του Ιωάννη Καντακουζηνού
και της Ειρήνης Aνδρονίκου Aσάν.
Όπως δεν είχαν παρά λίγους πολυτίμους λίθους
(του ταλαιπώρου κράτους μας ήταν μεγάλ’ η πτώχεια)
φόρεσαν τεχνητούς. Ένα σωρό κομμάτια από υαλί,
κόκκινα, πράσινα ή γαλάζια. Τίποτε
το ταπεινόν ή το αναξιοπρεπές
δεν έχουν κατ’ εμέ τα κομματάκια αυτά
από υαλί χρωματιστό. Μοιάζουνε τουναντίον
σαν μια διαμαρτυρία θλιβερή
κατά της άδικης κακομοιριάς των στεφομένων.
Είναι τα σύμβολα του τι ήρμοζε να έχουν,
του τι εξ άπαντος ήταν ορθόν να έχουν
στην στέψι των ένας Κυρ Ιωάννης Καντακουζηνός,
μια Κυρία Ειρήνη Aνδρονίκου Aσάν.
K.Π. Kαβάφης,1925
Όταν κινδυνεύει η πατρίδα όλοι είναι ένοχοι.
Louis Antoine Léon de Saint-Just, 1767 – 1794, Στρατιωτικός και Πολιτικός Ηγέτης της Γαλλικής Επανάστασης 1789.
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις.
Κ.Π. Καβάφης,1863-1933,Αλεξανδρινός Ποιητής,Όσο Mπορείς.
Korkanın Anası Ağlamaz
(Η μάνα του δειλού δεν κλαίει)
Τούρκικη Παροιμία
İt ürür, kervan yürür. (Τα σκυλιά γαβγίζουν, το καραβάνι προχωράει) Ένα από τα βασικά καθήκοντα του Αρχηγού του Καραβανιού (Kervanbaşı) είναι η επιλογή των σκύλων-φυλάκων των ταξιδευτών. Το γάβγισμά τους δεν πρέπει να προσκαλεί τους λύκους στην πομπή.
Τούρκικη Παροιμία.
Όλοι θέλουν να πάνε στον παράδεισο, αλλά κανένας δεν θέλει να πεθάνει.
Jack Kerouac,1922 -1969, Αμερικανός Συγγραφέας, Η θάλασσα τ’ αδέρφι μου.
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθοισή του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτούνταν πάλι,
όχι θα ξανάλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ' οχι - το σωστό - εις όλην την ζωή του.
(Κ.Π. Καβάφης, Αλεξανδρινός Ποιητής, 1863-1933, Che Fece... Il Gran Rifiuto)