In May.
Yes, I will spend the livelong day
With Nature in this month of May;
And sit beneath the trees, and share
My bread with birds whose homes are there;
While cows lie down to eat, and sheep
Stand to their necks in grass so deep;
While birds do sing with all their might,
As though they felt the earth in flight.
This is the hour I dreamed of, when
I sat surrounded by poor men;
And thought of how the Arab sat
Alone at evening, gazing at
The stars that bubbled in clear skies;
And of young dreamers, when their eyes
Enjoyed methought a precious boon
In the adventures of the Moon
Whose light, behind the Clouds' dark bars,
Searched for her stolen flocks of stars.
When I, hemmed in by wrecks of men,
Thought of some lonely cottage then
Full of sweet books; and miles of sea,
With passing ships, in front of me;
And having, on the other hand,
A flowery, green, bird-singing land*.
Τότε που οι αγελάδες θα ξαπλώνουν για να φάνε, τα πρόβατα θα χώνουν το λαιμό τους βαθιά στο γρασίδι και τα πουλιά θα κελαηδούν με όλη τους τη δύναμη σαν να νιώθουν τη γη να πετάει.
Αυτή είναι η ώρα που ονειρευόμουν, όταν κάθισα περιτριγυρισμένος από φτωχούς άντρες. Και σκέφτηκα πώς έκατσε ο Άραβας μόνος το βράδυ, κοιτάζοντας τ’ αστέρια που τρεμόπαιζαν στον καθαρό ουρανό.
Σκέφτηκα τους ονειροπόλους νέους, όταν τα μάτια τους απόλαυσαν ένα πολύτιμο δώρο στις περιπέτειες της Σελήνης, που με το φως της φυλακισμένο πίσω από τα σκοτεινά κάγκελα της Συννεφιάς, έψαχνε για τα κλεμμένα κοπάδια των αστεριών της.
Όταν εγώ, τριγυρισμένος από ανθρώπινα συντρίμμια, φαντάστηκα ένα μοναχικό εξοχικό σπιτάκι γεμάτο με αξιαγάπητα βιβλία και μίλια θάλασσα με πλοία* που περνούν από μπροστά μου, έχοντας δίπλα μια ολάνθιστη, καταπράσινη γη γεμάτη κελαηδισμούς.
(*Εδώ που ζω δεν περνάνε πλοία. Περνάνε αεροπλάνα. Ο ανεπαίσθητος κυματιστός αντίλαλός τους στη σιγαλιά της νύχτας είναι από τους πιο κατευναστικούς ήχους. Τα φώτα τους που παιχνιδίζουν με τ’ άστρα προσκαλούν σε αιθέρια ονειροπόληση.)Ο Λυρισμός του Πάσχα.
Οι περιστάσεις των δύο τελευταίων χρόνων ενίσχυσαν την ατομικότητα και ανέδειξαν τη μοναξιά. Γεννήθηκαν επώδυνες αμφισβητήσεις. Τα σημάδια αυτά χαρακτηρίζουν μια εποχή αναπόφευκτα λυρική.
Ο λυρισμός, που με αρχηγέτη τον Αρχίλοχο επινόησαν και ανέπτυξαν οι Έλληνες από τον 7ο π.Χ. αιώνα ως οι πρώτοι στον ευρωπαϊκό χώρο, έστρεψε την ποίηση στον εσωτερικό άνθρωπο, στο “εδώ” και στο “τώρα”, αποσπώντας τον από τις ατέρμονες περιπλανήσεις στη μυθική παράδοση και στις ευκλεείς πράξεις των ηρώων.
Προσαρμοσμένα τα προηγούμενα στην υπερβατικότητα δικαιολογούν έναν ορισμό που λέει ότι θρησκεία είναι ό,τι κάνει ο καθένας με την προσωπική του απομόνωση. Δεόμαστε συλλογικά και φωναχτά, προσευχόμαστε όμως ατομικά και σιωπηρά.
Και ένα σχόλιο για το "έθιμο" της κρεατοφαγίας τη Μεγάλη Παρασκευή.
Θυμίζει τους "Κακοδαιμονιστάς" που τον 5ο π.Χ. αιώνα παρωδούσαν τις σεβάσμιες κοινωνικές λέσχες των "Αγαθοδαιμονιστών" και όπως αναφέρει ο Λυσίας είχαν διαλέξει αυτόν τον τίτλο για να κοροϊδέψουν τους θεούς και το αθηναϊκό έθιμο. Θεωρούσαν υποχρέωσή τους να δειπνούν τις αποφράδες ημέρες, να διακωμωδούν όσα θεωρούσαν δεισιδαιμονίες και να προκαλούν εσκεμμένα τους θεούς με το να κάνουν σκόπιμα διάφορα δυσοίωνα πράγματα. Σύμφωνα με τον Λυσία, οι θεοί δεν τα έβρισκαν αυτά καθόλου διασκεδαστικά· μερικοί πέθαναν σχετικά νέοι, ένας άλλος είχε αρρωστήσει βαριά.
Η συμπεριφορά τους δείχνει δύο πράγματα. Την αίσθηση της απελευθέρωσης από ασήμαντους κανόνες και παράλογα αισθήματα ενοχής και επίσης την ισχυρή αντίδραση του μέσου πολίτη σε τέτοιου είδους ορθολογισμό.
Συνοψίζοντας το πνεύμα του Πάσχα με τον δικό μου αυθαίρετο τρόπο απευθύνω τις ευχές μου με μερικούς στίχους του T.S. Eliot:
Where is the Life we have lost in living?
Where is the wisdom we have lost in knowledge?
Where is the knowledge we have lost in information?
(Που είναι η Ζωή που χάσαμε ζώντας;
Που είναι η Σοφία που χάσαμε στη γνώση;
Που είναι η Γνώση που χάσαμε στις πληροφορίες;)
Γλυκιά & Αναζωογονητική Δουλειά.
Εκτός τον πόλεμο, τις μεταλλάξεις και τον πληθωρισμό υπάρχει κι αυτό για να μας θυμίζει τις φωτεινές πλευρές της ζωής και της απροσποίητης αγάπης:
#AnimalLovers #life #pandas #work
Who wants this job? pic.twitter.com/xCsTDwPfvW
— Buitengebieden (@buitengebieden_) April 9, 2022
Ο Σκληρός Απρίλης.
O Τόμας Στερνς Έλιοτ απάντησε: Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε ένα πάθος σε κάποιον που δεν το έχει ζήσει, όπως δεν μπορούμε να εξηγήσουμε το φως σε έναν εκ γενετής τυφλό. Η ποίηση δεν είναι η απελευθέρωση των αισθημάτων, αλλά η δραπέτευση από τα αισθήματα. Δεν είναι η έκφραση της προσωπικότητας αλλά η δραπέτευση από την προσωπικότητα. Αλλά θα πρέπει κανείς να έχει αισθήματα και προσωπικότητα για να θέλει να δραπετεύσει από αυτά.
O Τόμας Στερνς Έλιοτ (26 Σεπτεμβρίου 1888 – 4 Ιανουαρίου 1965) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ου αιώνα και ηγετική φυσιογνωμία του κινήματος του μοντερνισμού στην ποίηση.
(* Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας - Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας - Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας - Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.
Ο χειμώνας μας ζέσταινε, σκεπάζοντας - Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας - Λίγη ζωή μ’ απόξερους βολβούς.)
Επαναστατικοί Διάλογοι.
Ε μωρέ, τι είσθε σεις και στέκεσθε αυτού πέρα.
Κλέφτες είμασθε.
Ποιος είν’ ο καπετάνος σας;
Δεν είν’ εδώ καπετάνος, εμείς είμασθε.
Και έτζι μωρέ, θέλετε να τα βάλετε με τον σουλτάν Μαχμούτην; Τι σας σήκωσε ο Θεός τον νουν;
Να έτζι το μετρήσμαν απ’ όλες τις μεριές και εκάμαμαν την απόφασιν, και ή θα αποθάνωμεν ή εσείς άλλην φοράν πίτα δεν θα φάτε.
Διάλογος μεταξύ Οθωμανών και Ελλήνων στρατιωτών, Δεκέμβριος 1821, στο Ε. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Ιστορικόν Αρχείον Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, τόμ. 2, σ. 56.
Στο: Mark Mazower, Η Ελληνική Επανάσταση, Σελ. 181. Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2021.
#EλληνικήΕπανάσταση #25ηΜαρτιου #GreekRevolution #Greece1821
Η Όψη της Ψυχρής Αντικειμενικότητας.
Αλλά κι εμείς νομίζομε ότι δεν θα μας λείψει η εύνοια των θεών, γιατί ούτε οι αξιώσεις μας ούτε οι πράξεις μας απομακρύνονται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων ή από τις αρχές που εφαρμόζουν στις μεταξύ τους σχέσεις.
Από ό,τι μπορεί κανείς να εικάσει για τους θεούς και από ό,τι είναι βέβαιο για τους ανθρώπους, πιστεύομε ότι και οι θεοί και οι άνθρωποι ακολουθούν πάντα έναν απόλυτο νόμο της φύσης, να επιβάλλουν πάντα την εξουσία τους αν έχουν τη δύναμη να το επιτύχουν. Τον νόμο αυτόν ούτε τον θεσπίσαμε, ούτε τον εφαρμόσαμε εμείς πρώτοι. Τον βρήκαμε να ισχύει και τον ακολουθούμε, όπως θα τον ακολουθούν αιώνια όσοι μας διαδεχθούν και ξέρομε καλά ότι κι εσείς και οποιοιδήποτε άλλοι θα εκάνατε τα ίδια αν είχατε την δύναμή μας.
Όσο, λοιπόν, για την εύνοια των θεών, δεν έχομε κανένα λόγο να φοβόμαστε ότι θα υστερήσομε. Όσο για την προσδοκία σας ότι οι Λακεδαιμόνιοι από αίσθημα τιμής θα έρθουν να σας βοηθήσουν, σας μακαρίζομε για την απλοϊκότητά σας, αλλά δεν ζηλεύομε την ανοησία σας.
Οι Λακεδαιμόνιοι δείχνουν πραγματικά μεγάλες αρετές στις μεταξύ τους σχέσεις και απέναντι των θεσμών τους, αλλά θα είχε πολλά να πει κανείς για την συμπεριφορά τους προς τους ξένους. Για να τους χαρακτηρίσομε με μια λέξη, θα μπορούσαμε να πούμε ότι, από όλους τους άλλους ανθρώπους που ξέρομε, αυτοί είναι που δείχνουν φανερά ότι θεωρούν έντιμο το ευχάριστο και δίκαιο το συμφέρον. Και οι αντιλήψεις τους αυτές δεν ταιριάζουν καθόλου με τις δικές σας τωρινές, παράλογες ελπίδες.
Θουκυδίδης, 5.105.
#Ukraine #UkraineRussiaWar #History
Ο ορισμός της Αγάπης & Τα ιδιωτικά Δάκρυα.
Δύο σωματίδια ή ομάδες σωματιδίων που αλληλεπιδρούν συνενώνοντας τις κυματοσυναρτήσεις τους, μένουν σε κατάσταση διεμπλοκής μεταξύ τους, ασχέτως του χώρου που μεσολαβεί πλέον από το ένα στο άλλο.
Το φαινόμενο ονομάζεται Κβαντική Διεμπλοκή* και νομίζω πως είναι ο εγκυρότερος ορισμός της Αγάπης. (*quantum entanglement)
Είμαστε Ένα Ενεργειακά Φορτισμένο Άθροισμα Σωματιδίων σε Κατάσταση Πρόσκαιρης Τάξης. Προσπαθούμε να Επιβραδύνουμε την Αύξηση της Εντροπίας που Αργά ή Γρήγορα θα μας Εξαϋλώσει. Τότε Θα Γίνουμε Πάλι Κύματα που Θα Πλανιόνται Χωρίς Λύπες και Χαρές στο Χωροχρόνο Μέσα στο Αχανές Διάστημα.
Θέλεις και Πρέπει να Πας Μπροστά. Για Να Πας Μπροστά Δεν Πρέπει να Κοιτάς Πίσω· Θα Κινδυνεύεις να Σκοντάψεις και Να Πέσεις.
Το Πίσω Είναι η Μαμά, ο Μπαμπάς, η Αδερφή, ο Αδερφός, οι Φίλοι, το Σπίτι, το Χωριό. Αυτοί θα Είναι Πάντα Εκεί και Θα Σε Περιμένουν.
Αυτό Που Δεν Θα Είναι Πια Εκεί Θα Είναι τα Χρόνια της Αθωότητας· Η Παιδική Ηλικία που Όταν την Αφήσεις Δεν Υπάρχει Επιστροφή.
Θα Υπάρχει όμως Το Πίσω για να Σου τη Θυμίζει. Στην Ένταση της Ανάμνησης θα Μετράς την Απόσταση που Έκανες. Όσο Μεγαλύτερη η Απόσταση, Τόσο πιο Γενναίος Υπήρξες.
Γενναίος Είσαι Όταν δεν Ζεις σε Βάρος Άλλων. Είτε Αυτοί Είναι Άνθρωποι Είτε Αυτά Είναι Συναισθήματα Που Είναι Μια Αντανάκλαση των Άλλων. Κάποιες Φορές Οι Μνήμες θα Σου Ραγίζουν την Καρδιά. Τότε ν' Αφήνεις τα Δάκρυα ν' Χύνονται Καθαρά & Ελεύθερα. Να Κλαις Μόνος Σου.Τα Δάκρυα Είναι Ιδιωτικά. Έτσι κι Αλλιώς Κανείς Δεν θα Καταλάβει. Έτσι κι Αλλιώς Κανείς Δεν Χρειάζεται Να Καταλάβει.
#quantum #childhood #nostalgia #memoir#love #Space #life #SpaceTime
‘Dear March – Come In’.
‘Dear March – Come in –
/How glad I am –
/I hoped for you before –
/Put down your Hat –
/ You must have walked –
/ How out of Breath you are –
/ Dear March, how are you, and the Rest –
/ Did you leave Nature well –
/ Oh March, Come right upstairs with me –
/ I have so much to tell…’
Emily Dickinson, 1830 - 1886.
Ουκρανική Σύνοψη.
Η Ρωσία υπερασπίζεται τα πατρογονικά της εδάφη. Και υπάρχουν κι άλλα τέτοια εδάφη εκτός της σημερινής επικράτειας της Ρωσίας. Στο χάρτη της επικεφαλίδας φαίνονται οι περιοχές που το 1922 και το 1954 είχαν παραχωρηθεί στην Ουκρανία – αυθαίρετα (Λένιν) & παράνομα (Χρουστσόφ) - από τις τότε σοβιετικές ηγεσίες. Έτσι μπορεί να κατανοηθεί η άνευρη και χλιαρή αντίδραση της Δύσης.
Το 2016 ο Πρόεδρος Putin είχε δηλώσει ότι ο Lenin και η τότε Κυβέρνηση των Μπολσεβίκων είχαν τοποθετήσει μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της Ρωσίας.
Το 1991 ο G.H. W. Bush συμβούλευε τους Ουκρανούς να παραμείνουν στην ΕΣΣΔ. Ο Henry Kissinger τους είχε προτείνει να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Φινλανδίας.
Οι (δημοκρατικοί των) ΗΠΑ ακολουθούν το δόγμα Brzezinski που ήθελε την εκδίωξη της Ρωσίας από την Ουκρανία, ώστε να πάψει να είναι Ευρασιατική δύναμη.
Όπως και το 2014, έτσι και τώρα οι σκόπιμα άτολμες οικονομικές κυρώσεις δεν θα έχουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Το οικονομικό μέγεθος της Ρωσίας – πέρα από την παραγωγή ενέργειας και την στρατιωτική ισχύ - είναι υπερδιπλάσιο από το άθροισμα των οικονομιών Ιράν, Βενεζουέλας και Μυανμάρ. Το 2014 ο Helmut Schmidt είχε χαρακτηρίσει τις τότε κυρώσεις ως γελοίες και είχε αμφισβητήσει την παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τη Ρωσία στην περίπτωση της προσάρτησης της Κριμαίας. Τις ίδιες αντιλήψεις είχε εκφράσει φωναχτά και ο Gerhard Schröder. Σιωπηλά το είχαν κάνει πολλοί Γερμανοί πολιτικοί.
Η αναστολή έγκρισης της λειτουργίας του αγωγού Nord Stream 2 θα είναι προσωρινή. Οι Γερμανοί και οι Γάλλοι δεν είναι πρόθυμοι να συνεχίσουν να παραμένουν πλούσιοι, απροστάτευτοι και εξαρτημένοι. Αυτήν τη θωράκιση εξυπηρετεί ο αγωγός - σε μια πρώτη φάση. Η επόμενη θα είναι ο ΕυρωΣτρατός.
Οι δυτικοί δεν πρόκειται να πολεμήσουν για το Ντονμπάς. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα αναλύσεων που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στους The Economist & Der Spiegel, οι δυτικοί και κυρίως οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι σε θέση να αντιτάξει σοβαρή αντίσταση στην Ανατολική Ευρώπη. Επιπρόσθετα ο Vladimir Putin και οι επιτελείς του έχουν δείξει ότι γνωρίζουν τα όριά τους.
#Ukraine #Russia #Putin #Donbass #Ουκρανια #Germany
Το πιο Κρύο Φεγγάρι & Τα Κουφάρια των Πόθων.
Το τελευταίο και πιο κρύο - έτσι λένε - φεγγάρι του χειμώνα. Η δύσκολη εποχή των απολογισμών και του αυτομαστιγώματος τελειώνει. Η οργιαστική έκρηξη της άνοιξης είναι ακόμη ανεπαίσθητη. Είναι όμως εδώ· μέσα κι έξω.
Χτες άκουσα έναν κούκο. Το κελάηδημά του έφτανε από κάπου μακριά. Νομίζω απ’ τα νοτιοδυτικά. Στο καφενείο του χωριού μου είπαν ότι είναι νωρίς ακόμη. Μπορεί. Δεν υποτιμάω όμως καθόλου τη δύναμη των ψευδαισθήσεων.
Στην επόμενη πανσέληνο θα έχουν έρθει τα χελιδόνια.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν θα μπορέσουν να σπάσουν τις σκουριασμένες αλυσίδες της νοσταλγίας. Αυτές που μας δένουν σφιχτά κι αθόρυβα η εσωστρέφεια κι ο χειμώνας. Κάποιος* έλεγε ότι οι μνήμες είναι τα κουφάρια των πόθων. Το σίγουρο είναι ότι τα συναισθήματα δεν είναι αξίες. Αξίες είναι οι πράξεις που κάνουμε εξαιτίας τους.
Θα χρειαστούμε άλλα αντικείμενα για τους πόθους μας. Ίσως γίνουμε υποκείμενα άλλων πόθων. Θα δείξει. Η άνοιξη.
*Ηλίας Πετρόπουλος, Εγχειρίδιον του Καλού Κλέφτη, Σελ.10.