Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Reuters ο #Eriksen έχει τις αισθήσεις του. Πριν από μερικά λεπτά η UEFA ανακοίνωσε ότι η κατάστασή του έχει σταθεροποιηθεί και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο. Αυτό σημαίνει παλμούς, πίεση και εγκεφαλική λειτουργία. Ας ευχηθούμε κι ας ελπίσουμε ότι όλο αυτό θα εξελιχτεί σ' ένα κακό όνειρο. Για άλλη μια φορά ζούμε την επαλήθευση του ότι οι πραγματικοί γιατροί είναι οι επί γης θεοί. Σώσανε κυριολεκτικά τη ζωή ενός νέου ανθρώπου που αλλιώς ήταν καταδικασμένη. Και αυτοί οι επαγγελματίες αμφισβητούνται καθημερινά από ψυχρούς υπολογιστές και κερδοσκόπους. Καθοριστική επίσης ήταν και η ενέργεια του αρχηγού της ομάδας. Τις πρώτες κρίσιμες στιγμές ο Simon Kjær (Σίμον Κιάερ) έτρεξε και πρόσφερε τις πρώτες βοήθειες στον αναίσθητο Έρικσεν. Γύρισε το σώμα του συμπαίκτη του και του κράτησε τη γλώσσα. Ο ίδιος κάλεσε τους υπόλοιπους να σχηματίσουν τείχος γύρω από τον παίκτη που εκείνες τις στιγμές ψυχορραγούσε και στη συνέχεια ενημέρωσε τη σύζυγο του Eriksen. Ο ποδοσφαιριστής δεν είχε συγκρουστεί με κανέναν. Kατέρρευσε. Πέθανε και τον επανέφεραν. (Μόνο στην Ελλάδα, που μετατρέπεται σε σκοταδιστική συνωμοσιολογική κόλαση επιχειρούν διάφοροι να συνδέσουν το συμβάν με το εμβόλιο κατά του covid 19 που φέρεται να είχε κάνει ο Christian Eriksen)
Ένα τεράστιο Respect στους αθλητές της Δανίας που με το τείχος γύρω από τον πεσμένο συμπαίκτη τους τον προστάτεψαν, όπως και την οικογένειά του, από τα αξιοθρήνητα "δημοσιογραφικά" κοράκια και την "επικοινωνιακή" εκμετάλλευση ενός θλιβερού γεγονότος.
Η συμπεριφορά των φιλάθλων στο video στο τέλος της ανάρτησης είναι συναρπαστική και συγκινητική.
Απίστευτες στιγμές.
— Deputy (@77_panagiotis) June 12, 2021
Οι Φιλανδοί φωνάζουν Christian και οι Δανοί απαντούν Eriksen !!!#Eriksen ?? ?? ??
pic.twitter.com/i720LwKPZL
Οι επιστημονικές παρακαταθήκες του Άλαν Τούρινγκ, 23 Ιουνίου 1912 – 7 Ιουνίου 1954, αποτελούν ίσως την πιο εμβληματική επαλήθευση του αφορισμού του Ανθρωπολόγου Max Gluckman: Επιστήμη είναι κάθε πεδίο στο οποίο ακόμα και ένας ηλίθιος αυτής της γενιάς μπορεί να ξεπεράσει το σημείο όπου έφτασε μια ιδιοφυΐα της προηγούμενης.
Ο John von Neumann, 1903-1957, που συγκαταλέγεται στη χορεία των σημαντικότερων μαθηματικών και με τις έρευνες και τις εργασίες του στο Institute for Advanced Study (IAS) στο Princeton από το 1946 έως το 1957 είχε συμβάλει καθοριστικά στην ανάπτυξη της επιστήμης των υπολογιστών, αναγνώριζε ότι: the central concept of the modern computer was due to Turing's paper (η κεντρική ιδέα των σύγχρονων υπολογιστών οφείλονταν στην εργασία του Τούρινγκ. Jack Copeland. The Essential Turing. 2004, p. 22.)
Ωστόσο αρκετοί, ίσως και η πλειοψηφία των συνανθρώπων μας, που θεωρούν τον Forrest Gump ιστορικό πρόσωπο, πιστεύουν ότι οι υπολογιστές και οι εφαρμογές τους κατασκευάστηκαν και αναπτύχθηκαν - προφανώς με επιφοίτηση - από νεαρούς, που δεν είχαν ολοκληρώσει τις σπουδές τους μέσα σε αποθήκες και γκαράζ.
Η λέξη: στίγμα, το, στον τίτλο της σύντομης ανάρτησης που ακολουθεί εννοείται με τη γεωγραφική της σημασία. Δηλαδή ως το σημείο τομής δύο συντεταγμένων, που προσδιορίζει στο χάρτη την ακριβή θέση όπου βρίσκεται ένα πλοίο ή ένα αεροσκάφος σε μια δεδομένη στιγμή. Η χρήση της όμως είναι αλληγορική και αποσκοπεί στην περιγραφή της τρέχουσας κοινωνικής κατάστασης. Και στην προκειμένη περίπτωση οι συντεταγμένες είναι δύο. Μια εικαστική, με τον πίνακα του Έντουαρντ Χόπερ “Δωμάτιο στο Μπρούκλιν” και μια μουσική, με τη σύνθεση “Για να Μην τα Χρωστάω” του ράπερ Μιθριδάτη Χατζόγλου.
Edward Hopper, Room in Brooklyn: Η ομορφιά των μελαγχολικών παραλληλόγραμμων. Οι όγκοι της καταπνιγμένης επιθυμίας. Αυτό το πετσετάκι, στο χρώμα που έχει το ξεθωριασμένο τοπάζι, όπως και το φόρεμα εκείνης της γυναίκας, καθισμένης με την πλάτη γυρισμένη στον θεατή, σε μια κουνιστή πολυθρόνα με καγκελάκι. Αυτό το λευκό, όπως οι τοίχοι, ανθοδοχείο, με τα λουλούδια του, που μοιάζουν με μπουμπούκια ρόδου, να ξεβάφουν, θαρρείς, στον ήλιο.
Αν υπάρχει κάποια έκπληξη, αυτή σίγουρα δεν θα έπρεπε να προέρχεται από τη αναμενόμενη αγανάκτηση των πολιτών για τις σημερινές καταστροφές. Η τακτική επανάληψη των λόγων που προκαλούν την οργή, έχουν αποκτήσει έναν εθιμικό χαρακτήρα. Η αγανάκτηση, που είχε αξιοποιηθεί κανιβαλικά για παραταξιακούς λόγους το 2018 στο Μάτι και αξιοποιείται και τώρα με τις πυρκαγιές στην Κορινθία, αν και για καθαρά τεχνικούς λόγους, όχι με την ίδια ένταση, είναι και μια δυσάρεστη υπενθύμιση της απουσίας ουσιαστικών πολιτικών διαφορών στην αντιπαράθεση. Σίγουρα δεν είναι ίδιοι. Με βάση όμως τους βασικούς προσανατολισμούς και επιδόσεις τους - αυστηρή προσήλωση στην ευρωπαϊκή εκδοχή του νεοφιλελευθερισμού, ευλαβική δέσμευση στις απαιτήσεις του νατοϊκού επεκτατισμού, εμβληματικά ασύγγνωστη και αποδεκτή επιπολαιότητά τους - δεν τους χωρίζει και καμιά άβυσσος.
Η πραγματική έκπληξη προέρχεται από τις αντιδράσεις ή πιο σωστά από τις φωνασκίες των πολιτών. Κι αυτό επειδή για άλλη μια φορά αρνούνται πεισματικά να δεχτούν ότι, όσο και όπως ο ολοκληρωτισμός δεν εκτιμά την αφέλεια, την αθωότητα και τις ευαισθησίες - που από κάποια ηλικία και μετά θα μπορούσαν να θεωρηθούν και ως κατακτήσεις - άλλο τόσο ο καπιταλισμός τις συνθλίβει. Με κάθε συμπάθεια για εκείνους που δοκιμάζονται:Τι περίμεναν κι από ποιούς το περίμεναν. Μου διαφεύγει το όνομα του κυβερνητικού* παράγοντα που πέρυσι το καλοκαίρι έλεγε: Έτσι και αλλιώς το δάσος θα καεί. (*κυβερνητικού. Όχι πολιτικού. Υπάρχει διαφορά.Τεράστια διαφορά)
Even unavoidable occupation is a corrupting occupation
(Ακόμη και η αναπόφευκτη κατοχή είναι μια καταστροφική κατοχή)
Άμος Οζ, Εφημερίδα Davar, 1967.
Προς τον κύριο Μπ. Τρότσκι
Μαϊάμι, Φλόριντα, ΗΠΑ.
Μπενιαμίν, σε χαιρετώ.
...Σίγουρα θα έχεις εκεί έναν καθρέφτη. Κοιτάξου σε παρακαλώ για λίγο και θ' αντικρίσεις ένα αηδιαστικό ερπετό με ανθρώπινη μορφή. Ένας άνθρωπος που πίνει αίμα και χύνει αίμα έχει την κατάρα του Θεού, γιατί εσύ και οι όμοιοί σου έχετε βρομίσει και μολύνει όλο τον κόσμο. Εμείς με μεγάλη ευχαρίστηση χύσαμε το αίμα μας και ποτίσαμε τη γη για να εξασφαλίσουμε εργασία και ασφάλεια στις κομματιασμένες εβραϊκές ψυχές, ενώ εσείς τι κάνατε; Παίζατε παιγχνίδια. Γελοιοποιηθήκατε. Φλερτάρατε διακριτικά. Φλερτάρατε με τον Πλεχάνοφ και τον Λένιν και την Οκτωβριανή Επανάσταση, αλλά και με τη σιωνιστική ιδέα. Ενθουσιαστήκατε μέσα σε μια νύχτα με το κράτος του Ισραήλ και τις περιπέτειες των νεαρών πιονέρων, γρήγορα όμως αλλάξατε πορεία και φύγατε για να κυνηγήσετε τα πλούτη. Ούτε ο Χίτλερ ούτε ο Νάσερ, παρά εσύ και οι όμοιοί σου μας καταστρέφετε τώρα πια, μας κάνετε πραγματικό κακό. Δεν συγχωρώ τον εαυτό μου που σε λυπήθηκα τότε και δεν σου έκανα μεγάλο κακό, τόσο ώστε να τρέχεις ακόμα, μικρό, αδύναμο ερπετό, πνιγμένο στα δάκρυα του πάθους. Τα βρωμερά πλάσματα σαν εσένα είναι η κακοήθης αρρώστια που δηλητηριάζει το λαό του Ισραήλ ανά τους αιώνες.
Με τους 552 χιλ. νεκρούς εξαιτίας της πανδημίας στις Η.Π.Α., οι οποίοι έχουν πλέον ξεπεράσει κατά 133 χιλ. τα θύματα της χώρας στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου το σύνολο των φονευθέντων είχε φτάσει τις 419 χιλ. αναβιώνει μια ρατσιστική τάση στην κουρασμένη αμερικανική κοινωνία κατά των Ασιατών. Με το 49% των πολιτών, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση Economist/YouGov Poll, να έχει διαποτιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση με την ιδέα ότι ο ιός είναι κινέζικο δημιούργημα ή έστω κινεζικής προέλευσης, κάποιοι από αυτούς στρέφονται και ξεσπούν κατά των συμπολιτών τους με ασιατικά χαρακτηριστικά. Μερικοί μάλιστα από αυτούς είναι έγχρωμοι.
Συνειρμικά θυμήθηκα τους πρόσφυγες της εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης 3Ε της περιόδου του Μεσοπολέμου στη Θεσσαλονίκη (1931), με διασυνδέσεις και στο Κόμμα Φιλελευθέρων.
Εκτός την πανδημική κρίση, την πληκτική καθημερινότητα και τις αναπάντεχες εκπλήξεις1 υπάρχει και η κανονικότητα της μαγικής αρμονίας των ουράνιων φαινομένων.
Με την κυπριακή Αφροδίτη, την αιγυπτιακή Χάθορ, τη θεά του ήλιου, του ουρανού, των νεογέννητων και των νεκρών ή τη σκανδιναβική θεά Οστάρα οι άνθρωποι γιορτάζουν την Εαρινή Ισημερία και μαζί της τις σίγουρες υποσχέσεις της Άνοιξης. Την οργιαστική αναγέννηση της πανδαισίας των χρωμάτων και των αρωμάτων. Τη μουσική συμφωνία των αυθεντικών ήχων της πραγματικής ζωής. Των απροσποίητων αισθημάτων που ξυπνούν στους ανθρώπους, που όλοι τους γεννιούνται τυφλοί και λίγοι απ’ αυτούς μαθαίνουν κάποτε να βλέπουν. (Ben Okri, Ο Αδηφάγος Δρόμος, Γνώση 1992, Σελ. 13)
Αλλά το ότι λίγοι μαθαίνουν κάποτε να βλέπουν δεν είναι οπωσδήποτε κακό. Στον κόσμο υπάρχουν πολλές μάταιες ελπίδες. Περισσότερες απ’ ότι χρειάζονται. Και εκείνοι που μπορούν να ξεχωρίσουν τα απατηλά όνειρα είναι ακόμη λιγότεροι.
Το κοινωνικό άγχος οξύνεται. Η πολιτική αντιπαράθεση κλιμακώνεται. Έρχονται όμως τα χελιδόνια.
Η “σωτηρία” της χώρας θα προκύψει ως πρόσκαιρη ισορροπία των διεθνών συσχετισμών στην περιοχή. Θα έχει την έκταση και το περιεχόμενο μιας “παρενέργειας” του διαγκωνισμού των υποτελών για την εύνοια των επικυρίαρχων και ορίζοντα την προσωπική τους ανάδειξη στο εγχώριο πολιτικό “στερέωμα”.
Και επειδή η κοινωνική επανάσταση είναι απελπιστικά αδύνατη και η πολιτική καθημερινότητα πληκτικά προβλέψιμη1, ας αποδράσουμε στον κόσμο των οιωνών και του μυστικισμού που περιβάλλει τον ερχομό των χελιδονιών. Να θυμίσω ότι οι σχέσεις με το παράλογο και οι αντιλήψεις για το εξωλογικό αποτελούν τα πιο σίγουρα κλειδιά της κατανόησης του ανθρώπινου ψυχισμού και των αφανέρωτων πόθων.
Υποδεχόμενος τον επικεφαλής των 1,2 δισεκατομμυρίων πιστών της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στο σπίτι του στην ιερή πόλη της Νατζάφ, ο Μεγάλος Αγιατολάχ Αλί αλ-Σιστάνι τόνισε ότι οι Χριστιανοί πρέπει να είναι σε θέση να ζουν με ειρήνη και ασφάλεια, απολαμβάνοντας όλα τα συνταγματικά τους δικαιώματα, όπως όλοι οι άλλοι Ιρακινοί. Στο μήνυμα ειρήνης, ο Σιίτης ηγέτης επανέλαβε την προτεραιότητα: "στην ιερότητα της ανθρώπινης ζωής και στη σημασία της ενότητας του ιρακινού λαού".
Ο Grand Ayatollah Sistani είναι ο πνευματικός ηγέτης εκατομμυρίων Σιιτών Μουσουλμάνων, οι οποίοι αποτελούν την κυρίαρχη θρησκευτική κοινότητα στο Ιράκ. Οι συναντήσεις με τον 90-χρονο Αλί αλ-Σιστάνι είναι σπάνιες. Ωστόσο συνομίλησαν με τον Πάπα για περίπου 50 λεπτά, χωρίς μάσκες προσώπου.
Η συνάντηση θεωρείται ως ιδιαίτερα συμβολική. Η τετραήμερη επίσκεψη του 84-τεράχρονου Πάπα Φραγκίσκου, που άρχισε την Παρασκευή, είναι το πρώτο διεθνές ταξίδι του από την έναρξη της πανδημίας του κορονοϊού περισσότερο από ένα χρόνο πριν και η πρώτη παπική επίσκεψη στο Ιράκ. Η πανδημία και οι φόβοι για την ασφάλειά του το καθιστούν και το πιο ριψοκίνδυνο ταξίδι του.
Οι άνθρωποι στο Ιράκ ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό τον 1ο αιώνα μ.Χ. Στη χώρα ζει μια από τις παλαιότερες χριστιανικές κοινότητες στον κόσμο, που ωστόσο έχει δει τα μέλη της να περιορίζονται δραματικά στη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών. Οι περισσότεροι έχουν εγκαταλήψει τη χώρα για να ξεφύγουν από τη διάλυση και τη βία που μαστίζουν τη χώρα, ύστερα από την εισβολή των ΗΠΑ το 2003 και την ανατροπή του Σαντάμ.
Η Vineta υπήρξε μυθική πόλη στις νότιες ακτές της Βαλτικής Θάλασσας. Ο ιστορικός πυρήνας του μύθου ανάγεται πιθανότατα στις παραδόσεις για τη μεσαιωνική πόλη που είναι γνωστή και με τις ονομασίες Jume, Jomsburg, Julin. Σύμφωνα με τον μύθο, η Βίνετα καταθυθίστηκε στα νερά της Βαλτικής όταν την έπληξε ισχυρή θύελλα.
Η θύελλα ήρθε ως τιμωρία, λέει ο μύθος, για την αλαζονεία και τη σπάταλη ζωή των κατοίκων της. Σε μια από τις πολυάριθμες εκδοχές του μύθου υπήρξε μια προειδοποίηση της καταστροφής: Τρεις μήνες, τρεις εβδομάδες και τρεις ημέρες πριν η πόλη εμφανίστηκε πάνω από τη θάλασσα με όλα της τα σπίτια, τους πύργους και τα τείχη σαν ένα είδωλο καμωμένο από χρώματα και φως.
Οι γηραιότεροι κάτοικοι της πόλης συμβούλεψαν τους συμπολίτες τους να την εγκαταλείψουν, γιατί πίστευαν ότι το να δεις πόλεις, πλοία ή ανθρώπους διπλά σημαίνει πάντα την καταστροφή τους. (Lutz Seiler, Κρούζο, 2018,Υποσημείωση, Σελ 309-310, Σ.τ.Μ).